• کلینیک دندانپزشکی شبانه روزی مینوسا
• کلینیک دندانپزشکی
• ۱۳۹۹/۰۲/۳۰
• 0 دقیقه

دندانپزشکان و جراحان دهان و دندان به دلایل زیادی عمل کشیدن دندان را انجام می‌دهند. به طور مثال، ممکن است یک دندان عقل دردناک یا دندانی که در اثر پوسیدگی به شدت آسیب دیده و قابل نگهداری نباشد، نیاز به کشیدن داشته باشد. در بعضی موارد، دندانپزشک برای ایجاد فضای بیشتر برای پروتز دندان یا بریج دندان، بعضی از دندان‌ها را از دهان خارج می‌کند. همچنین جراح یا دندانپزشک ممکن است دندان را زمانی که شرایط پیچیده تر می‌شود، خارج کند. در بسیاری از موارد دندان‌های مولر سوم یا عقل را خارج می‌کنند.

نیاز به مشاوره بیشتر دارید؟ برای صحبت با کلینیک دندانپزشکی شبانه روزی مینوسا کلیک کنید.

بپرس مشاوره رایگان

برای خارج کردن دندان ابتدا دندانپزشک دندان را بی حس کرده تا فرد احساس درد نکند. با این حال، خارج کردن دندان هنوز هم ممکن است احساس ناخوشایندی داشته باشد. اما بی حسی برای تسکین درد دندان و جلوگیری از بروز مشکلات بعدی امری بسیار مهم است.

در این مطلب انواع مختلف کشیدن و خارج کردن دندان و شرایط آن ارائه شده است.

کشیدن دندان چیست؟
کشیدن دندان، برداشتن و خارج کردن دندان از دهان است. دندانپزشکان و جراحان دهان و دندان، دندان‌ها را به دلایل مختلف خارج می‌کنند. برخی از این دلایل شامل موارد زیر هستند:

• وجود حفره‌های دندان
• بیماری لثه
• عفونت‌های دندانی
• تروما یا صدمه به دندان یا استخوان اطراف آن
• عوارض ناشی از دندان عقل
• آماده سازی برای جایگذاری پروتز دندان
• آماده سازی دندان‌های شلوغ برای قرار دادن براکت‌ها
• عدم افتادن دندان‌های کودک در سن مناسب
• انواع کشیدن دندان
  نوع مناسب خارج کردن دندان به شکل، اندازه، موقعیت و محل قرار گیری دندان بستگی دارد. دندانپزشکان ممکن است خارج کردن دندان را به طور ساده و یا با جراحی انجام دهند. خارج کردن ساده دندان شامل دندانی است که در بالای لثه قابل مشاهده بوده و دندانپزشک می‌تواند آن را به راحتی خارج کند. برداشتن دندان با جراحی کمی پیچیده‌تر است و مستلزم برداشتن بافت لثه، استخوان و یا هردوی آنها است. ممکن است جراح برای خارج کردن دندان مجبور باشد که آن را به صورت تکه‌ای جدا و خارج کند.

دندان عقل آخرین دندان‌هایی هستند که رشد می‌کنند و معمولا اولین دندان‌هایی هستند که نیاز به کشیدن دارند. زیرا بسیاری از افراد تحت تاثیر دندان عقل، درد شدیدی را احساس می‌کنند. این بدان معنی است که آنها کاملاً از لثه خارج نشده‌اند. کشیدن و خارج کردن دندان عقل یک روش متداول در جراحی دهان و دندان است.

آماده سازی برای کشیدن دندان
قبل از کشیدن، لازم است با دندانپزشک یا جراح دهان و دندان مشورت کنید. در طول مشاوره، دندانپزشک تاریخچه پزشکی کامل از شما درخواست خواهد کرد. همچنین دندانپزشک در مورد هر نوع دارویی که مصرف می‌کنید، از شما سوال می‌کند.

برخی از افراد بسته به میزان از بین رفتن دندان‌ها، استخوان یا هر دو، ممکن است در روزهای منتهی به عمل جراحی مصرف برخی از داروهای خاص را متوقف یا شروع کنند. همچنین این افراد ممکن است در روز انجام عمل جراحی، داروهای خاصی را دریافت کنند.

متوقف کردن مصرف رقیق کننده‌های خون
بسیاری از افراد برای جلوگیری از ایجاد لخته‌های خون در عروق، از داروهای رقیق کننده خون استفاده می‌کنند. این داروها می‌توانند منجر به خونریزی بیشتر در حین عمل شوند. یک جراح یا دندانپزشک می‌توانند خونریزی را در محل خارج کردن دندان توسط موارد زیر کنترل می‌کنند:

• استفاده از داروهای موضعی لخته شدن خون در لثه‌ها
• استفاده از فوم یا گاز قابل حل
• بخیه زدن محل دندان کشیده شده
• استفاده از گاز و اعمال فشار بعد از انجام عمل نیز می‌تواند به توقف خونریزی کمک کند. با این حال، افرادی که از رقیق کننده خون استفاده می‌کنند، باید در طول مشاوره به دندانپزشک خود اطلاع دهند.

