برای سفید کردن نقره جات خود چه شیوه ای را پیش گرفته اید؟ حتما به پیشنهاد بعضی از پودر لباس شویی و آب استفاده کرده ایید و یا برخی حتی برای برق انداختن این فلز قیمتی از سایش آن به فرش سخن می گویند. به هر حال نقره جات نیز اگر به خوبی تمییز شوند بسیار درخشنده و زیبا عمل خواهند کرد در این راستا سعی شده است که ترفندهای مختلفی را برای روش سفید کردن نقره به شما اموزش دهیم.
آبلیمو
اگر ظروف و جواهرات نقره شما درخشش و زیبایی خود را از دست داده و سیاه شده‌اند و دلتان می‌خواهد دوباره براق و زیبا شوند ترفندهای زیر را با ما دنبال کنید. موادی که در زیر معرفی شده‌اند در همه خانه ها در دسترس است و به راحتی می‌توانید با استفاده از آنها نقره‌هایی درخشان داشته باشید.
نقره را به مدت یک شب در محلول یک قاشق غذاخوری آب لیمو، یک و یک دوم فنجان آب و یک دوم فنجان شیرخشک قرار دهید تا نقره‌های خود را مثل روز اول‌شان نو کنید.
ورق آلومینیوم
نقره‌های تیره و سیاه شده به هیچ عنوان نمی‌توانند در برابر این دستورالعمل مقابله کنند. یک لیتر آب، یک قاشق غذاخوری جوش شیرین و یک تکه ورق آلومینیوم را مخلوط کرده و بجوشانید. نقره را به مدت ۱۰ ثانیه و یا بیشتر در این مواد قرار داده و پس از این مدت آن را خارج کنید. معجزه‌ای که دنبالش بودید اتفاق می‌افتد. اگر احیاناً نقره همچنان مات مانده است، خمیر غلیظی با یک چهارم فنجان جوش شیرین و دو قاشق آب درست کرده و با یک اسفنج مرطوب بر روی نقره قرار دهید؛ سپس آن را شستشو داده و خشک کنید.
پودر ماشین لباسشویی
یک کاسه متوسط را با ورق آلومینیوم بپوشانید و درون آن را با آب داغ پر کنید. یک قاشق غذاخوری پودر لباسشویی را در آب حل کنید. نقره را به مدت یک دقیقه در آب قرار دهید و سپس شسته و خشک کنید.
سس گوجه‌فرنگی
مقداری از سس گوجه را بر روی حوله زده و آن را بر روی قسمت‌هایی از نقره که سیاه شده است می‌مالیم. اگر با این کار نقره براق نشد بخش‌های سیاه را به مدت ۱۵ دقیقه با سس بپوشانید و سپس با یک پارچه نرم تمیز کرده، شستشو داده و خشک کنید. می‌توانید برای تمیز کردن درزها از مسواک نرم استفاده کنید.
نشاسته ذرت
خمیری از نشاسته ذرت و آب می‌تواند درخشش را به نقره‌های شما بازگرداند. این خمیر را با یک پارچه مرطوب بر روی نقره قرار دهید. فرصت دهید تا خشک شود و سپس با یک حوله زبر آن را تمیز کنید.
ژل ضدعفونی کننده دست
ژل آنتی‌باکتریال ضدعفونی کننده دست نه تنها با میکروب ها مبارزه می‌کند بلکه جلا دهنده‌ای بسیار عالی برای نقره است. چند قطره از این ژل را بر روی پارچه نرمی ریخته و بخش‌های سیاه شده نقره را با آن تمیز کنید.
خمیردندان
مقداری خمیردندان را روی پارچه‌ای زده و بر بخش های تیره نقره بکشید. سپس بخش‌هایی که با خمیردندان تمیز شده را پاک و خشک کنید تا درخشش آن را با چشمان خود ببینید.
شیشه پاک‌کن
شیشه پاک‌کن را روی پارچه یا مسواکی اسپری کرده و از آن برای تمیز کردن نقره استفاده کنید. با این کار نقره شما مثل روز اول براق و درخشان خواهد شد.
