آبا افراد افسرده بیشتر از بقیه تلویزیون تماشا می کنند؟

 فرشاد شیبانی با اشاره به عوامل رفتارى در بروز افسردگى افزود: شواهد تحقیقى نشان داده است افرادى که استرس‏‌هاى مهمى دارند به احتمال بیشترى افسرده می‌شوند مخصوصاً اگر آن‏‌ها مهارت‏‌هاى مقابله‌‏اى کافى نداشته باشند یا آن را در زندگی به ‏کار نبرند.
وی در ادامه به عامل کاهش رفتار پاداش ‏دهنده اشاره و بیان کرد: افسردگى با عدم فعالیت و کناره‏ گیرى مشخص می‌شود. براى مثال، افراد افسرده گزارش مى‌دهند زمان بیشترى را صرف رفتارهاى غیرپاداش ‏دهنده و منفعل مانند تماشاى تلویزیون، دراز کشیدن در رختخواب، فکر کردن به مشکلات، و شکایت کردن به دوستان می‌‏کنند همچنین آن‏ها زمان کمترى را صرف رفتارهاى چالش ‏برانگیز و پاداش ‏دهنده مانند تعاملات اجتماعى مثبت، ورزش، مطالعه و کار سازنده می‌کنند.
دبیر کمیته دانشجویی سلامت روان و رسانه انستیتو روانپزشکی تهران در شبکه رادیویی سلامت با اشاره به فقدان خودپاداش‌دهى، ادامه داد: اکثر بیماران افسرده به خودشان براى رفتار مثبت پاداش نمى‌دهند. براى مثال، آن‏ها به‏‌ندرت خودشان را تحسین می‌‏کنند. در اکثر اوقات افراد افسرده فکر می‌کنند آنقدر بی‌ارزش هستند که نباید خودشان را تحسین کنند یا برخى افراد افسرده فکر می‌‏کنند اگر آن‏ها خود را تحسین کنند، تنبل خواهند شد.
وی به عدم کاربرد مهارت‏‌ها اشاره کرد و گفت: افراد افسرده مشکلاتى در بیان کردن خودشان، حفظ دوستى یا حل مشکلات با همسر، دوستان و همکارانشان دارند؛ لذا هم به‏‌علت فقدان این مهارت‏‌ها و هم عدم کاربرد مهارت‏‌هایى که دارند، تعارض میان‌‏فردى بیشتر دارند.
شیبانی در ادامه به خواسته‏‌هاى جدید افراد اشاره و بیان کرد: انتقال به شهر جدید، آغاز کار جدید، والدشدن، یا پایان دادن به یک ارتباط و تلاش براى یافتن دوستان جدید مى‏‌تواند استرس مهمى براى برخى افراد ایجاد کند.
وی ادامه داد: افسردگى ممکن است ناشى از ماندن در موقعیتى باشد که شما نمی‌توانید پاداش و تنبیه را کنترل کنید. شما احساس غمگینى یا خستگى، از دست دادن علاقه و احساس ناامیدى می‌کنید زیرا معتقد هستید فرقى ندارد چه کارى انجام دهید زیرا نمى‌توانید چیزى را بهتر کنید. همچنین مشاغل غیرتقویت‏ کننده یا روابط نامناسب مى‌تواند منجر به این احساسات شود.
این روان شناس بالینی با اشاره به اینکه ماندن در موقعیت تنبیه مکرر، نوعی درماندگی است، بیان کرد: نه تنها شما نمی‌‏توانید پاداش به‏ دست آورید بلکه توسط دیگران مورد انتقاد قرار می‌گیرید و طرد مى‌شوید. براى مثال، بسیارى از افراد افسرده ممکن است با افرادى که آن‏ها را انتقاد می‌کنند یا به آن‏ها به شیوه‏‌هاى مختلف آسیب می‌زنند زندگی کنند.
وی اجتناب و منفعل بودن را آخرین عامل معرفی و اظهار داشت: ممکن است تمایل داشته باشید از تجارب یا احساسات ناخوشایند اجتناب کنید. این منجر به پاداش‌هاى کمتر و احساس ناامیدى بیشتر می‌‏شود.
شیبانی در ادامه بیان کرد: اگر چه هر یک از عوامل استرس و فقدان توصیف شده در بالا می‌تواند شما را مستعد افسردگى کند اما آن‏ها ضرورتا منجر به افسردگى نمی‌شوند، براى نمونه شخصى ممکن است فقدانى را تجربه کند اما با این فقدان توسط افزایش رفتارهاى پاداش ‏دهنده، یادگیرى مهارت‏‌هاى جدید، جهت‏ دهى مجدد توجه و ایجاد اهداف جدید روبرو شود.
وی با تاکید بر اینکه شیوه‌‏هاى مختلف تفکر می‌تواند شانس شما را براى افسرده‏‌شدن افزایش دهد، گفت: شما به احتمال بیشترى افسرده می‌‏شوید اگر فکر کنید مقصر هستید و یا چیزى نمى‌تواند تغییر کند و یا شما باید در هر چیزى کامل باشید.
دبیر کمیته دانشجویی سلامت روان و رسانه انستیتو روانپزشکی تهران خاطرنشان کرد: درمان شناختى به‏‌طور خاص به شناسایى، آزمودن، چالش و تغییر دیدگاه‌‏هاى بیش از حد منفى تمرکز دارد.
7 نشانه افسردگی پنهان