• دکتر علی ناصردلگشا
• دندانپزشک
• ۱۳۹۷/۱۲/۱۸
• 1 دقیقه

دندان های از دست رفته را می توان به دو روش متحرک و ثابت جایگزین نمود هر یک از این روش ها مزایا و معایبی دارند که در ادامه به انها اشاره می شود.

نیاز به مشاوره بیشتر دارید؟ برای صحبت با دکتر علی ناصردلگشا کلیک کنید.

بپرس مشاوره رایگان

در روش متحرک اگر کل دندان ها از دست رفته باشد، دندان ها توسط  complete denture یا همان دست دندان مصنوعی جایگزین می شوند و اگر بخشی از دندان ها باقی مانده باشند، دندان های خارج شده به وسیله پارسیل های اکریلی یا فلزی از جنس الیاز کروم کبالت جایگزین می شوند.

مزایای روش متحرک

– هزینه کمتر

– عدم نیاز به تراش دندان های مجاور

– معایب روش متحرک

– عدم احساس راحتی از سوی بیمار

– قدرت جویدن کمتر در مقایسه با روش ثابت

– عدم سهولت در تکلم

– شیوع بالای پوسیدگی سایر دندان ها در صورت عدم‌ رعایت دقیق تر نکات بهداشتی

– بروز تحلیل پیشرونده در استخوان فک

– عدم درک درست طعم غذاها

در روش ثابت دندان ها به دو صورت بریج های دندانی و روش ایمپلنت جایگزین می شوند.

در بریج های دندانی در حقیقت دندان های مجاور ناحیه بی دندانی تراش خورده و توسط روکش های متصل به هم که بر روی دندان های پایه و ناحیه بی دندان قرار می گیرند، دندان های از دست رفته جایگزین می شوند. در این روش بیمار از قدرت جویدن بیشتر، تکلم راحت تر و نیز حس خوشایندی نسبت به روش متحرک برخوردار است. لکن هزینه بالاتر این روش و نیز اسیب به دندان های مجاور از معایب این نوع پروتز دندانی است.

نوع دوم پروتزهای ثابت، ایمپلنت های دندانی هستند که شامل یک عدد پیچ داخل استخوانی به نام fixture و یک عدد پیچ خارج استخوانی به نام abutment هستند که این پیچ بر روی فیکسچر نصب شده در داخل فک قرار گرفته و روکش دندان از دست رفتع بر روی آن متصل می شود این روش تمام مزایای بریج های دندانی را دارد، مضاف بر اینکه در ایمپلنت های دندانی آسیب و تراشی روی سایر دندان ها صورت نمی گیرد.