در این روزهای پایانی سال، به نظر می‌رسد که زمستان یکهو یادش افتاده که باید سرد شود! این سرمای غیرمنتظره، علاوه بر شادی و شگفتی از دیدن برف و افزایش آب‌های زیرزمینی، با خود هم آب‌ریزش بینی و ابتلا به آنفلوانزا را به همراه دارد. حتماً اطرافیان شما هم این روزها بیمار شده‌اند و شما هم هوس کرده‌اید سری به آنها بزنید؛ اما می‌دانید وقتی به عیادت یک بیمار، می روید، باید چه چیزهایی را بگویید و چه چیزهایی را نه؟
-
چیزهایی که نباید به بیمار گفت:
۱. «چه کاری می‌تونم برای تو انجام بدم؟»
بیشتر بیمارها از این سؤال، متنفراند و حتی اگر با شما صمیمی هم باشند، امکان ندارد از شما درخواستی داشته باشند. پیشنهادم این است که اگر امکانش بود، در لحظه‌ای که همراه بیمار هستید، برایش کاری انجام دهید؛ مثلاً لیوانی آب بیاورید یا او را در خوردن قرص‌هایش کمک کنید.
۲. «شنیدم دارچین هم برای تو خوبه!»
بدترین چیز، گفتن شنیده‌های طب سنتی و سوزنی و کوچه‌بازاری به بیمار بخت‌برگشته است. اصلاً مگر شما دکتر هستید که گفتن پیشنهادهای غیرعلمی، ذهن بیمارتان را نگران می‌کنید؟
۳. «همه‌چیز خوب می‌شه!»
مگر شما پیشگو هستید؟ بیمار شما، در حالت ضعف و سستی قرار دارد، به یک دستش سرم وصل است و دست دیگرش، به گردنش آویزان است، آن وقت ادعا می‌کنید که او این روزهای سخت را پشت سر خواهد گذاشت!
۴. «این روزها، همه‌ش به فکرتم!»
این عبارت هم برای بیمار غم‌انگیز است؛ یعنی وقتی صحیح و سلامت بودی، به فکر تو نبودم، و حالا که سلامتی از وجود تو رخت بر بسته، در یادم هستی! خودتان از شنیدن این عبارت، خوشحال می‌شوید یا ناراحت؟
-
چیزهایی که باید به بیمار گفت:
۱. «شنیدم امباپه، قراره رئال‌مادرید بره…»
تلاش کنید در لحظاتی که بالای سر بیمار هستید، حواس او را از بیماری پرت کنید؛ بیان شایعه از مسائل مورد علاقه بیمار، سخنان طنزآمیز و… ذهن او را از بیماری منحرف شود.
۲. «چند دقیقه بیشتر مزاحم نمی‌شم…!»
در لحظه حضور بر بالین بیمار، در هیچ‌چیز زیاده‌روی نکنید؛ در ماندن، در تعارف، در حرف‌زدن و…
۳. «اصلاً از تو انتظار ندارم جواب پیام‌های من رو بدی…»
در شرایط سخت بیماری، معمولاً بیماران پیام‌های محبت‌آمیز فراوانی دریافت می‌کنند. اما نگرانی آنها، معمولاً این است که به‌خاطر شرایط بیماری، حوصله پاسخ‌دادن ندارند و این موضوع، آنها را نگران میکند.
۴. «دوستت دارم!»
این جمله عشقولانه، انرژی‌بخش‌ترین جمله جهان است؛ پس بیان آن را از بیمار عزیزت، دریغ نکن!
و در آخر، اینکه بد نیست بدانید، همین حضور شما، برای بیمار، آرامش‌بخش است.