الو دکتر می گوید : وقتی بحث ازدواج، آن‌هم ازدواج یک فرد سالم با یک فرد معلول پیش می‌آید قبل از هرچیز باید دید که اصلاً هدف از ازدواج چیست؟ پاسخ به این سوال آن هم در قدم اول خیلی از ابهامات را برطرف می‌کند. به‌طور طبیعی همه ما در ازدواج دنبال شرایط بهتر هستیم. این شرایط بهتر هم عبارت است از شرایط اجتماعی بهتر، شرایط روحی بهتر، شرایط فیزیکی و حتی شرایط جسمی بهتر. بنابراین، این‌که گزینه اول انتخاب یک فرد سالم، فردی با شرایط مشابه و حتی بهتر از خودش باشد یک پدیده کاملا طبیعی است. پدیده‌ای که نباید از آن به‌عنوان بی‌احترامی یا نادیده گرفتن حقوق افراد معلول تعبیر کرد. در حقیقت این آدم‌ها اصلا خیال ندارند به افراد معلول بی‌احترامی کنند بلکه درست مثل خود آن‌ها دنبال زندگی بهترند.
همه حق انتخاب دارند
حق انتخاب مفهومی است که شاید خیلی از کم‌توانان جسمی معتقد باشند از آن‌ها دریغ شده است. بسیاری از این افراد معتقدند، آن‌ها هم درست مثل همه آدم‌های سالم حق انتخاب دارند، انتخاب زندگی با فردی سالم یا فردی که شرایطی مشابه‌خود آن‌ها را دارد. اما باید دید منظور از حق انتخاب چیست؟! حق انتخاب یعنی، انتخاب هر 2طرف یک معادله، هرچه که باشد محترم است. اصلا هم قرار نیست این حق را از کسی بگیریم و به دیگری بدهیم. به عبارت دیگر همان‌طور که هیچ کس به یک فرد معلول نمی‌گوید تو حق زندگی با آدم سالم را نداری نباید به آدم سالم هم گفت که تو حق زندگی با آدم ایده‌آل‌تر از خودت را نداری.
معدل ازدواج شما چند است؟
تصمیم به ازدواج با یک آدم معلول یا زندگی با یک فرد سالم یک تصمیم کاملا شخصی و در عین حال نسبی است. هیچ کارشناسی نمی‌تواند به مردم دیکته کند که حتما با یک فرد معلول زندگی کنند یا با یک فرد سالم. کما این‌که نمونه‌های بسیاری هم هستند که بر مساعد بودن شرایط زندگی در کنار یک فرد معلول گواهی می‌دهند مثل مواردی که در خانواده‌های جانباز شاهد هستیم یا حتی افرادی که آگاهانه و با پیش زمینه قبلی، زندگی با این افراد را انتخاب کرده‌اند. نکته مهم این است که در بحث انتخاب شریک زندگی، یک معدل شرایط وجود دارد و از قضا یکی از فاکتورهای این معدل هم سلامت همسران است. گاهی معدل یک فرد برای ما آنچنان بالاست که شاید معلولیت یا کم‌توانی جسمی‌اش اصلا به چشم نیاید و گاهی هم خب بالعکس. بنابراین در چنین شرایطی به جای راهکار دادن یا حتی حکم صادر کردن باید به توانایی‌ها یا به عبارتی همان معدل ازدواج افراد فکر کرد.
سیاه یا سفید نبینید!
آدم معلول می‌تواند خودش را با زندگی سازگارتر کند. این آدم باید باور داشته باشد که همه خوشبختیهای زندگی معطوف به زندگی کردن با آدم سالم نیست. این افراد باید واقع‌بین باشند، این واقع بینی به آن‌ها کمک می‌کند تا از زندگی به شیوه خودشان لذت ببرند، حالا فرقی نمی‌کند که با آدم سالم زندگی کنند یا معلول! اگر این افراد واقع‌بین نباشند مدام به نبودها و نیست‌ها فکر می‌کنند بدون این‌که حرکتی روبه جلو و تلاشی برای نجات خودشان داشته باشند.
منبع :alodoctor.com