دررفتگی آرنج

دررفتگی به حالتی می‌گویند که در آن دو سطحی که مفصل را تشکیل می‌دهند از یکدیگر جداشوند. به بیان دیگر دو استخوانی که یک مفصل را درست می‌کنند ارتباط آناتومیک خود نسبت به یکدیگر را از دست می‌دهند. گاهی اوقات سطوح مفصل کاملاً از هم جدا نمی‌شوند، گرچه وضعیت صحیح آناتومیک را نسبت به هم ندارند ولی کاملاً هم از هم جدا نمی‌شوند و قسمتهایی از سطوح مفصلی با هم در تماس باقی می‌مانند. به این حالت نیمه دررفتگی می‌گویند.

اولین اقدام عملی در رویارویی با این موقعیت‌ها این است که به هیچ وجه به عضو آسیب دیده دست نزده و به اورژانس اطلاع داده شود.اگر فرد حادثه دیده در مکانی بود که به پزشک دسترسی نداشت لازم است عضوی که دچار شکستگی شده است با وسیله‌ای بی‌حرکت نگه داشته شود و سپس به اولین مرکز درمانی منتقل شود.

∙ با برنامه طولانی مدت تودۀ عضلانی و قدرت همه جانبه عضلات خود را افزایش دهید. سعی کنید برنامۀ بدنسازی با نوع ورزش متناسب باشد.

دررفتگی آرنج زیاد شایع نیست ولی شایع ترین مکانیسم ایجاد آن زمین خوردن روی کف دست است در حالتی که فرد دست خود را در حالت کشیده به جلو نگه داشته است. با برخورد کف دست به زمین نیرویی از طرف زمین به دست وارد می‌شود. این نیرو به طرف بالا سیر کرده و از طریق ساعد به آرنج رسیده و موجب دررفتگی آرنج می‌شود. مکانسیم دیگر دررفتگی آرنج تصادف اتومبیل است. موقعی که اتومبیل بر اثر برخورد از جلو به مانع ناگهان متوقف میشود. سرنشین برای برخورد نکردن به داشبورد دست خود را به جلو می‌اورد و نیرو با همان مکانیسم زمین خوردن به آرنج منتقل شده و موجب دررفتن آن می‌شود.

∙ درد آزاردهنده هنگام صدمه.

∙ آسیب دیدگی اعصاب مجاور یا عروق خونی بزرگ.