شاید برایتان شوک‌آور باشد وقتی بشنوید که جین فوندا، بازیگر مشهور برنده‌ی جایزه‌ی اسکار هم از قربانیان بیماری اختلال در غذاخوردن است که به آن پرخوری عصبی هم می‌گویند. فوندا ۲۵ سال با این اختلال کلنجار رفت. این بازیگر ۷۷ ساله در گفت و گو با آماندا دکادنت درباره‌ی این چالش گفت. او با دقت شرح داد که از اضطراب و یک مشکل عصبی رنج می‌برد. جین فوندا، یکی از نمادهای بازیگران زن هالیوود است که قربانی فشار روانی لاغر و زیبابودن شده است.
خوشبختانه با وجود پیری، فوندا امروز سالم‌تر است و همچنان تناسب اندام دارد.
پر خوری عصبی یا بولیمیا یکی از بیماری‌های اختلالی خوردن است. در این بیماری شخص به طور مکرر مقادیر زیادی از غذا را در زمانی محدود مصرف می‌کند که قطعا بیشتر از میزانی است که اکثر مردم در مدت مشابه و تحت شرایط مشابه مصرف می‌کنند.
درضمن فرد احساس کنترلی برقطع خوردن و یا کنترل بر نوع و مقدار غذای خود ندارد. درضمن در این دوره‌های پرخوری، فرد از مواد شیرین، پرکالری و نرم مثل کیک یا کلوچه استفاده می کند. بعضی بیماران بدون توجه به مزه غذا علاقه به غذاهای پر حجم دارند. غذاها مخفیانه و سریع خورده می‌شوند و گاهی خوب جویده نمی‌شوند.
پرخوری و رفتار جبرانی نا متناسب هر دو به طور متوسط حداقل هفته ای دو بار و به مدت ۳ ماه روی می دهد.
بیشتر بیماران مبتلا به پراشتهایی عصبی وزن طبیعی دارند، ولی وزن برخی از آنها ممکن است بالاتر یا پایین‌تر از حد طبیعی باشد. این بیماران در مورد اینکه در نظر دیگران چگونه جلوه می کنند و نیز جذابیت جنسی، تصویر بدنی و ظاهر خود نگران هستند.
همچنین میزان اختلالات خلقی و اضطرابی و اختلالات کنترل تکانه درآنها بالا است. به طور مثال فقدان کنترل خود درزمینه‌های مختلفی مانند مدیریت مالی که منجر به خرید وسواسی و خرید تکانشی می شود و یا گاه سوء مصرف مواد و روابط جنسی فعال که منجر به دوره‌های گذرای دلبستگی‌های آتشین و بی‌بند و باری می‌شود وجود دارد.
اینگونه افراد ترس بیمارگونه‌ای از چاق شدن دارند و به طور بی‌وقفه تمایل به لاغر شدن دارند. اغلب پس از خاتمه پرخوری، شخص دچار احساس گناه، افسردگی یا نفرت از خود می‌شود. به همین منظور برای جلوگیری از افزایش وزن، به رفتارهای جبرانی عودکننده‌ای نظیر پاکسازی، استفراغ عمدی، استفاده مکرر از مسهل یا مدر (۸۰ درصد)، روزه گرفتن یا ورزش مفرط یا رژیم‌های سخت (۲۰ در صد) می‌پردازند.
میزان شیوع این اختلال در کشورهای صنعتی تقریبا یک درصد جمعیت عمومی است و در زنان بسیار شایع‌تر از مردان است.
(منبع: healthcare)
مطلب مرتبط:
پرخوری عصبی چه ویژگی‌هایی دارد؟