هپاتیت
ویروسی عبارت است از التهاب کبد در اثر یک ویروس. هپاتیت ویروسی
انواع مختلفی دارد. شایع‌ترین انواع آن هپاتیت A و B هستند. مراحل اولیه:علایم شبیه آنفلوانزا، مثل تب، خستگی، تهوع، استفراغ، اسهال بی‌اشتهایی
چندین
روز بعد:زردی چشم‌ها و پوست در اثر تجمع بیلی‌روبین در خون،تیره
شدن رنگ ادرار در اثر وارد شدن بیلی‌روبین اضافی به ادرار،اجابت
مزاج روشن، به رنگ خاک رس، یا سفید
هپاتیت A و E :ویروس معمولاً از راه آب یا غذا وارد بدن می‌شود، خصوصاً صدف خام که توسط فاضلاب آلوده شده باشد.
هپاتیت B : معمولاً از راه آمیزشی، تزریق خون، و تزریق یا سرنگ آلوده انتقال می‌یابد. مادری که هپاتیت B دارد
ممکن است عفونت را به نوازش انتقال دهد. بعضی از موارد هم بدون
دلیل مشخص و راه شناخته شده‌ای برای انتقال عفونت رخ داده‌اند
مسافرت
به مناطقی که بهداشت نامناسبی دارند.بی‌بندوباری-تزریق موادمخدر
داخل رگ-مصرف الکل-تزریق خون-کارکنان پزشکی و سایر حرفه‌های
خطرزا-مهد کودک‌ها یا مراکز نگهداری-دیالیز-تغذیه نامناسب و وجود
بیماری که باعث کاهش مقاومت بدن شده باشد
بررسی‌های
تشخیصی عبارتند از آزمایش خون برای شناسایی عفونت، بررسی‌های
مربوط به کار کبد، و نمونه‌برداری از کبد در موارد شدید یا مزمن
داروها:برای
درمان هپاتیت تعداد کمی داروی اختصاصی وجود دارد.امکان دارد داروی
ضد التهاب کورتیزونی در موارد شدید تجویز شود تا التهاب کبد کاهش یابد و
علایم بهتر شوند.برای هپاتیت B و C مزمن ممکن است آلفا ـ اینترفرون مورد استفاده قرار گیرد