امان ا… قرایی‌مقدم،جامعه شناس در روزنامه آرمان نوشت :در اینکه با افزایش نرخ طلاق و کاهش ازدواج روبه‌رو هستیم، عوامل مختلفی دخیل است. برای مثال دانشگاه را می‌توان از عوامل به تاخیر انداختن ازدواج در میان جوانان برشمرد، آن هم به این دلیل که اتمام دانشگاه چهار سال طول می‌کشد و این مدت را می‌توان به عنوان زمان طلایی برای باروری و تشکیل زندگی یک جوان در نظر گرفت. دیگر عامل، اشتغال و یافتن شغل مناسب است.
یافتن شغل مناسب در جامعه کنونی تقریبا در حال تبدیل شدن به آرزو‌یی دست‌نیافتنی است. هم‌اکنون 5/5 میلیون جوان آماده کار در جامعه وجود دارد. علاوه بر عوامل ذکر شده تفریحات بیرون از منزل نیز بر افزایش سن ازدواج تاثیرگذار است.
در اصل برقراری رابطه پسران و دختران با یکدیگر باعث کاهش ازدواج می‌شود. باید توجه داشت که مهم‌ترین عامل افزایش سن ازدواج بیکاری و عدم اشتغال است.
هم‌اکنون 5/2میلیون کارمند در کشور وجود دارد، برای مثال اگر این کارمندان همین حالا از کار تعدیل شوند فقط می‌توان زمینه 5/2 میلیون کار بیکار از پنج میلیون جوان فارغ التخصیل دانشگاهی جویای کار را مهیا کرد و دیگر نمی‌توان به اشتغال دیگر جوانان در جامعه امیدوار بود.
این در حالی است که اگر زن و مردی شغل نداشته باشند نمی‌توانند مسائل مختلف در زندگی از جمله مسکن، تورم و دیگر نارساییها را حل و فصل کنند. هزینه‌های بالای ازدواج را می‌توان از دیگر عوامل مهم و تاثیرگذار در به تاخیر انداختن ازدواج دانست.
از دیگر عوامل افزایش سن ازدواج عدم مسئولیت‌پذیری برخی جوانان است.
اغلب جوانان از قبول مسئولیت‌های ازدواج گریزان هستند. برای مثال هم‌اکنون در برخی از خانواده‌ها شاهد عدم انجام مسئولیت‌های ناشی از زندگی زناشویی از سوی زوجین هستیم که این نارساییها و عدم توجه به تکالیف و وظایف نسبت به یکدیگر زمینه بروز نارساییها و اختلافات را ایجاد می‌کند.
در واقع، جوانان در جامعه ما ترس از مسئولیت‌پذیری دارند. این عوامل باعث افزایش تجردگرایی در جامعه شده است. باید توجه داشت تجردگرایی آسیب‌های بسیاری را در پی دارد و می‌تواند موجب کمرنگ شدن تدریجی تمایل به تشکیل زندگی زناشویی شود.
بنابر تعریف ازدواج پیوندی شرعی، عرفی و قانونی بین زن و مرد است و جوانان با تشکیل زندگی زناشویی به آرامش می‌رسند و می‌کوشند در کنار هم با مسائل زندگی روبه‌رو شوند و حس مسئولیت‌پذیری را در خود تقویت کنند.
در اصل افزایش طلاق، هزینه‌های زندگی، عدم اشتغال، عدم مسکن و هزینه‌های جانبی ناشی از چشم و هم‌چشمی‌ها در جامعه، ترس از مسئولیت‌پذیری و… باعث کاهش ازدواج در جامعه شده است. باید توجه داشت که ناامیدی نسبت به آینده و ناامنی شغلی نیز از دیگر عوامل در به تاخیر افتادن سن ازدواج است.
در اصل وقتی در جامعه‌ای به جای ضابطه، رابطه حاکم باشد، بی‌شک با این شرایط افراد از وضعیت شغلی مناسب برخوردار نیستند. کاهش ازدواج نارسایی‌های گوناگونی از جمله به خطر افتادن باروری، افزایش انواع آسیب‌های اجتماعی، کاهش نیروی کار و اثرات اقتصادی نامطلوبی را به همراه دارد، آن هم به این دلیل که اقتصاد جامعه در گرو اقتصاد خانواده است و اقتصاد خانواده نیز با ازدواج سر و سامان می‌گیرد.
دولت و مسئولان باید نسبت به وضعیت اشتغال، ازدواج و مسکن جوانان به فکر چاره باشند و در این زمینه باید از سر دادن شعار فراتر برویم و چاره عملی بیندیشیم.
منبع: سلامت نیوز
لینک مرتبط: این ۷ رابطه به طلاق ختم می شوند