بمب سرطان در تهران منفجر شده است؟

انفجار این بمب حرفی بی‌اساس است .انفجار بمب سرطان در تهران، بیشتر از
آنکه واقعیت باشد، یک حرف هولناک است که برای جمعیت عادی مقیم در شهر دلواپسی ایجاد
می‌کند. شاید این ادعا چندان علمی نباشد، زیرا اگر بگوییم بمب سرطان منفجر شده است،
یعنی کار از کار گذشته است و نمی‌توانیم این اتفاق را جبران کنید. در صورتی که حتی
با وجود عوامل خطر فعلی، می‌توان برای کمتر کردن آمار مبتلایان به این بیماری کارهای
زیادی انجام داد. واقعیت این است که در سال‌های گذشته آمار درستی از
مبتلایان به سرطان گرفته نمی‌شد و از آنجا که جدیدا در مراجعه‌های پاتالوژی، گزارش‌های
دقیق و آمار دقیقی تعیین می‌شود، تصور عموم این است که آمار مبتلایان بسیار از گذشته
بالاتر رفته است. از سوی دیگر در 50 سال گذشته ما بهداشت آب را به شکل امروزی نداشتیم
و آب‌های سطحی وارد تغذیه مردم می‌شدند که همه از قارچ‌های سرطان زا پر بوده‌اند و
ممکن است بخشی از مبتلایان، قربانی مصرف این آب‌ها باشند. اما امروز با بالاتر رفتن
بهداشت آب و رسیدگی به تغذیه مردم و کنترل مواد غذایی خطر ابتلا به سرطان به‌خاطر غذاهای
آلوده کمتر شده است. در مورد نقش آلودگی هوا هم هنوز هیچ مستند علمی وجود
ندارد که نقش آلودگی هوا را در ابتلا به سرطان اثبات کرده باشد و اعلام این خطر، بیشتر
یک پیش بینی است. گذشته از این موارد، نباید فراموش کنیم که جمیعت تهران از 5-4 میلیون
به 20 میلیون نفر رسیده است و می‌توان انتظار داشت که جمعیت سرطانی هم گسترده‌تر شود.
با توجه به استرس روزمره زندگی، ترافیک، نوسان هزینه‌های زندگی و ناامنی اجتماعی طبیعی
است که ایمنی افراد پایین‌تر بیاید و باید بپذیریم که ابتلا به بخش عمده‌ای از سرطان‌ها
به شرایط سیستم ایمنی بدن وابسته است. استرس روزمره به سیستم ایمنی بدن آسیب می‌زند
و زندگی شهری امروز هم با استرس گره خورده است. تندخویی رایج شده و ارتباط میان افراد
به هم ریخته است و همه این عوامل به ظاهر کوچک، به سیستم ایمنی افراد آسیب می‌زند و
فرد را مستعد ابتلا به سرطان می‌کند.