آیا ایمپلنت عفونت می کند؟

سمانه حسنی
امروزه درمان ایمپلنت دندان یکی از شایع‌ترین درمان‌های دندان‌پزشکی به حساب می‌آید. افرادی که ایمپلنت دارند یا می‌خواهند از آن استفاده کنند، یکی از سوال‌هایی که در ذهن خود دارند این است که آیا ایمپلنت دندان عفونت می‌کند؟ باید گفت که ایمپلنت‌های دندانی مانند دندان‌های طبیعی عمل می‌کنند و می‌توانند مانند دندان‌های طبیعی دچار عفونت […]
امروزه درمان ایمپلنت دندان یکی از شایع‌ترین درمان‌های دندان‌پزشکی به حساب می‌آید. افرادی که ایمپلنت دارند یا می‌خواهند از آن استفاده کنند، یکی از سوال‌هایی که در ذهن خود دارند این است که آیا ایمپلنت دندان عفونت می‌کند؟ باید گفت که ایمپلنت‌های دندانی مانند دندان‌های طبیعی عمل می‌کنند و می‌توانند مانند دندان‌های طبیعی دچار عفونت شوند. عفونت در اطراف ایمپلنت دندانی نوعی بیماری لثه بوده که به عنوان پری ایمپلنتیت شناخته می‌شود. متاسفانه ایمپلنت‌های دندانی عفونی در صورت بی‌توجهی و عدم مراقبت منظم تحت نظر متخصص دندان‌پزشکی، دچار مشکل می‌شوند یا از بین می‌روند.

پری ایمپلنتیت؛ شایع ترین نوع عفونت ایمپلنت دندان

عفونت یکی از عوارض مهم ایمپلنت دندان محسوب می‌شود؛ شایع‌ترین نوع عفونت، پری ایمپلنتیت (peri-implantitis) نام دارد. پری ایمپلنتیت نوعی بیماری پریودنتال (لثه) است که به دلیل تجمع پیشرونده پلاک‌های عفونی ایجاد می‌شود. عفونت باید هر چه سریع‌تر درمان شود. چرا که در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به التهاب، از دست رفتن استخوان و نارسایی کاشت شود. عفونت ایمپلنت دندان به وسیله باکتری‌ها ایجاد می‌شود و می‌تواند بلافاصله پس از کاشت،ماه‌ها و حتی سال‌ها بعد اتفاق بیفتد. اگر در جایگزینی دندان از ایمپلنت‌های تیتانیوم استفاده نشده باشد، به دلیل کیفیت پایین مواد کاشت، احتمال رشد عفونت بیشتر خواهد شد. پری ایمپلنتیت در 28 درصد افرادی که اقدام به کاشت می کنند، رخ می‌دهد. متخصص ایمپلنت در تهران با تشخیص و درمان به موقع عفونت باعث حفظ دندان ایمپلنت شده می‌شود. در صورت عدم درمان به موقع با از بین رفتن تدریجی استخوان، متاسفانه ایمپلنت از بین خواهد رفت. لذا معاینات مناسب و به موقع دندان‌پزشکی بسیار مهم هستند.

مراحل عفونت ایمپلنت دندان

عفونت ایمپلنت دندان در دو مرحله اتفاق می‌افتد؛ اولین مرحله موکوزیت است که در اطراف ایمپلنت ایجاد می‌شود. مرحله دوم پری ایمپلنتیت بوده که در صورت عدم بی توجهی به درمان در مرحله اول اتفاق می‌افتد:

موکوزیت پری ایمپلنت

بیماران ممکن است که با التهاب بافت‌های نرم اطراف ایمپلنت روبرو شوند. هنگامی ‌که از دست دادن استخوان وجود نداشته باشد، عفونت به طور کامل برگشت‌پذیر خواهد بود. فرد در این مرحله باید به دندان‌پزشک مراجعه کند؛ در موارد شدیدتر، ممکن است پزشک به جراحی بپردازد. در صورتی‌که به موقع به موکوزیت اطراف ایمپلنت رسیدگی نشود منجر به از دست دادن ایمپلنت در آینده خواهد شد.

پری ایمپلنتیت

مرحله دوم عفونت ایمپلنت دندان پری ایمپلنتیت است. در این مرحله عفونت روی بافت‌های نرم و سخت اطراف تأثیر می‌گذارد و فرد با از دست دادن استخوان در آن ناحیه روبرو خواهد شد. این وضعیت پس از تجمع استخوان، هنگامی‌ که ترمیم (به عنوان مثال قرارگیری روکش) از قبل انجام شده است، رخ می‌دهد.

عوامل ایجادکننده عفونت ایمپلنت دندان

عوامل مختلفی باعث می‌شود که خطر ابتلا به عفونت ایمپلنت دندان افزایش پیدا کند. میزان عفونت ناشی از مواردی همچون دیابت، حساسیت به تیتانیوم، مقدار بیش از حد چسب در زمان قرار دادن روکش و توزیع نابرابر نیروی فشاری در گاز گرفتن بسیار کم است. اما عوامل دیگری نقش پررنگ‌تری در ایجاد عفونت ایمپلنت دندان دارند. باید بدانید که مراقبت‌های مناسب برای ایمپلنت بسیار ضروری است.

