شاید فکر کنید فقط چند سالی است که کاشت ناخن مد شده اما هیچ می‌دانستید زنان مصر باستان هم به‌خاطر علاقه فراوان‌شان به داشتن ناخن‌های بلند، به نوعی کاشت ناخن انجام می‌دادند و به صورت مصنوعی طول ناخن‌های‌شان را افزایش می‌دادند؟! در آن دوران، داشتن ناخن‌های بلند نشانه ثروت و اصالت خانوادگی بوده و غیر از مصر در میان بسیاری از تمدن‌های دیگر (به‌خصوص فرهنگ‌های آسیایی) مرسوم بوده است؛ به‌خصوص که از مواد گران‌قیمتی مثل عاج، استخوان و طلا برای افزایش مصنوعی ناخن‌ها استفاده می‌شده. اما در سال 1954، یک دندانپزشک آمریکایی به‌نام فرد اسلک که موقع کار با دستگاه تراش دندان، یکی از ناخن‌هایش را از بین برده بود، سعی کرد با همان دستگاه یک ناخن فلزی نازک برای خود بسازد و این اولین ناخن مصنوعی است که در تاریخ ثبت شده. حالا دیگر ناخن‌های مصنوعی کلی پیشرفت کرده‌اند و انواع و اقسام مختلفی دارند؛ یعنی شما می‌توانید با کمک ناخن‌های اکریلیک، ژلی و فایبرگلاس به زیباتر شدن دست‌های‌تان کمک کنید.
کاشت ناخن خطرناک است؟
برخی اوقات ممکن است مشکل‌ساز شود؛ مثلا در صورتی که بهداشت و استانداردهای اولیه انجام نشود، می‌تواند باعث ایجاد قارچ زیر ناخن‌ها شود یا عفونت پیدا کند، گاهی هم باعث تغییر رنگ و تغییر شکل ناخن می‌شود. اما نمی‌توان گفت خطرناک است؛ یعنی جان فرد را به خطر نمی‌اندازد و باعث از بین رفتنش نمی‌شود اما می‌تواند مشکلاتی برای ناخن‌های فرد ایجاد کند. طول درمان این نوع مشکلات هم بسته به وضعیت ناخن‌ها، نوع و شدت قارچ یا عفونت ایجاد شده، متفاوت است «گاهی با برداشتن ناخن‌های مصنوعی، به مرور زمان مشکل ایجاد شده رفع می‌شود، گاهی هم نیاز به درمان دارویی طولانی‌مدت وجود دارد.
اصولا اگر ناخن‌های مصنوعی برای بیش از 6ماه روی دست باقی بماند، باعث بروز مشکلات قارچی و عفونی می‌شوند و حتی می‌تواند تا 6ماه بعد از برداشتن ناخن‌ها، فرد را درگیر درمان‌های دارویی کند.
ناخن‌هایی از جنس اکریلیک
قدیمی‌ترین ناخن‌های مصنوعی که در صنعت مد و زیبایی تولید شده، همین ناخن‌های اکریلیک هستند که بعد از چسباندن روی ناخن‌های طبیعی و خشک شدن در معرض هوا، جلوه ای دیگر به دست‌ها می بخشند!
این سیستم به «کاشت ناخن پودری» هم معروف است.
این ناخن‌ها بسیار محکم هستند و تا مدت زیادی روی ناخن‌های طبیعی باقی می‌مانند و با اینکه بهتر است همان فردی که ناخن‌ها را برای‌تان گذاشته، آنها را بردارد اما خودتان هم می‌توانید هر وقت خسته شدید، بدون نیاز به فرد متخصص، در خانه آنها را بردارید، ضمن اینکه قیمت‌شان ارزان‌تر از ناخن‌های ژلی است و خودتان می‌توانید آنها را مرتب کنید و گزینه خوبی برای بلند کردن ناخن‌های کوتاه هستند.
اما این ناخن‌های اکریلیکی مانع از تنفس ناخن‌های طبیعی شده و همین است که بستر ناخن طبیعی آسیب می‌بیند و بعد از برداشتن ناخن‌های اکریلیکی، ناخن‌های طبیعی بسیار ضعیف و شکننده می‌شوند.
ظاهر ناخن‌های اکریلیکی مصنوعی‌تر از ناخن‌های ژلی است و برای چسباندن‌شان روی ناخن، مواد شیمیایی به‌کار می‌رود که بخارهایش می‌تواند برای خانم‌های باردار خطرناک باشد.
