وقتی مدام غر میزند
او میتواند ساعتها حرف بزند تا شما را وادار کند به آنچه میخواهد تن دهید: «مامان من میخوام این برنامه رو ببینم»، «اگه بذاری این کارتونو تماشا کنم یه چیزی یاد میگیرم»، « اگه بذاری من این برنامه رو ببینم قول میدم اتاقمو تمیز کنم.»
سراغ چه بچههایی می رود؟
این نوع رفتار معمولا در 5 سالگی اتفاق میافتد زمانی که کودک میفهمد چطور از زبان و منطق برای بیان خواستههایش استفاده کند.
چه چیزی پشت این رفتار است
کودک شما کمکم به جای جیغ و داد و هوار از کلمات برای قانع کردن شما استفاده میکند. او ممکن است همچنان اینطور فکر کند که اساسا جهان حول محور او میچرخد اما کمکم میبیند که دیدگاه دیگران چیست. همینطور که مهارت زبانی کودک رشد میکند او درمییابد از آنجا که ممکن است نظری متفاوت داشته باشد، بنابراین باید تلاش بیشتری در قانع کردن فرد مقابل انجام دهد.
چطور متوقفش کنید
همچنان که شما نمیخواهید پیچیدگی افکاری که پشت مهارت گفتوگوست، رد کنید باید هرازگاهی فاصلهای بین این بحثها بیندازید. سعی کنید از فشار مثبت استفاده کنید. حتی اگر در برخی موارد با کودک توافق دارید باید به یاد داشته باشید هر چیزی را برای بحث کردن باز نگذارید. شما خیلی راحت میتوانید بگویید «نمیخوام به این بحث ادامه بدم.» از آنجا که بچهها دوست دارند شنیده شوند باید این احساس را به آنها بدهید حتی اگر کاملا موافق نباشید. برخی اوقات تنها کمی توافق تنها چیزی است که آنها میخواهند. برای بچههای 6 سال و بالاتر توضیح برخی مسائل بسیار کمککننده است. به این ترتیب به آنها نشان میدهید مهم هستند. آنها روشی را که با آنها رفتار میکنید دوست دارند و به دلایل شما گوش میدهند.
وقتی به همه چیز «نه» میگوید
«بذار کفشاتو بپوشونم» نه، «میخوای بری پارک؟» نه، «هیچ کلمه تازهای یاد گرفتی؟» نه، کی این کوچولوی ناز شما به یک نه گوینده تمامعیار تبدیل شد؟
سراغ چه بچههایی می رود؟
بچهها استفاده از کلمه «نه» را به طور دقیق بین 15 تا 18 ماهگی یاد میگیرند و ممکن است این کجخلقی را تا 3 سالگی یا بیشتر ادامه دهند.
چه چیزی پشت این رفتار است
بچهها دوست دارند مورد توجه باشند. اما اختیاراتشان برای تحت تاثیر قرار دادن شما در این سن محدود است و گفتن «نه» یکی از راههای اساسی برای رسیدن به قدرت است. این وضعیت نیازی به کلمات زیاد و توانایی خاصی برای دلیل آوردن ندارد.
چطور متوقفش کنید
کلید مقابله با نه گوینده این است که درخواستها را طوری طبقهبندی کنید که کودکتان حق انتخاب داشته باشد. اگر میخواهید کفشهایش را بپوشانید بگویید «تو میتونی کفش قهوهایات یا کفش آبیات رو بپوشی، کدومشون رو دوست داری بپوشی؟» اگر کودکتان گفت «من شیرینی میخوام» و شما نمیخواستید او قند زیاد مصرف کند به جای اینکه به او بگویید «نه» بگویید «شیرینی برای بعد از شامه اما تو الان میتونی کاهو یا هویج بخوری.» بگذارید خودش خوراکیاش را انتخاب کند حتی اگر حق انتخابش محدود باشد، بگذارید احساس قدرت کند.
منبع : مجله ی سیب سبز