احساس‌های درونی که به
صورت حس انتقامجویی تجربه می‌شوند اگر به رفتار نرسند و حل و فصل نشود، تبعاتی را برای فرد به
دنبال خواهند داشت. برای آرام کردن این حس، فرد باید نسبت به احساسات و تجاربی که
دارد به آگاهی و بینش برسد و باید بتواند به روشی درست آن را تخلیه کند. اگر فرد
نتواند دلایل بروز چنین حسی را پیدا کرده و موقعیت‌هایی که خشم
زیادی در او ایجاد می‌کنند را آگاهانه شناسایی و مدیریت کند، میلش به بروز یک رفتار انتقام‌جویانه و مخرب
بیشتر میشود.
«فراموش
کن» در زمانی که سرشار از احساس خشم و انتقام هستیم، به عنوان بی‌ضررترین کار به
ذهن‌مان می‌رسد. درحالی‌که این روش مشکل را حل نمی‌کند و نمی‌تواند اثری که آن احساس روی ما گذاشته را از بین ببرد. پس بهتر است از
همین حالا، عبارت «بهش فکر نکن» را از ذهن‌مان پاک کنیم. حالا که فهمیدیم «فکر نکردن به موضوع» راه مناسبی برای
حل کردن آن نیست، وقت آن است که راهکاری مناسب‌تر را جایگزین
کنیم. روبه‌رو شدن با مسئله و پرداختن به آن، راه‌حل جایگزینی است
که باید آن را انجام دهیم. باید بدانید که احساس‌های منفی شدید
ما یا اضطراب و افسردگی و حتی حسی که به اصطلاح به آن «برخوردن» می‌گوییم، برایمان
پیامی دارد که باید آن را جدی بگیریم. این احساسات می‌گوید که چیزی
درون‌مان درست کار نمی‌کند و اگر به این پیام‌ها بی‌توجه باشیم، در واقع احساسات‌مان را نادیده گرفته‌ایم و باید منتظر تبعات آن باشیم؛ زیرا این احساسات یا بروز پیدا میکند و به صورت
قهر و انتقام خود را نشان می‌دهد یا با بی‌توجهی از کنارش می‌گذریم و این حس را در خود حبس می‌کنیم.