شروع مصرف آنتی بیوتیک‌ها
در صورت وجود شرایط خاص، دندانپزشک ممکن است قبل از انجام کشیدن دندان مصرف آنتی بیوتیک را تجویز کند. به عنوان مثال، دندانپزشک ممکن است برای درمان عفونت‌های دندانی با علائم گسترده، مصرف آنتی بیوتیک را تجویز کند. این علائم شامل تب و ضعف همراه با تورم دهان در محل عفونت است. دندان‌های بدون تورم نیاز به مصرف آنتی بیوتیک ندارند. در صورت تجویز آنتی بیوتیک، دقیقاً آن را مطابق دستور پزشک مصرف کرده و از استفاده غیر ضروری آنتی بیوتیک‌ها خودداری کنید.

اگر بیمار در معرض خطر بالای باشد، ممکن است به مصرف آنتی بیوتیک نیاز داشته باشد. این شامل اندوکاردیت عفونی، عفونت دریچه‌های قلب یا پوشش داخلی محفظه‌های قلب است. بر طبق گزارشات، افراد با شرایط خاص قلبی خطر ابتلا به این عفونت‌ها را بعد از جراحی دندان افزایش می‌دهند. دندانپزشکان توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به هر یک از موارد زیر، قبل از جراحی دندان از آنتی بیوتیک‌ها برای کاهش خطر عفونت استفاده کنند:

• دریچه قلب پروتز
• سابقه پزشکی ترمیم دریچه قلب با مواد پروتز
• ناهنجاری‌های مادرزادی قلبی
• پیوند قلب به دلیل ناهنجاری‌های ساختاری دریچه
• سابقه اندوکاردیت عفونی
• بی حسی هنگام عمل جراحی
  برای کشیدن و خارج کردن دندان، بیمار بی حسی موضعی دریافت می‌کند. این موجب بی حس شدن ناحیه مورد نظر شده تا فرد هیچ دردی را احساس نکند. بی حسی بعد از چند ساعت از بین می‌رود. بیمار می‌تواند از داروهای بی حس کننده یا آرام بخش استفاده کند تا اضطراب را در طول عمل به حداقل برساند. همچنین دندانپزشک یا جراح ممکن است موارد زیر را تجویز کند:
• اکسید نیتروژن که به عنوان گاز خنده نیز شناخته می‌شود
• تجویز داروی آرامبخش خوراکی
• تزریق داخل وریدی آرام بخش
• بیهوشی عمومی
  افرادی که بی‌هوشی عمومی دریافت می‌کنند، در طول عمل کاملاً ناهوشیار خواهند بود. برخی از دندانپزشکان گزینه‌های فوق را در مطب خود ندارند. در صورت نیاز به هریک از این موارد، دندانپزشک ممکن است بیمار را به یک جراح دهان ارجاع دهد.

فرایند کشیدن دندان
قبل از شروع کشیدن و خارج کردن دندان، جراح از زندان فرد عکس برداری می‌کند. این تصویر برداری به دندانپزشک کمک می‌کند تا منحنی و زاویه ریشه دندان را ارزیابی کند. پس از دریافت بی حسی موضعی، جراح کشیدن و خارج کردن دندان را شروع می‌کند. دندانپزشک ممکن است دندان را در چند قطعه خارج کند. اگر دندان در زیر بافت لثه یا استخوان پنهان باشد، پزشک ممکن است لثه را جدا کرده یا ناحیه انسداد استخوان را خارج کند.

بیمار نباید در حین خارج کردن دندان احساس درد کند. اما می‌تواند انتظار وارد آمدن فشار بر روی دندان‌های خود را داشته باشد. همچنین ممکن است صدای ترک خوردن استخوان یا دندان‌ها شنیده شود. برخی از افراد این تجربه را ناخوشایند و مضطرب کننده می‌دانند. اگر شخص در حین خارج کردن دندان احساس درد کند، باید سریعاً به دندانپزشک اطلاع دهد. در این صورت پزشک ماده بی حسی بیشتری را تزریق می‌کند.

پس از خارج کردن دندان، بخیه یا روش‌های دیگر برای کنترل خونریزی ممکن است لازم باشند. دندان پزشک یا جراح یک لایه ضخیم از گاز را بر روی محل دندان کشیده شده قرار می‌دهد. بیمار باید این گاز را بر روی لثه خود فشار دهد تا خون را جذب کرده و روند لخته شدن شروع شود.

مراقبت‌های پس از کشیدن دندان
در زیر به روش‌هایی برای کمک به کاهش ناراحتی و بهبودی پس از کشیدن و خارج کردن دندان اشاره شده است:

تغییر گازهای دندان
پس از خارج شدن دندان، دندانپزشک یا جراح یک لایه ضخیم از گاز را بر روی لثه قرار می‌دهد. نیش زدن گاز با فشار، به کنترل خونریزی کمک می‌کند. گاز باید حداقل ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در محله مورد نظر بماند. در صورت خیس شدن گاز با خون، باید آن را جایگزین کرد. خونریزی به احتمال زیاد یک تا دو روز بعد از عمل ادامه خواهد یافت.

