یک پیام سلولی می‌تواند به پزشکان بگوید که زنی در آستانه‌ی زایمان است. آغاز فرآیند زایمان کمی پیچیده است. بسیاری از سیستم‌های بدن از طریق تعادل ظریف و حساس٬ باعث حفظ روال بارداری می‌شوند. اخیرا محققان در تحقیقاتشان کوشیده‌اند تا بر روی بخش‌هایی از DNA بررسی‌هایی انجام دهند که حافظ اطلاعات ژنتیکی ما در هنگام تقسیم سلولی هستند.
هر وقت که سلولی تقسیم می‌شود٬ تلومرها (شاخه‌ا‌ی از کروموزوم) کوتاه‌تر می‌شوند٬ و برای اطمینان از این مسئله که سلول‌های جدید مثل سلول‌های والدین هستند قابلیت خود را به آن انتقال می‌دهند. این فرایند با تغییراتی مرتبط است که به موازات بالا رفتن سن در بدن ما رخ می‌دهد. به مرور زمان٬ تلمورها برای سلول بسیار کوتاه و در واقع پیر می‌شوند. در همین ارتباط دانشمندان می‌گویند: ما دریافتیم اگر بخش‌های تلمورهای پیر در مایع آمنیوتیک اطراف جنین که مرتبط با وضعیت زایمان است وجود داشته باشد یا اصلا وجود نداشته باشد٬ با این حال می‌دانیم که این تلمورها با پیشرفت روند بارداری٬ کوتاه‌تر می‌شوند. در حال حاضر می‌خواهیم بدانیم که چه چیزی مسبب تغییر در تعادل حساسی می‌شود که به حفظ بارداری کمک می‌کند.
آنها در ادامه افزودند: ما در آغاز این تحقیق چنین فرض کردیم که سلول‌های پیر باعث بروز آسیب‌های اکسایشی مرتبط با فشار به کیسه‌ی حاوی آمنیوتیک می‌شوند که منجر به بروز التهاب در جفت می‌شوند. مطلعات قبلی به ما نشان داده است که التهاب می‌تواند تعادل هورمون‌های مادر را در رحم به هم بزند.
محققان در ادامه از نمونه‌های شبیه تلمور که شبیه نمونه‌های موجود در مایع آمنیوتیک بودند استفاده کرده و بررسی‌های سلولی روی آن انجام داده و به این نتیجه رسیدند زنانی که در دوران بارداری هستند در مقایسه با زنانی که در انتهای دوران بارداری خود هستند اما هنوز زایمان نکرده‌اند میزان تلومر آنها بیشتر است. با کامل شدن جنین در رحم٬ جفت و سایر بافت‌های مربوط به آن در چارچوب فقدان تدریجی تلمور٬ پیر می‌شوند.
(منبع: NHS)
از فواید و مضرات زایمان طبیعی و سزارین چه می‌دانید؟