آملوبلاستوما یک تومور نادر و خوشخیم بافت پوششی ادنتوژنیک است. شیوع آن در فک پایین بیشتر از فک بالا است. این تومور به ندرت بدخیم و متاستاتیک میشوند و به آرامی رشد میکنند، ولی این ضایعات میتوانند ناهنجاری فک و صورت ایجاد کنند. بدلیل اینکه سلولهای غیر طبیعی در اثر رشد میتوانند به راحتی بافت استخوانی را تخریب کنند، جراحی گسترده، جهت برداشت این ضایعه مورد نیاز است.
درحالیکه
ندارد
شناخته شده نیست.
آملوبلاستوما عمدتا با دندان نهفته در ارتباط است. علائم این بیماری شامل تورم بدون درد، بدشکلی صورت (در موارد شدید)، درد (درصورتی که تورم فاحش، ساختارهای دیگر را تحت تأثیر قرار دهد)، لقی دندانها، زخم، بیمارهای لثه و پریودنتال. این ضایعه در فک بالا یا پایین رخ میدهد، گرچه، ۷۵% در راموس مندیبل اتفاق میافتد و باعث بروز ناهنجاریهای عجیب و غریب در فک بالا یا پایین میگردد.
عود پدیده شایعی در آملوبلاستوما است، اگرچه، ریسک عود در مواردی که رزکشن (برداشت ضایعه همراه استخوان اطراف) کمتر از انوکلیشن (برداشت ضایعه) و کورتاژ است. نوع فولیکولار درصد عود بالاتری نیست به پلکسی فرم دارد و انواع تک حفرهای امکان عود کمتری نسبت به چندحفرهای دارند. برای کنترل آملوبلاستوما، پیگیری و مراجعه مکرر حداقل برای ۱۰ سال به دندانپزشک نیاز است. پیگری ضروری است زیرا ۵۰% موارد، در ۵ سال اول پس از جراحی رخ میدهد. حتی در مواردی که رزکشن و برداشت استخوان نیز انجام شده، امکان عود وجود دارد ولی کم. عود بیشتر از بافت نرم خصوصا بافت نرم مجاورضریع آغاز میشود. عود حتی پس از ۳۶ سال گزارش شده. برای اینکه احتمال عود کاهش یابد، جراحی بسیاز دقیق همراه با برداشت ضایعه، استخوان و بافت نرم اطراف نیاز است.