قربانیان چه کسانی هستند؟
هیچ الگوی واحدی برای توصیف قربانیان قلدری وجود ندارد؛ اما آنها اغلب افراد ضعیفی هستند که به نسبت همسالان خود به بلوغ کافی نرسیده‌اند. آنها معمولا خجالتی و بی‌دست و پا هستند.
قربانیان قلدری معمولا ویژگی‌های زیر را دارند:
• از قدرت کافی در سلسله مراتب اجتماعی برخوردار نیستند
• به سرعت به گریه می‌افتند
• اضافه وزن دارند یا خیلی لاغر هستند
• یک خصوصیت فیزیکی «متفاوت» مانند گوش یا بینی بزرگ دارند
• نمی‌توانند به لحاظ فیزیکی درگیر شوند یا از شیوه‌های دیگر با قلدرها مبارزه کنند
• اغلب تنها هستند و دوستی ندارند که از آنها دفاع کند
• مشکل یادگیری دارند یا اینکه در کلاس بیش از حد سوال می‌پرسند
• بچه‌های باهوشی هستند که با القاب «خرخون» و غیره مورد تمسخر قرار می‌گیرند
آزار و اذیت چه نشانه‌هایی دارد؟
تشخیص کودکی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته، کار دشواری است. اما اگر کودک از نشانه‌های زیر برخوردار است باید به این موضوع شک کنید.
• وقتی از آنها می‌پرسید چه شده، با پرخاش می‌گویند که به شما ربطی ندارد
• به کامپیوتر می‌چسبند و نگران حرف‌هایی هستند که همسالان‌شان درباره آنها می‌زنند
• افسرده هستند و ارتباط اجتماعی ندارند
• خواهر و برادر کوچک‌تر خود را اذیت می‌کنند
• اغلب از سردرد یا دل‌درد گلایه دارند
• دنبال بهانه هستند که به جای مدرسه در خانه بمانند
برای جلوگیری از قلدری چه باید کرد؟
تجربه آزار و اذیت چیزی نیست که به خودی خود فراموش شود. عدم رسیدگی به آثار زیان‌بار این مسئله می‌تواند موجب افسردگی، کاهش اعتماد به نفس و افزایش احتمال خودکشی در فرد قربانی شود. به گزارش CDC، سالانه ۴۴۰۰ جوان دست به خودکشی می‌زنند. در این بین، قربانیان قلدری سهم بیشتری دارند.
روانشناسان معتقدند شیوه‌های زیر به مقابله با آثار آزار و اذیت کمک خواهند کرد:
• با کودک حرف بزنید. وقتی بچه‌ها مورد آزار و اذیت قلدرها قرار می‌گیرند، نیازمند توجه شما هستند. به آنها نشان دهید که در کنارشان هستید.
• اگر دوست ندارند با شما حرف بزنند، تشویق‌شان کنید که با یک فرد دیگر در خانواده صحبت کنند یا با همسالان مورد اعتماد خود در مدرسه حرف بزنند. بچه‌ها را تشویق کنید که هر گونه آزار و اذیت آنلاین را به اطلاع شما برسانند.
• به طور داوطلبانه به مدرسه فرزندتان سر بزنید. ممکن است موارد زیادی از قلدری را مشاهده کنید. با نظارت بر مواردی از این دست می‌توانید به کودک کمک کنید که در صورت مواجهه با افراد قلدر با دوستانش حرف بزند.
• رفتار محترمانه در فروشگاه، رستوران و با دوستان را به او یاد دهید. به او بیاموزید اگر کسی با او خشن رفتار کرد، لزومی ندارد برآشفته شود.
• از مدیر مدرسه بخواهید مسئولانی را برای رسیدگی به وضعیت قلدرها و قربانیان در مدرسه منصوب کند.
• اگر فهمیدید که کودکتان برای کسی مزاحمت سایبری ایجاد کرده، امتیازات او را محدود کنید؛ مثلا نگذارید برای مدتی با کامپیوتر کار کند. یا بگویید اگر دوباره کسی را اذیت کند، دیگر نمی‌تواند با کامپیوتر بازی کند. کودک باید بفهمد که کارهایش عواقبی هم دارند.
• اما اگر کودک شما قربانی مزاحمت‌های سایبری شده است، دسترسی او را به کامپیوتر و تلفن شخصی‌اش قطع نکنید. کارشناسان معتقدند که این کار آثار زیان‌بار آزار و اذیت را چند برابر می‌کند. این کار مثل این است که بازوی کودک را قطع کنید. به علاوه، باعث می‌شود که کودک درباره تجربه‌اش به شما چیزی نگوید.
• اجازه ندهید کودک تلفن همراه یا کامپیوترش را در اتاق خواب نگه دارد. به این ترتیب، او نمی‌تواند با وسواس تمام به خواندن پیام‌ها و پست‌های ارسالی دوستانش مشغول شود. احتمالا دوست ندارید فرزندتان شب‌ها در خیابان بچرخد؛ پس قطعا دوست نخواهید داشت که او شب را با خواندن پیام‌های اینترنتی به صبح برساند!
دفاع کردن از کودک در مواردی که مورد آزار قرار می‌گیرند، می‌تواند نتایج مختلفی را به ارمغان بیاورد. بعضی از کودکان فکر می‌کنند دفاع شما باعث تشدید رفتار قلدرها در دفعات بعدی خواهد شد. مسئله‌ای که می‌تواند به انزوای اجتماعی کودک منجر شود. اما هر اقدام پیشگیرانه ارزش ریسک کردن را دارد. اگر کودک حرفی نزند، سابقه‌ای از موارد قلدری ثبت نخواهد شد. دفاع کردن از کودک ممکن است در کوتاه‌مدت به ضررش باشد، اما در درازمدت مفید خواهد بود.
فهمیدن اینکه فرزند شما قربانی آزار و اذیت شده، یک چیز است؛ و فهمیدن اینکه فرزند شما دیگران را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد، یک چیز دیگر. اگر به فرزندتان شک دارید، بهتر است رفتارهای او را از دور کنترل و علائم را بررسی کنید. ممکن است فرزند شما یک قلدر درون داشته باشد!
منبع: lifescript
قسمت اول را اینجا بخوانید
۷ راه مقابله با کابوس شبانه کودک