نرم‌کننده مو
تمامی مواد ذکر شده تا اینجا برای براق کردن نقره های تیره و سیاه شده به کار برده می‌شوند. اما برای جلوگیری از سیاه شدن نقره نیز می‌توانید مقداری نرم کننده مو را بر روی نقره تمیز مالیده و بگذارید خشک شود.
گچ
برای براق ماندن نقره ها و جلوگیری از سیاه شدن آنها همچنین می‌توانید چند قلم گچ را در قفسه یا کشویی که آنها را نگهداری می‌کنید بگذارید. گچ ها رطوبت را به خود جذب کرده و از سیاه شدن نقره ها جلوگیری می‌کنند.
آمونیاک
با قرار دادن نقره‌جات خود در محلول یک دوم فنجان سرکه سفید و ۲ قاشق غذاخوری جوش شیرین به مدت ۲ الی ۳ ساعت نیز می‌توانید جلوه و درخشندگی را به جواهرات خود بازگردانید. پس از این مدت آنها را با آب سرد شستشو داده و به طور کامل خشک کنید.
روش سفید کردن نقره جات را در منزل ؟
1- استفاده از جوش شیرین برای تمیزکردن جواهرات نقره
جوش شیرین یک گزینه خوب برای حذف ماتی جواهرات نقره است، اگرچه باید کمی با احتیاط باشید زیرا جوش شیرین بسیار می تواند به نقره جات آسیب بزند.
برای این کار ، 1-2 قاشق چایخوری جوش شیرین را با مقداری آب گرم مخلوط کنید، به اندازه آب اضافه کنید که جوش شیرین حالت خمیری پیدا کند و سپس با کمک یک پارچه نرم به آرامی روی نقره بکشید. اگر جواهر شما دارای کنده کاری است ، با کمک یک برس آن را تمیز کنید و سپس با آب بشویید و با حوله خشک کنید.
2- سرکه
اگر می خواهید نقره جات خود را ذرق و برق دار کنید سرکه بهترین انتخاب است، نصف فنجان سرکه سفید را با 3 قاشق چایخوری جوش شیرین مخلوط کنید و نقره جات خود را به مدت 3-4 ساعت در آن قرار دهید با این روش به راحتی ماتی گرفته می شود سپس به طور کامل آن را با آب بشورید زیرا باقیمانده جوش شیرین می تواند برای نقره مضر باشد.
تا اینجا با روش سفید کردن نقره آشنا شدید حالا شمارا با تاریخچه نقره نیز آشنا می کنیم:
نقره فلزی است فعالتر از طلا، اما، با وجود اینکه پانزده برابر بیش از طلا در پوسته‌ی زمین وجود دارد، بندرت به صورت آزاد در طبیعت یافت می‌شود. عجیب نیست اگر گفته شود نقره در دوران باستان گرانتر از طلا بوده است. به طور مثال، در اسناد تاریخی، قیمت نقره در مصر باستان دو و نیم برابر طلا قید شده است. در گذشته‌های دور، طلا بیشتر برای ساختن مسکوکات و جواهرات مورد استفاده قرار می‌گرفت در حالی که نقره مصارف دیگری داشت، از جمله برای ساختن ظروف آبخوری.
در چهارصد سال قبل از میلاد مسیح، ارتش اسکندر ایران و فنیقیه را فتح کرد و عازم هندوستان شد. در این زمان، بین سربازان یونانی نوعی مرض عفونی روده‌ای شیوع پیدا کرد. شدت واگیری بیماری به حدی بود که سربازان خواستار بازگشت به وطن شدند. جالب این بود که فرماندهان ارتش اسکندر خیلی کمتر از سربازان به این عارضه دچار می‌شدند، گرچه در همه چیز با سربازان مشترک بودند. بیش از دو هزار سال پس از این تاریخ بود که دانشمندان علت این امر را دریافتند. سربازان از ظروف آبخوری قلعی استفاده می‌کردند ولی فرماندهان ظروف نقره‌ای به کار می‌بردند. پس از گذشت قرون متمادی ثابت شد که نقره، با حل شدن در آب، تولید محلولی کلوئیدی می‌کند که باکتریهای بیماریزا را از بین می‌برد. با اینکه قابلیت حل شدن نقره در آب ناچیز است، همین مقدار اندک برای ضدعفونی کردن آب کافی است.
