متفورمیناز کجا آمد؟
به گزارش سایت الودکتر، متفورمین در دهه 50 میلادی با نام فنفورمین به بازار آمد و مصرف آن از دهه 60 میلادی به بعد در اروپا به شدت افزیش پیدا کرد، اما به دلیل اینهه در برخی از افراد باعث تولید اسیدوزلاکتیک شد (تولید اسید لاکتیک) مصرف آن در سال 1977 میلادی در ایالت متحده امریکا متوقف شد. بعد از آن اداره داور و غذای ایالات متحده امریکا (FDA) مجددا تحقیقات گسترده‌ای در رابطه با متفورمین آغاز کرد و نتایج به دست تحقیقات نشان داد اگر دارو زیر نظر پزشک و به صورت منطقی و درست مصرف شود، می‌تواند برای درمان بیماری دیابت مفید باشد.
به همین دلیل از سال 1995 میلادی در ایلات متحده امریکا مصرف این دارو مجددا رواج پیدا کرد. آمارها نشان می‌دهند که مصرف صحیح متفورمین بیش از داروهای دیگر پایین‌آورنده قند خون در کاهش آمار مرگ‌ومیر بیماران دیابتی نوع 2 مفید بوده است. همچنین از سال 1994 میلادی از این دارو در درمان کیست‌های متعدد تخمدان در خانم‌ها و نازایی استفاده می‌شود و تاثیر درمانی آن با مطالعات آماری ثابت شده است.
متفورمینباعث مرگ می شود؟
شرکت‌های داروی سازی، داروهای مختلف را با هدف خاصی تولید و به بازار عرضه می‌کنند و متفورمین هم مثل هر داروی دیگری با هدف خاصی ساخته شده است. «دکتر بهروز مصلحی» پزشک و پژوهشگر می‌گوید: «متفورمین یک داروی خوراکی پایین‌آورنده قند خون است که بیشتر برای درمان دیابت نوع 2 استفاده می‌شود. اگر چه متفورمین گاهی هم زمان با داروهای دیگر پایین آورنده قند خون مانند انسولین برای درمان دیابت نوع1 مناسب نیست. همچنین متفورمین گاهی برای درمان چاقی و برای درمان کیست‌های متعدد تخمدان در خانم‌ها تجویز می‌شود. برخی از افراد به همین دلیل تصور می‌کنند که این قرص با هدف درمان چاقی ساخته شده است. در حالی که تنها رد شرایط خاص زیر نظر پزشک می‌تون برای این منظور از آن استفاده کرد. مصرف خودسرانه متفورمین در بعضی از بیماران، می تواند تولید اسیدوزلاکتیک کند و باعث مرگ بیمار شود.»
عوارضجانبی متفورمین
۱- عوارض خطرناک: ایجاد اسیدوز لاکتیک، آلرژی (کهیر، سختی تنفس، ورم کردن لب و صورت و زبان و حلق که بسیار خطرناک است)، تب و لرز و علایم شبه آنفلوانزا و افزایش سریع وزن. در چنین مواردی باید سریعاً متفورمین را قطع کرد.
۲- عوارض کم‌اهمیت ولی شایع‌تر: سردرد، درد عضلانی، ضعف، تهوع خفیف، استفراغ و اسهال، نفخ و درد معده.
تداخلات دارویی
۱- داروهایی که در صورت استفاده‌ی همزمان با متفورمین می‌توانند باعث ازدیاد قند خون شوند شامل ایزونیازید، دیورتیک‌ها، استروئیدها، فنوتیازین‌ها، داروهای تیروئیدی، OCP (قرص های خوراکی پیشگیری از حاملگی)، داروهای ضد تشنج، قرص‌های لاغری و داروهای ضد آسم، سرماخوردگی و ضد آلرژی‌اند.
۲- داروهایی که می‌توانند باعث کاهش قند خون شوند شامل سولفونامیدها (مانند کوتریموکسازول)، MAOIs (مهارکننده‌های آنزیم منوآمین اکسیداز)، بتابلوکرها و پروبنسید هستند.
۳- داروهایی که ممکن است با متفورمین واکنش ناخوشایند ایجاد کنند شامل فورزماید، نیفدیپین، تریامترن- H، آمیلوراید، پروکسامین آمید، کینیدین، دیگوکسین، سایمتیدین، رانیتیدین، مورفین و وانکومایسین هستند
نکات مهم درباره متفورمین
اگر شخص دیابتیک بیماری کلیوی داشته یا در معرض کتواسیدوز دیابتیک باشد، نباید از متفورمین استفاده کند. در صورت وجود بیماری کبدی یا سابقه‌ای از بیماری قلبی، پیش از مصرف متفورمین باید پزشک معالج را در جریان قرار دهد.
گاه بیمار هنگامی که از متفورمین استفاده می‌کند، دچار اسیدوز لاکتیک می‌شود که بلافاصله در صورت مشاهده‌ی علایم آن باید دارو را قطع کرد. علایم اسیدوز لاکتیک شامل ضعف، افزایش خواب‌آلودگی، برادی‌کاردی، احساس سرما، درد عضلانی، درد اپی‌گاستر، احساس سبکی سر و از حال رفتن ناگهانی (غش) است.
همچنین در مواردی که بیمار به‌علت انجام کارهای تشخیصی رادیولوژی(مانند IVF یا سی‌تی اسکن با کنتراست) احتیاج به تزریق وریدی مواد حاجب دارد، باید متفورمین موقتاً قطع شود.
همچنین گاه ممکن است متفورمین سبب افت شدید قند خون (هیپوگلیسمی) شود. به‌همین خاطر همیشه یک منبع قند قابل دسترسی (مانند شیر یا آب پرتقال) باید در محل کار یا خانه وجود داشته باشد.
متفورمین یک داروی خوراکی ضد دیابت است که به‌تنهایی به‌هیچ‌وجه برای افراد مبتلا به دیابت نوع I (وابسته به انسولین) مناسب نیست. البته اخیراً تحقیقاتی مبنی بر این‌که استفاده‌ی همزمان از متفورمین باعث کاهش دوز مصرف انسولین می‌شود، گزارش شده ولی این موضوع صددرصد ثابت نشده است. متفورمین همچنین کاربردهای دیگری (به‌طور مثال در درمان نازایی) دارد.
عوارض خطرناک قرص امگا 3 که حتما باید بدانید!