ابتلا به بیماری لثه

عفونت لثه می‌تواند باعث رکود لثه و از بین رفتن ایمپلنت شود. بیمارانی که سابقه پریودنتیت (یکی از بیماری‌های مربوط به لثه) را دارند در معرض خطر بیشتری هستند. هرچند که این مشکل باید قبل از انجام ایمپلنت درمان شود، اما بیماری لثه قابل بازگشت است. از دست دادن استخوان نیز در چنین مواردی بیشتر بوده و احتمال شکست درمان ایمپلنت بالا می‌رود.

استعمال دخانیات

سیگار کشیدن باعث می‌شود که جریان خون در لثه‌ها محدود شود و خشکی دهان را به دنبال داشته باشد؛ این مسئله منجر به افزایش باکتری‌های مضر دهان خواهد شد. مصرف‌کنندگان دخانیات غلظت بیشتری از آنزیمی‌ به نام آرژیناز در آب دهان خود دارند. این آنزیم تولید اکسید نیتریک را کاهش داده و باعث اسیدی شدن بزاق می‌شود؛ و محیط کاملی برای رشد باکتری‌ها ایجاد می‌کند. بر همین اساس افراد سیگاری در برابر عفونت‌های ایمپلنت دندان آسیب‌پذیرتر هستند.

ضعف بهداشت دهان و دندان

افرادی که به بهداشت دهان و دندان خود اهمیت‌ می‌دهند، تعداد باکتری‌های مضر دهان را کنترل می‌کنند. درمقابل افرادی که به صورت روزانه از مسواک و نخ دندان استفاده نمی‌کنند، امکان ایجاد و تکثیر باکتری‌ها و قارچ‌ها در دهان خود فراهم می‌‌آورند؛ این‌ها به تدریج به سمت بافت‌های نرم و سخت اطراف ایمپلنت راه پیدا می‌کنند. عفونت‌ها ممکن است منجر به انواع مشکلات ایمپلنت دندان شوند.

علائم عفونت ایمپلنت‌های دندانی

عفونت ایمپلنت دندان نشانه‌هایی دارد که فرد با مشاهده چنین علائمی باید بلافاصله با دندان‌پزشک خود صحبت کند. البته باید توجه داشت که علائم عفونت ایمپلنت دندان از فردی به فرد دیگر متفاوت است:
  • قرمزی و تورم در اطراف ایمپلنت
  • تغییر در رنگ لثه
  • خون‌ریزی یا چرک از محل ایمپلنت
  • ایمپلنت شل
  • داشتن تب و درد و احساس ضربان در گوش
  • بوی بد دهان
  • مشکل جویدن
  • واکنش حساسیت‌زا (افردی که به تیتانیوم حساس هستند)

چگونه می توان ایمپلنت دندان عفونی شده را حفظ کرد؟

عفونت دندان ایمپلنت شده باید هر چه سریع‌تر درمان شود. افرادی که عفونت و از دست رفتن استخوان در آن‌ها در مراحل اولیه باشد، پلاک باکتریایی و جرم را می‌توان رفع کرد؛ این کار با روش غیر جراحی همراه با درمان آنتی‌بیوتیک و تغییر طرح دندان مصنوعی انجام می‌شود. در مواردی‌که از دست رفتن استخوان متوسط تا شدید باشد، دندان‌پزشک از جراحی استفاده می‌کند. بدین شکل که ابتدا بافت‌های نرم اطراف ایمپلنت تمیز شده و سپس سطح میکروسکوپی ایمپلنت از آلودگی پاک می‌شود. سپس در نهایت از روش بازسازی استخوان برای بهبود استخوان از دست رفته، استفاده خواهد شد. متاسفانه در افرادی که ایمپلنت دندان آن‌ها به دلیل عفونت شدید شل شده باشد، امکان حفظ آن کم است. در این مواقع ایمپلنت باید تخلیه شده و به آن ناحیه استخوان پیوند زده شود. هنگامی‌که عفونت به طور کامل برطرف شد و بازسازی استخوان تازه انجام شد، ایمپلنت دندانی دیگری در آنجا قرار می‌گیرد.

جلوگیری از عفونت دندان ایمپلنت شده با مراجعات دوره ای به دندانپزشک

عفونت در اطراف ایمپلنت دندانی نوعی بیماری لثه به حساب می‌آید که با عنوان پری ایمپلنت شناخته می‌شود. این نوع عفونت دلایل مختلفی همچون بهداشت نامناسب دهان و دندان، استعمال دخانیات، دیابت، نقص سیستم ایمنی، ناهمواری بایت، عادات عملکردی (دندان قروچه) و واکنش آلرژیک به خود ایمپلنت را دارد؛ با تشخیص و درمان به موقع عفونت باعث حفظ دندان ایمپلنت شده خواهید شد؛ بنابراین به صورت منظم به متخصص مراجعه کنید.  
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