بشر معادن نقره را دوران باستان می‌شناخت. غنی‌ترین معادن نقره در یونان، اسپانیا، و آلمان بودند. پس از کشف امریکا ذخایر نقره در پرو و مکزیک نیز یافت شدند. کانیهای سرب اغلب همراه با سنگ معدنهای نقره مشاهده می‌شوند. فرایندی قدیمی، که طی آن نقره از این‌گونه کانیها استخراج می‌شد، در زیر تشریح می‌شود: سنگ معدن نقره را، که همراه با خاک بود، ابتدا با آب می‌شستند و خشک می‌کردند. سپس، توده‌ی خشک شده را همراه با گدازنده ذوب می‌کردند و آلیاژ حاصل را با زغال سنگ حرارت می‌دادند. آلیاژ نقره و سرب به دست آمده از این مرحله را تکلیس (1) می‌کردند. از حرارت دادن این آلیاژ در مجاورت هوا نقره اکسید نمی‌شود در حالی که سرب تقریباً به طور کامل به اکسید تبدیل می‌گردد. نقطه‌ی ذوب اکسید سرب 896 درجه‌ی سانتی‌گراد، و نقطه‌ی ذوب نقره 960 درجه‌ی سانتی‌گراد است. بنابراین، در عمل نقره‌ی خالص به دست می‌آمد. امروزه برای خالص کردن نقره از روش دقیقتری استفاده می‌شود.
نقره، مانند طلا، برای تهیه مسکوکات مورد استفاده قرار می‌گرفت اما ارزش آن در مقایسه با طلا بتدریج کاهش یافت. در سال 1874، ارزش یک پوند طلا برابر با ارزش 15/5 پوند نقره بود، اما با کشف معادن جدید نقره در استرالیا این نسبت تا یک به چهل و شش نیز کاهش پیدا کرد. در انگلستان، به کارگیری طلا و نقره به عنوان پشتوانه‌ی پول از سال 1816 منسوخ گردید. پس از چندی، کشورهای دیگر نیز از این روش پیروی کردند.
ریشه‌ی کلمات روسی «روبل» و «کوپک»، که تقسیمات پول شوروی هستند، از نقره است. واحد روبل در قرن سیزدهم متداول شد و عبارت بود از میله‌ای از نقره به وزن 200 گرم. گفته می‌شود که در گذشته برای ساختن روبل میله‌ای بلند از نقره قالبگیری می‌کردند و سپس آن را به قطعات کوچک به شکل سکه می‌بریدند (روبیت (2) کلمه‌ی روسی به معنی «تقسیم به قطعات» است). کلمه «کوپک» چندی بعد متداول گردید (سال 1534)، زمانی که برای اولین بار سکه‌هایی با تصویر یک سوارکار همراه اشعار «کوپه» در دستش ضرب شد.
به نظر می‌رسد نام نقره (سیلور) از ریشه‌ی آشوری «سرپو» (3) یا گوتیک «سیلبور» (4) اخذ شده باشد. کلمه‌ی لاتین نقره، یعنی آرگنتوم (5)، از ریشه‌ی سانسکریت «آرگانتا» به معنی نور و سپیدی گرفته شده است.
در کتاب Genesis به فلز نقره اشاره شده است و در تپه های سرباره در آسیای صغیر و جزایر دریای اژه یافت شده است که نقره از سرب جدا شده و به هزاره چهارم قبل از میلاد اشاره می کند. نقره با قدمت هزاران ساله به صورت وسایل تزئینی و ظروف آشپزخانه، اهداف تجاری(صنعتی) و در سیستم های پولی استفاده می شود. فلز نقره به عنوان دومین فلز قیمتی بعد از طلا از گذشته دورمدنظر بوده است.
وابستگی به اقمار باعث شده است که فلز نقره توسط کیمیاگران به نام Luna شناخته شود. سیمبل کیمیاگری برای نقره یک نیمه ماه است که بخش نیمه هلالی ماه به سمت چپ است. اگرچه دو عنصر نقره و جیوه از نظر شیمیایی بهم ارتباطی ندارند ولیکن برخی تصور می کنند که فلز جیوه نوعی نقره است