همه‌ی ما اتفاق آشنای سکسکه را تجربه کرده‌ایم، اتفاقی که اغلب در نامناسب‌ترین لحظات اتفاق می‌افتد – اما کمتر شکل قابل توجهی به دلایل آن پرداخته شده است. ما می‌دانیم که سکسکه نتیجه‌ی اسپاسم‌های دیافراگم با عصب فرنیک است‌ که از دیافراگم حمایت می‌کند اگرچه مسوول در این اسپاسم‌ها خود عصب فیزیک است. اما سکسکه به نظر هیچ هدف مفیدی ندارد. عموما سکسکه پس از زیاد خوردن در یک وعده‌ی غذایی و خنده‌ی ناگهانی اتفاق می‌افتد و در موارد جدی می‌تواند باعث بی‌خوابی،‌خستگی و حتا مرگ هم بشود. اکر سکسکه‌ها به میل خودشان متوقف می‌شوند اما بسیاری از ما برای خودمان درمان‌های ویژه‌ای داریم که البته هیچ گونه شواهدی مبنی بر اینکه این روش‌ها موثر واقع شود،‌ وجود ندارد.
دکتر لیندا فردلند، متخصص بین‌المللی و نویسنده کتاب «راهنمای نهایی سلامت خانواده می‌گوید: «معمولی‌ترین روشی که افراد برای درمان سکسکه از آن استفاده می‌کنند،‌ خوردن یک لیوان اب است. بعضی‌ها همه‌ی آب را به طور کمل می‌خورند، بعضی‌ها هم اعتقاد دارند که باید قلپ قلپ خورد. هیچ مدرک علمی برای هیچ‌کدام از این روش‌ها وجود ندارد.»
نتایج یک تحقیق در شیلی نشان داده که سکسکه معمولاً به خاطر مشکل در مجرای گوارشی و در موارد نادر،‌به لدیل اختلالات سیستم عصبی مرکزی اتفاق می‌افتد.
بنا بر اعلام مایوکلینیک در آمریکا داروهای تجویز می‌تواند برای درمان سکسکه‌هایی که بیش از دو روز ادامه دارند، استفاده شود. اگر این داروها موثر نبود،‌ دکترتان احتمالا تزریق داروی بیهوشی را بریا مهار عصب فرنیک پیشنهاد می‌کند.
اکثر سکسکه‌ها برای خودشان رفع می‌شوند، اما ایرادی ندارد که روش‌های درمانی معجزه آسای مادرتان را هم امتحان کنید: نفس‌تان را حبس کنید، از گوشه لیوان آب بنوشید یا در یک کیسه کاغذی نفس بکشید.
منبع: (msn)

سکسکه برای باتری قلب ضرر دارد؟