از جمله عوامل تاثیرگذار در ایجاد شقاق می توانیم به : مدفوع خشک ، کم آبی بدن ، استفاده از برخی داروها، یبوست ، فشارآوردن به مقعد در هنگام مدفوع ، استرس و بسیاری موارد دیگر اشاره کنیم.
نشانه های فیشر :
درد ناک شدن مقعد هنگام نشستن یا اجابت مزاج یا مشاهده خون در حین اجابت مزاج واحساس سوزش پس از آن.
شقاق مقعد به مختصر پارگی یا زخم سطحی در پوشش سلولی مقعدمی باشد.. این زخم به صورت یک خط طولی میان خط دندانه ای و پوست وجود دارد و به دلیل وجود گیرنده های حسی بسیار دردناک است .
علت بروزشقاق، ورم و آسیب ناشی از عبور مدفوع خشک و یا اسهال است. زایمان طبیعی، جراحی کردن روی مقعد و استفاده نادرست از ملین ها باعث ایجاد شقاق در مقعد می شوند. شقاق به دو گروه شدید و مزمن دسته بندی میشود.شقاق در دوازده هفته اول در دسته شدید قرار میگیرد. این نوع فیشر اسفنکتر داخلی مقعد را منبض کرده و باعث بروز درد، افزایش پارگی و اختلال در خونرسانی به آنودرم میگردددر نتیجه باعث ایجاد شقاق مزمن می شود.
حدود نود درصد از شقاق ها در خط میانی و خلفی آنوس پدید می آیند. بقیه شقاق ها در ناحیه قدام آنوس دیده میشوند. کمتر از یک درصد نیز دردو طرفه آنونس ایجاد می شوند. دلایل گستردگی شقاق در ناحیه پشتی را ضعف خونرسانی به این ناحیه نسبت به ناحیه قدامی و انعطاف پذیری کم و استخوانی بودن آن می دانند. گفته می شود شقاق مزمن در نواحی دیگرعلائم ابتلا به امراضی همچون بیماری کرون، اچ آی وی، سیفلیس، سل و یا لوسمی به شمار می رود.
نشانه های ابتلا به شقاق مقعدی
از نشانه بارز برای ابتلا به شقاق مقعد، درد و خونریزی در این ناحیه در زمان اجابت مزاج است. این قبیل خونریزی ها شفاف و و جزئی روی مدفوع هستند. در برخی مواقع مبتلایان چندین ساعت پس از اجابت مزاج با درد و سوزش مقعدی همراه هستند. در بررسی فیزیکی، با فاصله دادن دو طرف باسن می توانید شقاق را ببینید در صورت دیده نشدن نباید از این بیماری چشم پوشی کنید. شدت درد بیمار به قدری زیاد است که بررسی با انگشت یا رکتوسکوپی امکانپذیر نخواهد بود. رد صورت مشکوک بودن به این بیماری یا امراض دیگر مانند آبسه پری آنال نیاز به معاینه زیر بیهوشی خواهد بود.
شقاق حاد مانند یک زخم خطی می باشد. ولی شقاق مزمن زخمی گسترده تر با لبه های برجسته است که حاوی فیبرهای سفید عضله اسفنکتر داخلی عمقی است. در شقاق حاد منگوله پوستی در بخش بیرونی و با پاپیلای مقعدی زائده نگهبان در بخش درونی همراه می باشد.
بررسی انواع زخم فیشر :
فیشر به دو صورت حاد و مزمن تقسیم می شود، فیشر حاد تا هشت هفته زمان میبرد. در صورت عدم درمان تبدیل به شقاق مزمن خواهد شد.از عوامل موثر در ایجاد فیشر مزمن میتوانیم به کاهش مصرف فیبر و ملین ، التهاب وانقباض شدید در دریچه مقعد و افت خونرسانی به زخم اشاره کنیم، این عوامل تاثیرات فراوانی در عمیقتر شدن زخم فیشر میگذارند .
در فیشر مزمن، زخم های این ناحیه به خاطر خونرسانی نامناسب ،در دولبه به خوبی جوش نخورده و سپس یک زائده گوشتی در این ناحیه پدید خواهد آمد .
روش های درمانی رایج برای شقاق مقعدی:
1- رو شهای داروئی
2- بوتاکس
3- جراحی
– استفاده از انواع کرمها و فرآورده های داروئی برای شقاق مزمن بی تاثیر خواهد بود و تنها برای تسکین درد تجویز می شود که این موضوع موجب مراجعه دیرتر بیمار برای درمان و مزمن تر شدن این زخم ها خواهد شد.
روش های درمانی پزشکی برای شقاق :
– با کمک بوتاکس مقعد می توانید برای رفع اسپاسم در این ناحیه اقدام کنید این کار باعث افزایش کیفیت خونرسانی و ترمیم زخم فیشر میگردد وبه صورت کامل این عارضه را بهبود می بخشد .
– در روش جراحی قسمتی ازعضله اسفنکتر داخلی مقعد برش داده می شود به این کار اسفنکتروتومی می گویندکه این کار موجب بروز مشکلات زیادی همچون بی اختیاری در مدفوع و خارج شدن گاز روده می شود.
نتیجه گیری :
درمان با بوتاکس بهترین روش برای درمان فیشریا شقاق مقعد است که با یک جلسه درمان صورت میگیرد..در این روش بیهوشی انجام نمی شود و بیمار پس از انجام این عمل به راحتی می تواند به کارهای روزمره خود بپردازد این روش درمانی هیچگونه عوارض جانبی دربرندارد.