علت کشتار مسلمانان میانمار

پانته آ توتونپیان
کشتار مسلمانان میانمار،اعتراضات گسترده ی مردم جهان را به همراه داشته است.علت کشتار مسلمانان میانمار چیست؟

کشتار مسلمانان میانمار،اعتراضات گسترده ی مردم جهان را به همراه داشته است.علت کشتار مسلمانان میانمار چیست؟

مسلمانان میانمار:

مسلمانان میانمار از آن دسته مسلمانانی هستند که همواره مورد ظلم واقع شدند و هیچ دفاعی درباره ظلم و استعمار داشته اند. کشتار مسلمانان میانمار از گذشته بر سرزبان ها بوده و احساسات مردم  سراسر جهان را برانگیخته است.

اکثریت جمعیت کشور میانمار را مسلمانان تشکیل می دهند.بیشتر مسلمانان میانمار افرادی هستند که از کشور هند به میانمار مهاجرت کرده اند.باقی جمعیت مسلمانان میانمار را چینی ها (اجداد مسلمانان چینی در میانمار از استان یونان آمده است)، و همچنین فرزندان مهاجران پیشین عرب تشکیل می دهند.

مسلمانان میانمار از قرن 11 میلادی در این کشور زندگی می کنند.

تاریخ گسترش اسلام در میانمار:

تاریخ گسترش اسلام در میانمار به قرن اول هجرى برمى‏گردد. بعد از ظهور اسلام و گرایش اعراب و ایرانیان به اسلام، دریانوردان عرب و ایرانى مسافرت‏هاى دریایى خود را انجام مى‏دادند و در مسیر خود همچنین دست‏به تبلیغ و دعوت مردم‏ به اسلام مى‏زدند. بعد‌ها بازرگانان مسلمان از مسیرهاى زمینى که از منطقه غربى ‏میانمار و ایالت آراکان این کشور مى‏گذشت ‏به مناطق غربى چین سفرمى‏کردند. بسیارى از این افراد در منطقه حاصلخیز و مستعد ساحلى‏ آراکان، اقامت کردند و اولین مناطق مسلمان نشین را ایجاد کردند. تاجران چینى در نوشته‏هاى خود از مناطق ایرانى‏نشین‏ در مرزهاى بین میانمار و یونن (ایالتى در جنوب غربى چین) در قرن‏سوم میلادى یاد کرده‏اند. امروز در حدود ۸ میلیون در میانمار هستند و یک زبان محلی به نام روهینگیا دارند که در واقع مسلمانان میانمار را امروز به همین نام می‌شناسند و این زبان هم ترکیبی از عربی، فارسی و ترکی است که نشان دهندۀ این است که اسلام از منطقۀ آسیای غربی به آن منطقه رفته است. 

آزار و اذیت و کشتار مسلمانان در میانمار:

از زمان های دور تا به امروز کشتار مسلمانان میانمار و آزار و اذیت و شکنجه آنها وجود داشته است.

پادشاه  برمه (1550-1581 میلادی) محدودیت ها را به اشخاص مسلمان اعمال کرد، اما آزار و شکنجه واقعی در آن زمان هنوز وجود نداشت

در سال 1559 میلادی، پس از تسخیر Pegu (امروزه به نام Bago)،شناخته می شود) Bayinnaung  کشتار آیینی اسلامی یا ذبح اسلامی را ممنوع کرد، به این ترتیب مسلمانان را از مصرف غذاهای حلال بز و مرغ ممنوع کرد.

او همچنین عید قربان را ممنوع اعلام کرد.

در قرن هجدهم، مسلمانان هندی که در اراکان ساکن شده بودند مورد آزار و اذیت مخرب و واقعی قرار گرفتند.

در اواخر سال 2016 نیروهای نظامی میانمار و بودایسم های افراطی، سرکوب شدید مسلمانان میانمار را در منطقه غربی این کشور آغاز کردند.سرکوب در پاسخ به حملات به اردوگاه های پلیس مرزی توسط شورشیان ناشناس بود و این سرکوب ها منجر به نقض گسترده حقوق بشر توسط دست نیروهای امنیتی شده و کشتار مسلمانان میانمار شده است.

