دکتر‌هانیه زایررضایی- توضیحات مفیدی را در زمینه بلوغ فکری و ارتباط آن با شهرزاد و شیرین دو بازیگر اصلی این فیلم ارائه می دهد.
ترانه علیدوستی و پریناز ایزدیار که به ترتیب ایفاگران نقش‌های شهرزاد و شیرین هستند، در به تصویر کشیدن آنچه فیلمنامه قصد القای آن را دارد، بسیار خوب عمل کرده‌اند و بازی باورپذیر آنها از برجسته‌ترین نقاط قوت این سریال محسوب می‌شود. شهرزاد دختری پخته از طبقه متوسط جامعه است.
او تحصیلکرده و قابل‌اعتماد است و به خوبی احساسات و هیجانات خود را مدیریت می‌کند و اگرچه با ناملایمات زیادی مواجه می‌شود اما هر بار نشان می‌دهد توانایی تطبیق با شرایط و محیط پیرامونش را دارد. او خودخواه و خودمحور نیست و در قبال خودش و اطرافیانش نیز مسوولیت‌پذیر است، بنابراین شهرزاد را می‌توان یک زن پخته و بالغ از نظر فکری و عاطفی به حساب آورد.
در مقابل او، شیرین، دختر یکی‌یکدانه «بزرگ‌آقا» که همیشه همه چیز برایش مهیا بوده، هرگز انعطاف‌پذیری و تطبیق‌پذیری را یاد نگرفته و زنی خودخواه و خودمحور است که به هیچ عنوان توانایی کنترل احساسات و هیجانات خود را ندارد و به خودش اجازه می‌دهد هر حرفی را به زبان آورد و هر عملی را انجام دهد. او به خوبی شخصیت ناپخته یک زن که به بلوغ فکری و عاطفی نرسیده را به نمایش گذاشته است.
آیا تا به حال با فرد بزرگسالی برخورد داشته‌اید که احساس کنید از نظر فکری آنقدر که باید، پخته نیست؟ فردی که هنگام عصبانیت به جای حل مساله، داد و فریاد راه می‌اندازد، روی قولش نمی‌توان حساب کرد، ثبات فکری ندارد، دائم نظر و عقیده‌اش را تغییر می‌دهد و کورکورانه از دیگران تقلید می‌کند، نمی‌تواند با مشکلات منطقی و عاقلانه برخورد کند، بی‌هدف و بی‌انگیزه است و تصمیم‌گیری در کارهایش را به تعویق می‌اندازد.
چون برای آینده‌اش برنامه‌ریزی ندارد؟ این افراد به ظاهر افراد بزرگسالی هستند که دوران کودکی و نوجوانی را پشت سر گذاشته و خامی‌ها و سرکشی‌های دوران بلوغ را از سر گذرانده‌اند اما آیا هر کسی به بلوغ جسمی می‌رسد، لزوما به بلوغ فکری و عاطفی هم رسیده است؟
جواب این سوال منفی است اما چطور می‌شود برخی افراد دیرتر از حد معمول به بلوغ عاطفی و فکری می‌رسند و برخی دیگر هرگز، حتی تا آخر عمرشان هم به چنین مرحله‌ای نمی‌رسند؟ چطور می‌توان یک فرد رشدیافته را از یک فرد ناپخته تشخیص داد؟ چگونه می‌توانیم به خودمان و فرزندانمان کمک کنیم پخته‌تر شوند؟
تفکر کودکانه
یقینا شما نیز اﻓﺮاد زﻳﺎدی را می‌شناسید که ﺳﺎل‌هاﺳﺖ از ﻧﻈﺮ ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻟﻎ ﺷﺪه‌اﻧﺪ، اﻣﺎ از ﻧﻈﺮ رواﻧﻲ و عاطفی همچنان ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪ ﻓﻜﺮ، احساس و رﻓﺘﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؛ مثلا اﮔﺮ در ذﻫﻦ یک ﻛﻮدک «در آغوش گرفتن» ﻧﻤﺎد «ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ و دوست داشتن» ﺑﺎﺷﺪ.
در صورتی که ﻓﺮد ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ که کودک را واقعا دوست دارد، او را در آغوش نگیرد (مثلا به علت اینکه سرما خورده است)، به ﻧﻈﺮ ﻛﻮدک ناﻣﻬﺮﺑﺎن می‌رسد و کودک فکر می‌کند فرد او را دوست ندارد، برعکس، ﻓﺮدی ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن و دارای سوءنیت، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ در آغوش گرفتن ﻛﻮدک، می‌تواند خود را مهربان و دوستدار کودک نشان دهد.
هیچ دقت کرده‌اید که ﺑﺴﻴﺎری از ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن نیز ﭼﻨﻴﻦ ﻃﺮز ﻓﻜﺮی دارﻧﺪ؟ این افراد بزرگسال در واقع فقط آنچه را که عینا می‌بینند، می‌پذیرند و از ﻧﻈﺮ آنها ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ کاملا در ﭼﺎرﭼﻮب‌های ﻋﻴﻨﻲ معنی پیدا می‌کند.
به‌عنوان نمونه متاسفانه بسیاری از اوقات شاهد هستیم ﺟﻮاﻧﻲ 25 ﺳﺎﻟﻪ والدین ﺧﻮد را که سال‌ها از او مراقبت و بی‌دریغ به او محبت کرده‌اند، ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﻲخواند چون در مورد مساله‌ای با آنها به تفاهم نرسیده ﻳﺎ ﺧﺎﻧﻤﻲ، همسر ﺧﻮد را ناﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﻲداﻧﺪ، تنها ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻳﻚ رﻓﺘﺎر ﺧﺎص ﻛﻪ به ﻧﻈﺮ خانم ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﺎد ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ اﺳﺖ (مثل خریدن هدیه گرانقیمت) را نداشته است.
حتما متوجه هستید اﻳﻦ ﻧﻮع ﺗﻔﻜﺮ عینی و ناپخته، امروزه منشاء ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﺸﻜﻼت در رواﺑﻂ ﺑﻴﻦ اﻓﺮاد اﺳﺖ.
لطفا ادامه مطلب را در تحلیل دختر یکی‌یکدانه بزرگ‌آقا در سریال شهرزاد! (قسمت دوم) بخوانید
منبع: هفته نامه سلامت
لینک مرتبط: این ۷ رابطه به طلاق ختم می شوند
اگر اینگونه ازدواج کنید حتما طلاق می گیرید!