• کلینیک دندانپزشکی مهر
• کلینیک دندانپزشکی
• ۱۳۹۹/۰۳/۲۴
• 1 دقیقه

عوارض بی دندانی (از دست رفتن دندان ها):
هنگامی که یک یا چند دندان در دهان از بین رفته یا کشیده می شود، دندان های اطراف آن کج شده و به سمت فضای خالی متمایل می شود. این امر باعث تغییر در فرم دندان های دیگر، فشار روی دندان های سالم و اشکال در نحوه جویدن و مشکلات فکی خواهد شد.

نیاز به مشاوره بیشتر دارید؟ برای صحبت با کلینیک دندانپزشکی مهر کلیک کنید.

بپرس مشاوره رایگان

بریج های دندانی: بریج دندان یک ابزار دندان پزشکی هست که بین دو دندان طبیعی قرار گرفته و فاصله ایجاد شده در اثر بی دندانی را پر می کند رو طرف فضای خالی از دندان های طبیعی فرد و در صورت نبود دندان طبیعی از ایمپلنت جهت پایه برای ثبات و استحکام پروتز های میانی استفاده می شود.
ایمپلنت (کاشت دائمی دندان): از ایمپلنت برای بازسازی فضاهای خالی و پایه به عنوان پایه مناسبی جهت قرار گیری بریج ها استفاده می شود.
از یک پایه تیتانیومی به عنوان ریشه دندان استفاده می شود و بعد از مدت شده که بستگی به شرایط فک بیمار دارد و به تشخیص جراح صورت می گیرد. قالب گیری تاج و دندان یا همان پروتز ایمپلنت صورت می گیرد.

از فواید ایمپلنت راحتی در تکلم و گفتار و حفظ دندان های مجاور و استخوان فک و در نهایت سهولت جویدن با جبران دندان های از دست رفته است.

تفاوت آن به نسبت بریج این است که از تحلیل استخوان فک و تراش دندان های سالم که در بریج صورت می گیرد جلوگیری می شود. این امر در پروتز های متحرک حتی از بریج هم به مراتب بیشتر است.

در صورتی که عفونت لثه یا بیماری دیابت وجود نداشته باشد همزمان با کشیدن دندان می توان ایمپلنت را انجام داد. در غیر این صورت باید پس از کشیدن فاصله ای تا قرار دادن پایه وجود داشته باشد.

ایمپلنت باید بعد از ۱۸ سالگی انجام شود.

اُور دنچر: بازسازی کامل دندان های از دست رفته با جراحی و کاشت تعداد کمی ایمپلنت و در نهایت پروتز متحرک بقیه دندان ها.

در شرایط بیماری های حاد قلبی، دیابت و بیمار تحت درمان های رادیوتراپی و دارای سیستم تضعیف کننده سیستم ایمنی، ایمپلنت انجام نمی شود یا با نظر پزشک متخصص.

جنس پایه ایمپلنت از تیتانیوم بوده که بیش ترین سازگاری را با بدن داشته که در داخل استخوان فک قرار گرفته و جوش می خورد.

حسن ایمپلنت نسبت به بریج ها این است که دیگر نیاز به تراش دندان های کناری نیست و به دلیل جدا بودن دسترسی بهتر را در حین مسواک و نخ دندان برای فرد فراهم می سازد.

ایمپلنت ها به صورت تک دندانی و چند دندانی وجود دارند.

ایمپلنت های تک دندانی به صورت مجزا درون استخوان فک قرار گرفته و ظاهر دندان های طبیعی را دارند.

ایمپلنت های چند دندانی: در فضاهای خالی بیش از یک دندان می توان از پل ایمپلنت استفاده کرد. در این حالت به جای دندان های طبیعی، ایمپلنت ها به عنوان پایه بریج ها قرار می گیرند. چون ایمپلنت ها اط دندان های طبیعی مقاوم تر هستند به این صورت می توان فضای بیشتری را بازسازی کرد و از نظر هزینه مقرون به صرفه است.

ایمپلنت های فول موس: به دو صورت متحرک و ثابت هستند.

در نوع متحرک از ۳ تا ۵ پایه در هر فک استفاده شده و روکش سرتاسری روی آن قرار می گیرد این پروتز متحرک بوده و قابل جدا شدن و تمیز کردن به صورت روزانه است. در روش دائم ۶ تا ۸ پایه ایمپلنت به عنوان پایه و از روکش ها بین واحدهای ایمپلنت استفاده شده و فضای خالی بازسازی می شود. این روش دائمی بوده و دندان ها داخل فک ثابت هستند. استفاده از هر روش بستگی به میزان هزینه و اهداف بلند مدت شما متفاوت است.

مراقبت های پس از ایمپلنت:

خونریزی کم تا ۲۴ ساعت پس از جراحی طبیعی است و به مرور کاهش می یابد.
استفاده از مسکن ها چند روز پس از انجام جراحی و در هنگام درد توصیه می شود.
آنتی بیوتیک ها طبق دستور پزشک باید به صورت کامل مصرف شود.
پس از جراحی هر روز به دفعات ۴-۳ بار از آب نمک رقیق به عنوان دهان شویه استفاده شود.