سریع ترین عضله بدن کدام است؟

سریع ترین عضله بدن کدام است؟

بدن از عضله های بسیاری تشکیل شده است که هرکدام ویژگی هایی دارد، مانند قوی ترین عضله، طولانی ترین عضله، و یا سریع ترین عضله…شاید برایتان جالب باشد که بدانید سریع ترین عضله بدن کدام است، اگر نمی دانید سریعترین عضله بدن کدام است و دوست دارید اطلاعات بیشتری درباره عضلات بدن بخصوصسریع ترین عضله بدن داشته باشید،  این مقاله را بخوانید.

سریع ترین عضله بدن

جالب است بدانید از بین تمامی عضلات موجود در بدن، سریع ترین عضله بدن، زبان است.  اگر زبان خود را بیرون بیاورید و کمی آن به اطراف بچرخانید متوجه منحصر به فرد بودن این عضله ی قدرتمند خواهید شد. به همین دلیل است که دانشمندان سعی دارند در مورد آن بیشتر تحقیق کنند و کاربرد های بیشتری برای آن بیابند.

برای مثال، دانشمندان آزمایشگاه پیشرفته ی پردازش سیگنال های مغزی توکیو بر این باورند که بازه ی حرکتی گسترده ی عضله ی زبان می تواند کاربرد های مختلفی داشته باشد، از جمله هدایت ویلچر های برقی و کمک به درک گفتار.

یونجون نام، دانشمند علوم رایانه، در این باره می نویسد: «زبان انسان عضو خاصی است که قابلیت های حرکتی زیادی دارد. کافی است کمی قابلیت های حرکتی زبان خود را امتحان کنید تا متوجه تنوع حرکت های آن بشوید. زبان را می توان به سمت بالا یا پایین خم کرد، آن را به سمت چپ و راست حرکت داد، آن را به سمت بیرون راند، یا به سمت عقب بازگرداند. در جهت عقربه های ساعت و خلاف آن چرخاند، و حتی آن را صاف یا گرد کرد. برخی افراد حتی می توانند لبه های زبان خود را به گونه ای خم کنند که زبان حالت لوله ای شکل به خود بگیرد».

تیم مذکور در حال به کار گیری ظرفیت های حرکتی زبان، یا استفاده از پالس های الکتریکی ناشی از حرکت زبان است. یک الکتروانسفالوگرام یا دستگاه ثبت کننده ی فعالیت های الکتریکی مغز می تواند این حرکت ها را شناسایی کند، که این، راه را برای کاربرد های پزشکی بیشتر هموار می سازد. از طرف دیگر، عملکرد عضله ی زبان معمولاً به واسطه ی جراحت های نخاعی تحت تاثیر قرار نمی گیرد چرا که از طریق اعصاب جمجمه ای به مغز متصل است. همین امر آن را برای کسانی که ممکن است با وجود فلج نخاعی هنوز قادر به استفاده از آن باشند به عضوی حیاتی بدل می کند.

این اولین بار نیست که زبان موضوع چنین آزمایشاتی می شود، در سال 2011 نیز تیمی از محققان دانشکده ی پزشکی دانشگاه نورث وسترن به یک فرد فلج کمک کردند با استفاده از زبانش ویلچر خود را کنترل کند.