کنترل درد
بی حسی موضعی تنها چند ساعت پس از کشیدن دندان ادامه می‌یابد. در صورت تداوم بی حسی، با دندانپزشک تماس بگیرید. دندانپزشک ممکن است پس از عمل، داروهایی را برای کاهش درد و التهاب تجویز کند. اما به طور معمول داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای کنترل درد کافی هستند.

کنترل تورم
افراد ممکن است تورم خفیف صورت را در ناحیه دندان کشیده تجربه کند و این امری طبیعی است. استفاده از یخ بر روی صورت ممکن است به کاهش تورم کمک کند.

جلوگیری از ایجاد فشار در محل دندان کشیده
۲۴ ساعت اول پس از کشیدن و خارج کردن دندان بسیار مهم است. ایجاد مزاحمت یا تحریک ناحیه باعث می‌شود که لخته‌های خون به طور موثر شکل نگرفته و روند بهبودی کند شود. بنابراین بیمار باید از موارد زیر جلوگیری کند:

• مکیدن در محل استخراج
• لمس محل با زبان
• نوشیدن مایعات با استفاده از نی
• تف کردن
• مصرف غذاهای جامد مخصوصا غذاهای ترد
• شستشوی شدید دهان
• سیگار کشیدن
  مراقبت‌های لازم در هنگام غذا خوردن
  بعد از کشیدن و خارج کردن دندان، مایعات زیادی بنوشید و غذاهای نرم مغزی مصرف کنید. زمانی که جویدن دوباره راحت می‌شود، غذاهای جامد را به آرامی مصرف کنید. دندانپزشک معمولاً جویدن غذا را در طرف مقابل محل خارج کردن دندان، تا زمانی که زخم کاملا بهبود یابد، توصیه می‌کند.

مسواک زدن و نخ دندان
بعد از خارج کردن دندان، مسواک زدن را ادامه داده و از نخ دندان استفاده کنید. اما مراقب باشید که روند لخته شدن خون مختل نشود. هچنین پس از عمل، افراد می‌توانند هر چند ساعت یکبار با آب نمک ولرم دهان خود را شستشو دهند. برای این کار نصف قاشق چای خوری نمک را به یک لیوان آب اضافه کنید.

عوارض ناشی از کشیدن دندان
یکی از عوارض ناشی از خارج کردن دندان، ایجاد حفره خشک است. حفره خشک عفونت نیست، بلکه شامل ایجاد استخوان در ناحیه دندان خارج شده است. این به دلیل لخته نشدن خون یا جدا شدن آن ایجاد می‌شود. حفره خشک باعث ایجاد درد شدید می‌شود که معمولاً چند روز پس از عمل آغاز می‌شود. حفره خشک همچنین می‌تواند باعث بوی بد دهان شود. اگر شخص درد شدیدی دارد که دو سه روز بعد از عمل شروع شده، باید با دندانپزشک خود صحبت کنید. درمان این شرایط شامل شستشوی ناحیه و قرار دادن دارو در بالای استخوان، برای محافظت از آن است. معمولاً افراد می‌توانند با رعایت دستورالعمل‌های دندانپزشک، از ایجاد حفره خشک جلوگیری کنند.

عفونت یکی دیگر از عوارض جانبی است. این ممکن است زمانی رخ دهد که باکتری‌ها پس از گذشت یک یا دو روز بعد از عمل، لثه داخل و اطراف حفره خشک را آلوده کنند. اگر بیمار هر یک از علائم زیر که ناشی از عفونت است را داشته باشد، باید با دندانپزشک تماس گیرد:

• تورم مداوم
• چرک یا قرمزی در داخل یا اطراف محل دندان کشیده
• تب
• غدد متورم در گردن
  اگر بیمار در طول دوره نقاهت هیچ گونه عارضه‌ای را تجربه نکند، نیازی به پیگیری‌های بعدی توسط دندانپزشک ندارد. بخیه‌های لثه معمولاً به طور خود به خود حذف شده و نیاز به کشیدن ندارند.

خلاصه
قبل از کشیدن دندان، بیمار باید با دندانپزشک یا جراح دهان و دندان ملاقات کرده و در مورد آن مشورت کند.

در طی این مشاوره، دندانپزشک تاریخچه پزشکی کامل بیمار را بررسی می‌کند. همچنین در مورد مسائل و معالجات مربوط به سلامتی شما در گذشته، سوال می‌کند.

قبل از خارج کردن دندان، دندانپزشک محل مورد نظر را با بی حسی موضعی، بی حس می‌کند. اگرچه این یک روش دردناک نیست، اما ممکن است باعث ایجاد ناراحتی شود.

برای کمک به بهبود محل دندان کشیده شده، از مزاحمت یا تحریک آن جلوگیری کنید. این به لخته شدن خون و بهبودی زخم کمک خواهد کرد.