هر زمان که احساسات خالصمان را با نشانه‌ها و سرنخ‌های غیرمستقیم ابراز می‌کنیم، الزاما در حالت پرخاشگری منفعلانه هستیم. این حالت خصوصا در کودکان دیده می‌شود. اگر ابراز آنچه در ذهن است میان اعضای خانواده چندان مورد قبول واقع نشود، بچه‌ها روش‌های دیگری برای ابراز خودشان یاد می‌گیرند و و این رفتار می‌تواند تا بزرگسالی برایشان باقی بماند.
آیا شما یک فردِ پرخاشگر منفعل هستید؟
حتی اگر پی ببرید که الگوی پرخاشگری منفعلانه در شما وجود دارد٬ از بین بردن آن کار دشواری خواهد بود. چرا که این الگو را از کودکی آموخته‌اید، و به نظر می‌رسد که کاملا شما را محصور کرده است. خانم هیلدا بروک که روان‌درمانگر است در این باره می‌گوید: فکر نمی‌کنم که راهکارهای خاصی برای تغییر سریع این نوع رفتار وجود داشته باشد. افرادی که حالت تهاجمی منفعل دارند اغلب کل زندگی خود را در انکار و یا فشار مضاعف برای ابراز احساسات و عقاید خود صرف می‌کنند.
برای شکست این عادت و رفتار، راهکارهایی وجود دارد. چند قدم از خودتان فاصله بگیرید و از خودتان بپرسید که آیا واقعا لازم است این کار انجام گیرد. اگر جواب مثبت است، آیا حذف سرنخ‌ها و نشانه‌ها و یا اوقات تلخی، جزو راه‌های مؤثر ابراز آن است؟ البته که نه. اگر احساس رنجیدگی دارید و یا حس می‌کنید کسی درکتان نمی‌‌کند، این نوع رفتار منفی تنها باعث کش پیدا کردن اوضاع می‌شود. بهتر است به طور مشخص و جزء به جزء دیدگاه خود را با حالتی توأم با آرامش و خونسردی بیان کنید.
نحوه‌ی برخور با این افراد
اولین و مهم‌ترین نکته در برخورد با این نوع افراد، صبور بودن است. خشم و پرخاشگری شما تنها باعث تحریک طرف مقابل برای تشدید رفتارش می‌شود. سعی کنید مسئله را به هیچ وجه شخصی تلقی نکنید. به خاطر داشته باشید که این رفتار، حمله به سوی شما تلقی نمی‌شود. افرادی که دچار پرخاشگری منفعلانه هستند اغلب از طرد شدن می‌ترسند. با آنها صادق و روراست باشید، اما به آنها بفهمانید که به عقاید و افکارشان احترام می‌گذارید. با این کار آنها یاد می‌گیرند که شما را باور کنند و می‌فهمند برایشان ارزش قائل هستید.
منبع: medicaldaily
چرا بچه‌ها پرخاشگر می‌شوند؟