انواع عضله

عضلات دسته‌هایی از بافت لیفی یا فیبری هستند که بدن را حرکت می‌دهند، وضعیت قرارگیری آن را حفظ می‌کنند و اعضای داخلی مثل قلب، روده‌ها و مثانه را به کار می‌اندازند. این کارکردها به وسیله 3 نوع عضله مختلف انجام می‌شود که عضلات اسکلتی بزرگ‌ترین گروه آنها را تشکیل می‌دهند. عضلات به وسیله پیام‌های ارسالی از دستگاه عصبی کنترل می‌شوند.
عضلات اسکلتی را می‌توان آگاهانه کنترل کرد، در حالی که دو نوع دیگر عضله فعالیت خودکار دارند. بیشتر عضلات اسکلتی، ارتباط دو استخوان مجاور را برقرار می‌سازند. یک طناب قابل انعطاف از بافت لیفی به نام تاندون به یک انتهای عضله متصل می‌شود، به انتهای دیگر عضله یک تاندون یا صفحه‌ای از بافت همبند متصل می‌شود.
عضلات اسکلتی نه تنها باعث حرکت قسمت‌های مختلف بدن می‌شوند بلکه به حفظ وضعیت بدن در حالت‌های ایستاده، نشسته یا خوابیده نیز کمک می‌کنند.
اسامی‌برخی از عضلات، بیانگر کار آنهاست. بازکننده‌ها، مفاصل را صاف می‌کنند، خم کننده‌ها آنها را تا می‌کنند، نزدیک کننده‌ها، اندام را به سمت بدن نزدیک می‌کنند، دورکننده‌ها، آنها را از بدن دور می‌کنند و راست کننده‌ها قسمت‌هایی از بدن را بلند می‌کنند یا بالا نگه می‌دارند.عضله اسکلتی که استخوان‌ها را می‌پوشاند و به حرکت درمی‌آورد، عضله اسکلتی که اندام‌ها و بدن را حرکت می‌دهد، از رشته‌های دراز، قوی و موازی تشکیل شده است. این نوع عضله، قادر به انقباض سریع و قوی است ولی تنها به مدت کمی ‌می‌تواند با حداکثر قدرت کار کند.عضله قلبی که دیواره‌های قلب را تشکیل می‌دهد. عضله قلبی خون را به سراسر بدن می‌راند.
این عضله رشته‌هایی کوتاه، شاخه دار و متصل به هم دارد که شبکه ای را در داخل دیواره‌های قلب تشکیل می‌دهند. این نوع عضله می‌تواند بدون خستگی، مدام کار کند. عضله صاف که در دیواره لوله گوارش، رگ‌های خونی و مجاری تناسلی و ادراری وجود دارد.عضله صاف، کارکردهایی چون حرکت دادن غذا در لوله گوارش را بر عهده دارد. این عضله از رشته‌هایی کوتاه و دوکی شکل تشکیل شده است که به هم متصل شده، صفحاتی را تشکیل می‌دهند و می‌توانند به مدت‌های طولانی کار کنند.
ترین‌های عضلات

• کوچک‌ترین عضله: استاپدیوس یا عضله رکابی که استخوان رکابی را در گوش میانی کنترل می‌کند و کمتر از 13 میلی متر طول دارد.

• قوی‌ترین عضله: قوی ترین عضله در بدن انسان یک جفت عضله ماستر یا ماضغه است که مربوط به جویدن بوده در دو طرف لب قرار دارد. در ماه آگوست سال 1968 در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه فلوریدای آمریکا، شخصی به نام ریچارد هوفمن، رکورد جدیدی در کارایی این عضله ماستر از خود به جا گذاشت و موفق شد با انقباض این عضله فشاری معادل 442 کیلو گرم را برای مدت 2 ثانیه روی دستگاه فشار سنج مربوطه ثبت نماید.

• پرکارترین عضله: عضلات چشم به طور متوسط در طی شبانه روز 100 هزار بار حرکت می‌کنند که بخش عمده ای از این رقم مربوط به زمانی است که انسان خواب است و خواب می‌بیند.

• بزرگ‌ترین عضله: در میان 260 عضله در بدن، بزرگ‌ترین عضله، عضله نشیمنگاهی بزرگ یا گلوتئوس ماگزیموس است که تا ران ادامه دارد.

در بدن چند عضله داریم؟

بـدن انسان از 260 عضله تشکیل شده که اکثر آنها به صورت جفت هستند. عضلات، 45 درصد وزن کل از ماده خشک بدن را به خود اختصاص می‌دهند. عضلات از بافت فیبری تشکیل شده‌اند. میوفیبریل‌ها (فیبرهای تشکیل دهنده ماهیچه‌ها) قابلیت انقباض دارند.
فیبرهای تشکیل‌دهنده عضلات در بدن خود نیز به 2 نوع متفاوت تقسیم‌بندی می‌شوند.
فیبر کند: فیبر کند یا قرمز، انقباض کند و مداوم داشته و دیر خسته و فرسوده می‌شود. ظرفیت حمل اکسیژن بالا داشته و بنابراین در تمرینات هوازی کاربرد دارد.
فیبر تند: فیبر تند یا سفید، انقباض سریع و قدرتمند داشته اما خیلی زود خسته و فرسوده می‌شود. ظرفیت حمل اکسیژن در آنها اندک است و در تمرینات بی‌هوازی کاربرد دارند. 
معمولا عضلات در بدن به صورت جفت عمل کرده، به‌طوری که هر سمت یک مفصل یک عضله قرار می‌گیرد و حرکات مخالف را به کمک هم پدید می‌آورند. این جفت عضله، عضله موافق و عضله مخالف نامیده می‌شوند. مثلا در بازو، عضله سه سر با انقباض خود سبب صاف شدن بازو و عضله دو سر با انقباض خود، سبب خم شدن بازو می‌شود.
آتروفی یا تحلیل رفتن عضله: هنگامی ‌که عضلات برای مدت طولانی فعال نباشند، به تدریج حجمشان تحلیل رفته و کوچک می‌شوند که به آن آتروفی می‌گویند.
هیپرتروفی یا حجیم شدن عضله: هنگامی ‌که فعالیت عضلات افزایش می‌یابد، سبب افزایش حجم و اندازه سلول‌های عضلانی می‌شود که هیپرتروفی نام دارد.
ایزومتریک یا ایزوتونیک؟

