افراد
سالم در تصمیم‌گیری‌های‌شان باید این نکته را درنظر
بگیرند که معلولیت، همیشه معلولیت جسمی نیست! ما
خیلی سریع تصمیم می‌گیریم با یک آدم معلول جسمی
مثلاً آدمی که نابیناست، ناشنواست یا… ازدواج نکنیم اما در مقابل، به سادگی به
ازدواج با فردی که می‌دانیم افسردگی شدید دارد، به
بیماری پارانوئید (ترس وتوهم) مبتلاست یا حتی شکاک است و بالاخره هزار و یک جور
اختلالات شخصیتی دارد تن در می‌دهیم. نکته این‌جاست که ما گاهی فراموش می‌کنیم که معلولیت همیشه جسمی نیست و معلولیت‌های روحی و روانی حتی بیشتر از کم‌توانی‌های جسمی دامن‌گیر ما هستند اما ما در مقابل آن‌ها کوتاه می‌آییم. عجیب‌تر این‌که ما حتی به دشواری کنار آمدن با
این معلولیت‌ها تن در می‌دهیم آن هم درحالی‌که صدمه‌ای که از آن‌ها می‌بینیم به‌مراتب بیشتر از معلولیت‌های جسمی است اما حتی حاضر نیستیم به زندگی با یک فرد معلول فکر
کنیم. این راز زندگی بسیاری از افراد سالمی است که در کنار همسران معلول‌شان زندگی خوبی هم دارند.