آزار و اذیت مسلمانان در میانمار شامل قتل های غیرقانونی، تجاوزهای گروهی،و سایر اعمال بی رحمانه است.

کشور میانمار:

میانمار یکی از کشورهای جنوب شرقی آسیا است که از سال 1824 با نام برمه مستعمره بریتانیا شد و از سال 1948 با اجازه بریتانیا مستقل شد و میانمار نام گرفت. میانمار از همسایگان هند است و دومین کشور بزرگ جنوب شرقی آسیا محسوب می شود. 

آنگ سان سو چی سیاستمدار، دیپلمات، نویسنده و مدافع حقوق بشر برمه‌ای است هم اکنون به عنوان نخستین مشاور دولتی میانمار و رهبر اتحادیه ملی برای دموکراسی فعالیت می‌کند. آنگ سان سو چی در این نقش به طور دو فاکتو رئیس دولت است و مقامی هم‌ارز نخست وزیر دارد. او همچنین نخستین زنی است که به عنوان وزیر امور خارجه، وزیر برق و انرژی و وزیر آموزش در کابینهٔ رئیس جمهور تین چیاو فعالیت کرده و از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ نماینده پارلمان این کشور بوده است.

آنگ سان سو چی رهبر میانمار از مخالفان حکومت سابق نظامی میانمار و برنده جایزه صلح نوبل است. در انتخابات عمومی سال ۱۹۹۰ اتحادیه ملی دموکراسی به رهبری او توانست ۵۹ ٪ آرای ملی و ۸۱ ٪ کرسی‌های مجلس را از آن خود کند. او که پیش از این انتخابات نیز در بازداشت خانگی بود، مجموعاً ۱۵ سال از عمر خود را بین ژوئیه سال ۱۹۸۹ تا نوامبر سال ۲۰۱۰ در حصر خانگی بسر برد. وی برنده جوایزی همچون جایزه صلح نوبل (۱۹۹۱)، لژیون دونور (فرمانده)، جایزه ساخاروف، نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری، جایزه بین‌المللی سیمون بولیوار (از دولت ونزوئلا)، جایزه جواهر لعل نهرو را به منظور تفاهم بین‌المللی از دولت هند (۱۹۹۲) و جایزه اولاف پالمه شده است.

آنگ سان سو چی  به عنوان رهبر میانمار در قبال آوارگی و کشتار گسترده مسلمانان روهینگیا در این کشور سکوت کرده است و این موضوع مورد انتقاد گزارشگر سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر برمه قرار گرفته است

 جمعیت میانمار

جمعیت مردم میانمار بیش از ۶۰ میلیون نفر می باشد که ۶۸ درصد از مردم میانمار از تبار برمه‌ای، ۹ درصد شان، ۷ درصد کارن و بقیه از دیگر اقوام هستند. ۸۹ درصد از مردم میانمار بودایی، ۴ درصد مسیحی، ۴ درصد مسلمان و ۱ درصد نیز پیرو آیین هندو هستند. جمعیت میانمار در جهان بیست وچهارم می باشد.

مسلمانان روهینگیا

وضعیت مسلمانان میانمار صدای اعتراض جامعه بین الملل را برانگیخته، و هربار یکی از مسئولین بابت وضعیت مردم میانمار لب به فریاد و اعتراض می گشاید. به تازگی تان خین Tun Khin فعال حقوق بشری و رئیس سازمان حمایت از مسلمانان روهینگیا در لندن در پاسخ به این سوال که در میانمار چه میگذرد گفت: آنچه که هم اکنون در میانمار می گذرد نسل کشی است. وضعیت وحشتناکی حاکم شده است.این موضوع سبب فرار ساکنین از منطقه شده است.این وضعیت در ده روز اخیر ادامه داشته است.حداقل دو هزار روهینگیا در درگیریهای اخیر کشته شده اند.برخی منابع این تعداد را بیش از پنج هزار نفر اعلام کرده اند.تایید این موضوع کار دشواری است.هزاران واحد مسکونی مسلمانان روهینگیا نابود شده است و یکصد و شصت هزار نفر از آنها آواره شده اند.وضعیت انسانی در حال وخیم شدن است.

