- دکتر نرگس افتخاری
- روانشناس
- ۱۳۹۹/۰۳/۲۱
- 0 دقیقه
به طور کلی دلبستگی در کودکان را می توان از زمان تولد نوزاد و یا حتی پیش از تولد موزد بررسی قرار داد.
تولد نوزاد یکی از بزرگترین اتفاقاتی است که یک شخص می تواند در زنگی آن را تجربه کند.
از لحظه ای که فرزند شما توسط یک پزشک و یا مامای حرفهای به شما تحویل داده می شود زندگی شما دستخوش تغییر می شود.
این امر نه تنها زندگی جدیدی را به جهان میآورد، بلکه باعث تغییر در شما میشود.
دلبستگی بین والدین و نوزاد یکی از قویترین روابط انسانی موجود است، اما این دلبستگی چگونه شکل می گیرد؟
دو محقق در سال 1964 آزمایش خود را برروی 60 نوزاد به مدت 18 ماه شروع کردند و هر کودک به صورت ماهانه مورد بررسی و بازدید قرار گرفت.
مرحله اول از زمان تولد تا 6 هفتگی کودک است که به آن واکنش اجتماعی گفته می شود.
در این مرحله کودک نسبت به عوامل اجتماعی و غیر اجتماعی اطراف خود واکنش نسبتا مشابهی ( مانند لبخند زدن) نشان می دهد.
مرحله دوم از 6 هفتگی تا 7 ماهگی نوزاد
در این مرحله هنوز هم کودک واکنش خاصی نسبت به اطرافیان خود ندارد. از سه ماهگی شیرخوار نیز بیشتر به چهره های آشنا لبخند میزند و نسبت به شرایط نا آشنا پریشان می شود.
مرحله سوم از 7 تا 9 ماهگی نوزاد
در این مدت کودک وابستگی خاصی به یک نفر که عمدتا مادر است پیدا کرده و به او به عنوان مراقب و حامی در لحظات سخت و پریشان کننده و یا حتی شاد نگاه می کند.
در این مدت کودک ترس از غریبهها و همچنین اضطراب را هرچند کم یا زیاد نشان میدهد، که این خود نشان از وابستگی کودک به شخص خاصی که عمدتا مادر است است.
مرحله چهارم از 10 ماهگی نوزاد
اکثر نوزادان تا 18 ماهگی وابستگی های مختلفی به افراد مختلف نشان میدهند که این نشان از استقلال نوزاد است.
برای مثال کودک علاوه بر مادر به پدر، پدربزرگ و مادربزرگ نیز وابسته شده و در کنار آنها احساس امنیت می کند.
مراحل وابستگی و دلبستگی در کودکان زمانی جالب می شود که او یاد می گیرد چگونه با اطرافیان خود ارتباط برقرار کند و با آنها صمیمی شود.
شناخت دنیای کودکان و چگونگی برقراری ارتباط با آنها از اهمیت زیادی برخوردار است.
نرگس افتخاری، روانشناس دانشجوی دکترای روانشناسی عمومی دارای مجوز رسمی از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره ایران با شماره نظام 4449 مدرس کارگاه های آموزشی مهارت های زندگی مدرس کارگاه...
سوالات خود را از دکتر بپرسید