هنوز در جامعه ما بسیارند کسانی که با عنوان‌های مختلف دندانپزشک تجربی، کمک‌دندان‌پزشک تجربی، دندان‌ساز و… به فعالیت در حرفه دندانپزشکی اشتغال دارند. متاسفانه عدم آگاهی این افراد از یک‌سو و همچنین سودجویی بعضی‌ها از سوی دیگر، همواره افراد را در معرض از دست دادن دندان‌ها قرار می‌دهد؛ به‌طوری‌که به نظر می‌رسد در مناطقی که این گروه فعالیت دارند، شیوع بی‌دندانی بیشتر باشد! بین دندان‌پزشکان با تحصیلات دانشگاهی کسانی وجود دارند که با اطلاعات کم و ناقص در اموری که توانایی کافی در آن ندارند، دخالت کرده و درنهایت به شکست درمان منجر می‌شوند و با ایجاد چنین مشکل‌هایی، باعث از دست رفتن دندان‌ها و بی‌اعتمادی بیماران می‌شوند که این مساله می‌تواند زمینه را برای بروز بی‌دندانی فراهم کند. بی‌دندانی می‌تواند منعکس‌کننده توانایی و دسترسی مردم به مراقبت‌های بهداشتی دهان و دندان باشد. در یک جامعه افراد با طبقات مختلف از نظر بضاعت مالی، سواد و تحصیلات، سن، نژاد و سایر عوامل قرار دارند. هریک از این عوامل می‌تواند روی بی‌دندانی موثر باشد. عوامل دیگری همچون نداشتن اطلاعات علمی کافی از مراحل درمان، عدم دقت و بی‌توجهی به مراحل کاری و نداشتن تکنولوژی مورد نیاز می‌تواند آثار سویی را در صحبت کردن، غذا خوردن، زیبایی و شرایط روانی و اجتماعی برای بیمار به بار آورد و در گسترش یک عدم اعتماد عمومی بین افراد، به درمان‌های دندانپزشکی موثر باشد، بنابراین لازم است که درمانگر به تمامی مراحل ساخت و تهیه پروتز احاطه علمی داشته باشد. نکته مهم دیگر اینکه آگاهی کامل از بیماری‌ها و راه‌های انتقال آنها، نحوه شیوع، بیماری‌زایی و عواقب بیماری‌های مسری و بسیار خطرناک مساله‌ای است که نیاز به تحصیلات دانشگاهی دارد و نمی‌توان از افرادی که به‌عنوان دندان‌ساز تجربی، جهت درمان بیماران بدون دندان اقدام به ساخت دندان مصنوعی می‌کنند، انتظار داشت که تدبیرهای لازم را برای جلوگیری از شیوع این بیماری‌ها به‌کار گیرند و سهمی در پیشگیری از این بیماری‌ها داشته باشند.
منبع:سلامت