 درباره وضعیت نابسامان مسلمانان روهینگیا گفت: غذا و پناهگاهی و هیچ امکانات پزشکی و دارویی برای مسلمانان آواره روهینگیا وجود ندارد.کودکان هر روز جان خود را از دست می دهند.چندین هزار نفر از مسلمانان روهینگیا در کوهستان به دام افتاده اند.در میان آنها کودکان و سالمندان مشاهده می شوند که هر روز شماری از آنها جان خود را از دست می دهند.ما شاهد وضعیت دهشتناکی در تاریخ خود هستیم.آنچه که هم اکنون ضد مسلمانان روهینگیا روی می دهد به منزله قتل عام و نسل کشی است.

جنایت دیگر علیه مسلمانان روهینگیا؛

مین‌گذاری مرز میانمار-بنگلادش برای جلوگیری از بازگشت مسلمانان

دو منبع دولتی در داکا می‌گویند میانمار بخشی از مرز خود با بنگلادش را مین‌گذاری کرده است که دلیلش ممکن است ممانعت از بازگشت مسلمانان روهینگیا باشد که از بیم خشونت قتل‌عام به بنگلادش فرار کرده‌اند.

▪️بنگلادش روز چهارشنبه اعتراض رسمی خود را به مین گذاری میانمار در مرز اعلام کرده است. منابع بنگلادشی می‌گویند آنها مین‌های زمینی را در امتداد حصارهای سیم‌خاردار در مرز قرار داده‌اند

آغاز فاجعه کشتار میانمار از کجا شروع شد؟

شروع فاجعه و درگیری‌های از دو ماه قبل و به بهانه کشته شدن یک زن بدست مسلمانان آغاز شده است. ابتدا در ماه مه ۲۰۱۲ (۱۱ اردیبشهت تا ۱۱ خرداد ۱۳۹۱) ۱۱ مسلمان بی‌گناه به دست نظامیان کشته می‌شوند. پس از آن خبری منتشر می‌شود مبنی بر اینکه یک زن بودایی مورد هتک حرمت سه مرد مسلمان قرار می‌گیرد و کشته می‌شود. این سه مرد دستگیر می‌شوند و یک نفر از آن‌ها در زندان نظامیان می‌میرد و دو نفر دیگر اعدام می‌شوند.

در ماه ژوئن (۱۱ خرداد تا ۱۱ تیر) یک اتوبوس حامل مسلمانان مورد حمله بودائیان قرار می‌گیرد. این بار یک بودایی می‌میرد. متعاقب آن شبه نظامیان تندروی بودایی که «ماگ» خوانده می‌شوند، به مناطق مسلمان نشین در استان راخین حمله می‌برند و بیش از ۲۰ روستا و حدود ۲۰۰۰ واحد مسکونی را به آتش می‌کشند.

روز دهم ژوئن (۲۱ خرداد) آقای «تین سین Thein Sein» رئیس جمهور میانمار در استان راخین وضعیت فوق العاده اعلام می‌کند. حملات بودائیان تندرو به مسلمانان از این پس تحت حمایت ارتش آغاز می‌شود؛ ۱۰۰۰ نفر از مسلمانان بی‌گناه کشته، ۵۰۰ نفر زخمی و ۳۰۰ نفر ربوده شدند. این کشتار کماکان ادامه دارد. ولی از آنجا که دولت به هیچ خبرنگاری اجازه حضور در منطقه راخین را نمی‌دهد، کسی از ابعاد فاجعه باخبر نیست. البته تصاویری که در اینترنت قرار گرفته است، صحنه‌های دلخراشی را روایت می‌کنند. کشتار فجیع زنان و کودکان خردسال و یا نمایش صد‌ها جسد سوخته شده در محوطه یک مدرسه از جمله این صحنه‌ها و تصاویر است.

