اگر در خانواده‌ای قبلا سرطان سینه دیده شده باشد احتمال ابتلا به آن
در بقیه اعضای خانواده بیشتر است. پس اگر یک خانمی به دلیل ژنتیک این مشکل را پیدا
کرده باشد یعنی یکی از 2 ژن BRCA1 و BRCA2 در بدنش جهش پیدا کرده باشند دخترها و پسرهای او
به احتمال 50 درصد ناقل این بیماری هستند. مسلما این خانم ممکن است این جهش را از مادر
یا پدرش گرفته باشد و به همین نسبت عمه‌ها، عموها، خاله‌ها، دایی‌ها و خواهران و برادران
و … او هم ممکن است درگیر شوند. اگر هیچ سابقه‌ای از سرطان سینه در خانواده وجود
نداشته باشد و فرد برای اولین بار دچار این جهش ژنتیک شود احتمال وجود بیماری در نزدیکان
او با بقیه افراد جامعه فرقی ندارد. البته فقط درصد کمی از سرطان‌های سینه با دلیل
ارثی اتفاق می‌افتند.
امروزه خانم جوانی که در یکی از این 2 ژن جهش دارد، می‌تواند با روش‌های
نسبتا پیچیده کاری کند که فرزندش این جهش را نداشته باشد و بچه‌ای را به دنیا بیاورد
که مبتلا نباشد. این کار از طریق روش PGD یا لقاح خارج از رحم صورت می‌گیرد. یعنی رویانی به
رحم خانم انتقال داده می‌شود که سالم باشد و ناقل این جهش ژنتیک نباشد.