یافته‌های به دست آمده از اندازه‌گیری ضخامت کورتکس مغز در افرادی که از اختلال غذایی رنج می‌برند، نشان می‌دهد که کاهش ضخامت ماده خاکستری مغز در افراد شدیدا بیمار از طریق توانبخشی قابل درمان است. این یافته‌ها در مجله روانپزشکی زیستی منتشر شده‌اند. مطالعات قبلی درباره نقش بیاشتهایی عصبی در تغییر ساختار مغز صرفا به ناهنجاری‌های محیطی پس از درمان توجه داشتند. در مقابل، راهبرد تحلیلی محققان در قبال بیماران و بهبودیافتگان، اندازه‌گیری دقیق ضحامت ماده خاکستری مغز را در مقیاس میلیمتری امکان‌پذیر ساخته است. این اندازه‌گیری در بیش از صد هزار نقطه از سطح مغز قابل انجام است. به گفته پروفسور استفان ارلیک، بیاشتهایی عصبی حاد، نه تنها گستره مکانی بلکه ضخامت ماده خاکستری موجود در مغز را نیز کاهش می‌دهد. این سیر نزولی در مقایسه با عوارض بیماری آلزایمر بسیار قابل توجه است.
از شرکت کنندگان در مطالعه پس از مراجعه به کلینیک تخصصی اختلال غذا در بیمارستان پروفسور درسدنر، ام.آر.آی گرفته شد. وزن طبیعی، عادات غذایی و چرخه قاعدگی سه عاملی بودند که در طی پروسه درمانی بهبود یافتند. تقریبا نیمی از بیمارانی که تحت این پروسه درمانی قرار داشتند، بهبود یافتند. بیمارانی که از بیاشتهایی عصبی رنج می‌برند، دوره نقاهت طولانی مدتی را سپری خواهند کرد.
ضخامت ماده خاکستری مغز در بیماران شرکت کننده در مطالعه در طولانی مدت به حالت عاد بازگشت. به گفته پروفسور الریک، این نتیجه برای افرادی که از این اختلال رنج می‌برند، از اهمیت بسیاری برخوردار است.
(منبع: (mayoclinic
عوارض بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی چیست؟