دولت میانمار برای رفع اختلافات و مشکلات میان مسلمانان و بوداییان، سیاست کوچ اجباری کل ۶ میلیون مسلمان روهینگیایی را از منطقه آرکان اتخاذ کرده است. به واسطه این سیاست اتخاذ شده از جانب دولت قریب به ۱۵۰ هزار نفر از مسلمانان آرکان به بنگلادش، ۵۰ هزار نفر به تایلند و ۴۰ هزار نفر به مالزی و تعداد قابل توجهی به دیگر کشورهای آسیایی مهاجرت کردند. در آخرین اظهار نظر رییس جمهوری میانمار بیان شده است که ۸۰۰ هزار نفر از این قوم را باید از میانمار اخراج کرد تا تنش‌ها پایان یابد.

 شمار زیادی از مسلمانان آواره (از ۹۰هزار نفر تا ۳۰۰هزار نفر) هم اکنون در اردوگاه‌های مناطق مرزی نزدیک به بنگلادش به سر می‌برند، اما از ظلم نظامیان میانمار و خشم طبیعت در امان نیستند؛ از یک طرف در اردوگاه‌هاى مرزى که در آن‌ها غذا به اندازه کافى یافت نمى‏شود، گرسنگی، باران‌های موسمی و بیماری‌های واگیر آن‌ها را آزار می‌دهد و از طرف دیگر، به گفته نشریه انگلیسى «ساندى تایمز» Sunday times، نظامیان مردم مسلمان را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند، به زنان در جلوی چشم دیگران تجاوز می‌کنند و هر کسی را که دلشان می‌خواهد به قتل می‌رسانند.

  ریشه‌ و اساس  بحران ها  در میانمار به چه عواملی بر میگردد؟

۱. تبعیض نژادی

به گفته «سلکوم کولاک اوغلو» کار‌شناس ترک حاضر در سازمان تحقیقات استراتژیک بین الملل آنکارا، دولت میانمار از زمان استقلال این کشور، یک سیاست حذفی را در قبال مسلمانان بکار گرفته تا کشوری را براساس آئین بودا تشکیل دهد. در این زمینه سایر مذاهب و گروه‌های قومی یا مجبور به همسان شدن با بودائیان شده‌اند و یا آنکه به اجبار دست به مهاجرت زده‌اند. این سیاست با هدف کاهش نفوذ گروه‌های مختلف دینی در میانمار انجام شده است. محمد الماسری می‌گوید که «یو نو» U Nuاولین رییس جمهور میانمار مسئول رسمی کردن آیین بودایی در میانمار بود. بعد از عزل وی در ۱۹۶۲، ژنرال «نی وین» General Ne Winتمام سربازان مسلمان را از ارتش اخراج کرد. میانمار در حال حاضر شاهد پاک سازی نژادی تمام عیار هست، مثل چیزی که در میانه دهه ۱۹۹۰ در بوسنی و هرزگوین جریان داشت و یا صهیونیست‌ها در حق فلسطینی‌ها انجام داده‌اند. هیچ بعید نیست که در مورد مسلمانان میانمار هم مثل فلسطین و بوسنی معامله پشت پرده‌ای میان غرب و دولت نظامیان میانمار صورت گرفته باشد.

۲. منافع آمریکا و چین و…

آمریکا ولع سرمایه گذاری در میانمار را دارد و بقیه مسائل حاشیه‌ای محسوب می‌شوند، هرچند پای کشتار فجیع هزاران انسان در میان باشد. «سیت (سعید) دمیر» از صندوق کمک‌های انسان دوستانه ترکیه (IHH) نیز در این باره می‌گوید: قدرت‌های اصلی منافع مشخصی را در میانمار دارند و به دلیل این منافع در قبال وضعیت موجود در این کشور سکوت کرده‌اند. دمیر در ادامه افزود: میانمار همچنین منابع طبیعی مهمی دارد در نتیجه سیاست‌های آمریکا و چین در میانمار درگیر هستند. و هر دو یعنی پکن و واشنگتن به دولت میانمار چشم دوخته‌اند. خانم «هیلاری کلینتون» نیز دو هفته قبل به میانمار رفت و در دیدار با «تین سین» رئیس جمهور این کشور، وعده داد که سرمایه گذاران آمریکایی را روانه میانمار کند. سیاست آمریکا در مورد میانمار (و دیگر کشورهای جنوب شرق آسیا) این است که خود کنترل اقتصادی و سیاسی این کشور را در دست بگیرد و میانمار را در مقابل چین قرار دهد؛ سیاستی که دولت به شدت غربگرای آتی تحت رهبری سوچی و حزبش، آن را محقق خواهد کرد. این سرمایه گذاری‌ها قطعاً نوعی گشایش در اقتصاد درحال رکود آمریکا محسوب می‌شود و البته اعتراض به کشتار مسلمانان، ممکن است این فرصت تازه را از آمریکایی‌ها بگیرد. ضمن اینکه پاکسازی و سرکوب مسلمانان به نفع آمریکا هم هست و کاخ سفید در نبود آن‌ها می‌تواند موقعیت خود را در میانمار بهتر تثبیت کند.