چطور ناخن مصنوعی را برداریم
برای برداشتن ناخن‌های اکریلیک از روی ناخن طبیعی در خانه، باید محتاط باشید چون اگر این کار را با ظرافت و دقت انجام ندهید، ناخن خودتان که نازک و شکننده شده، به سادگی کنده می‌شود و مسلما دوست ندارید چنین تجربه دردناکی داشته باشید!
برای این کار یک حوله کهنه زیر دست‌تان پهن کنید تا سطح میز کارتان خراب نشود. حالا محلول مخصوص برداشتن ناخن را در یک کاسه شیشه‌ای بریزید. قبل از اینکه ناخن‌ها را در کاسه فرو ببرید، بهتر است پوست نوک انگشتان و اطراف ناخن‌ها را با لایه‌ای از وازلین بپوشانید چون آستون باعث خشکی شدید پوست می‌شود. حالا بین 15 تا 30دقیقه ناخن‌ها را در محلول آستون فرو ببرید. هر وقت ناخن اکریلیکی روی ناخن‌های‌تان لاستیکی و آدامس مانند شد، یعنی آماده برداشتن است. حالا می‌توانید یک پارچه آغشته با آستون را روی ناخن‌های اکریلیکی بکشید تا سطح چسبناک‌شان پاک شود و دوباره ناخن‌ها را در محلول آستون بگذارید تا لایه بعدی هم کاملا نرم شود؛ این کار را آن‌قدر تکرار کنید تا تمام اکریلیک ناخن مصنوعی در محلول حل شود و فقط ناخن طبیعی‌تان باقی بماند.
در این مرحله می‌توانید دست‌های‌تان را از محلول آستون خارج کرده و با مایع دستشویی مرطوب‌کننده، آنها را بشویید. حالا خیلی آرام ناخن‌های‌تان را مرتب کنید و به شکل دلخواه، سوهان بزنید. در این مرحله، اگر قدری چسب هم روی ناخن‌تان باقی مانده، می‌توانید به آرامی با سوهان، تمیزش کنید و در‌نهایت مقداری روغن کوتیکل روی ناخن‌های‌تان بمالید. یادتان باشد اگر می‌خواهید این کار را در خانه انجام دهید، باید کاملا صبور باشید و تا آخرین مرحله را با حوصله انجام دهید؛ اگر فرد عجولی هستید، بی‌خیالش شوید و کار را به کاردان بسپارید!
ناخن‌هایی از جنس ژل
ژل ماده‌ای است که روی نوک یک تکه ناخن مصنوعی (تیپ) اضافه می‌شود یا مستقیم روی بستر ناخن‌های طبیعی اضافه می‌شود تا ناخن‌ها سپری داشته و محکم‌تر باشند تا بتوانند رشد کنند. این ژل معمولا در لایه‌های بسیار نازک و ظریف توسط فرد ناخنکار روی ناخن‌ها اضافه شده و هر لایه‌اش با اشعه UV مهروموم می‌شود، بنابراین در پایان، ناخنی محکم خواهید داشت که هنوز انعطاف‌پذیر است و درخشش طبیعی دارد که هم سریع خشک می‌شود و هم مقاومت کمی دارد.
از آنجا که ژل می‌تواند روی نوک ناخن مصنوعی اضافه شود تا قد ناخن را بلندتر کند، برای افرادی که ناخن‌های بسیار کوتاه، ضعیف یا شکننده دارند، بسیار مناسب است چراکه ناخن طبیعی فرد را محکم‌تر کرده و اجازه می‌دهد زیر لایه ژلی، رشد کند.
ژل‌ها آسیبی به بستر ناخن طبیعی نمی‌زنند و باعث استحکام‌شان شده، به رشدشان هم کمک می‌کنند، ضمن اینکه ژل‌ها برخلاف برخی اکریلیک‌ها یا مواد پودر و مایع ناخن، بدون بو هستند. همچنین ناخن‌های ژلی انعطاف‌پذیری بیشتری دارند.
در‌نهایت اینکه ژل‌ها در مقایسه با اکریلیک‌ها، گزینه‌ای ایمن‌تر بوده و دوستدار محیط‌زیست هستند.
بعضی‌ها ممکن است احساس کنند ناخن‌های ژلی‌شان به اندازه ناخن اکریلیکی دوام ندارند. همچنین بیشتر انواع ناخن‌های ژلی باید با اشعه UV ترمیم شوند و این یعنی شما نمی‌توانید به سادگی در خانه ترمیم‌شان کنید و نیاز به تجهیزات اختصاصی دارید. در‌نهایت اینکه برخی ناخن‌های ژلی به مرور دچار خوردگی می‌شوند و باید مجددا پر شوند که این کار وقت‌گیر است.
منبع: مجله ی سیب سبز