• تمرینات ایزوتونیک: در این تمرینات، عضلات منقبض شده و طولشان کاهش یافته و کوتاه می‌شوند. بیشتر تمرینات از همین نوع است. مانند خم و راست کردن بازو همراه با وزنه.
• تمرینات انفرادی: به تمریناتی گفته می‌شود که تنها یک مفصل و یک گروه از عضلات را درگیر می‌کند.
• تمرینات ترکیبی: به تمریناتی اطلاق می‌شود که هم‌زمان چند گروه از عضلات را درگیر کرده و حرکت حول چند مفصل انجام می‌گیرد.
• تعداد: به یک بار بلند کردن وزنه و پایین آوردن آن اطلاق می‌گردد.
• ست یا نوبت: به چند بار بلند کردن و پایین آوردن وزنه (به اصطلاح زدن وزنه) بدون وقفه اطلاق می‌شود.
یک ست متشکل از 1 تا 5 تکرار سبب افزایش قدرت عضلات گشته اما به استقامت آنها نمی‌افزاید.
یک ست متشکل از 6 تا 12 تکرار سبب افزایش قدرت، حجم و استقامت عضلات می‌شود. 
یک ست متشکل از 13 تا 30 تکرار سبب افزایش حجم و استقامت عضله می‌شود. 
یک ست متشکل از 20 تکرار و بالاتر یک تمرین هوازی محسوب می‌شود.

چگونه عضلانی شویم؟

تصور کنید که شما با یک عضله خاص در بدن وزنه‌ای به وزن 1 کیلوگرم را روزانه بلند می‌کنید. هنگامی‌که این وزنه از 1 کیلوگرم مثلا به 5 کیلوگرم افزایش می‌یابد، ابتدا با بلند کردن آن وزنه به‌طور مکرر در فیبرهای عضلات یک پارگی بسیار ریز پدید می‌آید.

سپس بدن شما سعی می‌کند با آن وزنه جدید سازگاری حاصل کرده و نیروی عضله مورد نظر را افزایش دهد بنابراین هنگام ترمیم، فیبرهای آسیب دیده آنها را قوی‌تر و با استحکام‌تر از پیش بازسازی می‌کند. بر خلاف تصور هنگامی‌که به حجم عضلات افزوده می‌شود، در واقع به اندازه سلول‌های عضلانی افزوده می‌شود و نه به تعداد آنها. تعداد سلول‌های عضلانی در طول حیات ثابت می‌مانند اما این تعداد در افراد مختلف متفاوت است. یکی از عللی که برخی افراد سریع‌تر عضلانی می‌شوند، نیز همین موضوع است بنابراین عضلات پس از انجام تمرینات با وزنه نیاز به زمان دارند که مجددا خود را ترمیم کنند. این مدت، زمان ترمیم یا ریکاوری نام دارد. بنابراین شما هیچ‌گاه نباید روی یک گروه عضلات هر روز و بدون وقفه کار کنید زیرا در این صورت تنها به عضلات خود آسیب وارد می‌آورید. زمان ترمیم معمولا 2 تا 3 روز است. در روند سازگاری نه تنها حجم سلول‌های عصبی افزایش می‌یابد بلکه به تعداد مویرگ‌هایی که به عضلات خون‌رسانی می‌کنند نیز افزوده می‌شود زیرا عضله بزرگ‌تر و پرکارتر به خون، اکسیژن و مواد مغذی بیشتری نیاز دارد. یک عامل بسیار مهم دیگر در توانایی بدن به عضلانی شدن وجود دارد و آن هم وراثت است.