۳. شرایط سیاسی داخلی ویژه

مسلمانان میانمار قربانی یک شرایط سیاسی ویژه شده‌اند؛ نهاد نظامی از سر اجبار می‌خواهد قدرت را به نهادهای دموکراتیک واگذار کند و دراین بین، با اعلام وضعیت فوق العاده در ایالت راخین، می‌خواهد اهمیت و جایگاه خودش را در مملکت داری به رخ سوچی و چهره‌های غیرنظامی بکشد و بگوید که کشورداری چندان هم آسان نیست. در ماه مه سال ۱۹۹۰ دولت پس از حدود ۳۰ سال نخستین انتخابات آزاد را برگزار کرد و در این انتخابات حزب «اتحاد ملی برای دموکراسی» تحت رهبری خانم «آنگ سان سوچی» توانست ۳۹۲ کرسی از مجموع ۴۸۹ کرسی مجلس را تصاحب کند. اما دولت نظامی پس از مشاهده شکست حزب خود، این انتخابات را باطل کرد. در سال ۲۰۱۱ دولت میانمار تحت فشارهای داخلی و خارجی مجبور شد که به برگزاری انتخابات آزاد تن دردهد. خانم «آنگ سان سوچی» نیز پس از ۲۱ سال از حبس خانگی آزاد شد و اخیرا به غرب رفت و جایزه صلح نوبل که قبلا برنده شده بود را دریافت کرد. اکنون ۴۲ کرسی پارلمان را در اختیار دارند.

۴. سیاست وحدت ملی

در این سرزمین نه چندان وسیع ۱۳۵ اقلیت قومی و مذهبی زندگی می‌کنند که مسلمانان با چهار درصد جمعیت بعد از بودایی‌ها قرار می‌گیرند و پس از مسلمانان نیز مسیحی‌ها قرار دارند. به هر حال تا یک سوم جمعیت این کشور را اقلیت‌ها تشکیل می‌دهند. برخی از آن‌ها سال هاست که با ارتش می‌جنگند و شماری از این اقلیت‌ها هم درگیر تولید موادمخدر هستند. نظامیان خود را ضامن وحدت ملی می‌دانند و طی دهه‌های اخیر از این طریق سلطه خود را بر مردم توجیه می‌کنند.

۵. اسلام هراسی جهانی

آن‌ها همسو با غربی‌ها، در چارچوب یک سیاست جهانی هدفمند، اسلام هراسی را در همه جا تبلیغ می‌کنند و کشتار میانمار در اصل، یکی از محصولات همین اسلام هراسی است.

۶. سیاست تلافی جویانه بودایی‌ها

میانمار از وقتی که طالبان مجسمه‌های بودا را در افغانستان تخریب کرده، صحنه آشوبهای ضد مسلمان بوده است. تعصب، تعصب به دنبال دارد. آشوب دیگری نیز به علت تخریب مجسمه‌های بودا توسط افراد نا‌شناسی در ماندالیا Mandalayایجاد شد. ۲. شدید‌ترین درگیری‌های میان بودایی‌ها و مسلمانان از دو ماه قبل و به بهانه تجاوز و کشته شدن یک زن بودایی به دست ۳ مرد مسلمانان آغاز شد. به دنبال آن ماجرای اتوبوس و کشتار‌ها و تجاوز به زن‌ها و تبعید‌ها پیش آمد.

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