علل این بیماری، شامل مختل شدن کار بیضه به علت خطاهای ژنتیکی، اوریون، ضربه شدید، اعتیاد به الکل و شیمی‌درمانی و پرتودرمانی برای سرطان است.
در موارد دیگر هیپوگنادیسم ممکن است منشأ مشکل در غده هیپوفیز در مغز باشد. از جمله علل این رده، تومورها (تقریبا همیشه خوش‌خیم)، ضربه سر، جراحی مغز، داروهای گوناگون، برخی اختلالات وراثتی، سوء تغذیه شدید و بیماری‌های مزمن است. تقریبا در همه آقایان مبتلا به هیپوگنادیسم، میزان تستوسترون کل در خون کمتر از 300 نانوگرم در دسی‌لیتر و میزان تستوسترون آزاد زیر 5 نانوگرم در دسی‌لیتر و میزان تستوسترون در دسترس از لحاظ زیستی زیر 150 نانوگرم در دسی‌لیتر است. اما از آنجایی که میزان این هورمون در طول روز به شدت نوسان می‌کند اندازه‌گیری تستوسترون خون باید در ساعت 7 و 10 صبح انجام شود تا نتایج حاصله بیشترین میزان دقت را داشته باشد.
مردان مبتلا به هیپوگنادیسم باید درمان جایگزین با تستوسترون خارجی دریافت کنند. موارد استثنا که نباید هورمون‌درمانی انجام شود، شامل مردان مبتلا به سرطان پروستات یا پستان، بالا بودن میزان آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) که در خون اندازه‌گیری می‌شود، وجود گره‌ها یا توده‌هایی در پروستات یا بزرگی شدید پروستات، بالا بودن تعداد سلول‌های قرمز خون و غلظت خون، قطع تنفس انسدادی حین خواب درمان‌نشده، یا نارسایی شدید قلبی است.
همچنین تحقیقات اخیر نشان می‌‌دهد که مردان سالمند و مردانی که دارای بیماری قلبی- عروقی هستند یا عوامل خطرساز عمده برای بیماری قلبی مانند فشار خون بالا دارند، باید با کمال احتیاط تستوسترون را دریافت کنند. با وجود مواردی که در بالا ذکر شد، درمان با تستوسترون تنها برای مردان مبتلا به «هیپوگنادیسم» تایید شده است (در آمریکا 250 هزار نفر به این علت تستوسترون دریافت می‌کنند).
اما بر اساس گزارش موسسه پزشکی آمریکا، در سال 2002 تعداد نسخه‌ها برای تجویز داروهای تستوسترونی 75/1 میلیون مورد و هزینه‌ای بالغ بر 400 میلیون دلار داشته و این ارقام در حال افزایش سریع است. اغلب این مردان تستوسترون را برای خواص ادعایی «ضدپیری» آن یا برای درمان اختلال نعوظ (که تاثیر تستوسترون در این مورد بسیار مورد تردید است) مصرف می‌کنند.
حتی اگر مشکلات احتمالی پروستات ناشی از مصرف تستوسترون را در نظر نگیریم، بررسی‌های اخیری که نشان‌دهنده اثر تستوسترون بر بیماری‌های قلبی بوده‌اند، ما را وادار می‌کند که این موضوع را جدی بگیریم. بسیاری از کارشناسان معتقدند دریافت تستوسترون باید به مردانی محدود شود که دچار هیپوگنادیسم هستند یا آنهایی که حین انجام یک آزمایش بالینی تستوسترون دریافت می‌کنند و به دقت تحت‌نظر هستند.
منبع : سلامت نیوز
مطالب مرتبط :
علت کمبود تستوسترون در مردان چیست؟
تستوسترون جلوی سالمندی را می گیرد؟