به کاهش تونوس یا کشیدگی طبیعی عضلات، هیپوتونی (Hypotonia) گفته می‌شود که
باعث اختلال در عملکرد طبیعی ماهیچه‌های بدن می‌گردد. نتیجه هیپوتونی، ضعف و آتروفی
(تحلیل) ماهیچه‌ای است.
هیپوتونی در کودکان و جوانان شایع می باشد.
هیپوتونی در اثر آسیب مغز، نخاع، اعصاب و یا عضلات
رخ می دهد.
این تخریب در اثر تروما، عوامل محیطی، ژنتیکی و
یا اختلالات عضلات و سیستم اعصاب مرکزی رخ می دهد.
علائم:
– اگر نوزاد دچار هیپوتونی را بلند کنید،
مانند عروسک پارچه ای، نرم و سست می باشد.
– آرنج و زانوهایش همیشه باز و آویزان هستند
و قابلیت خم شدن ندارند.
– سر این نوزادان کنترل ندارد و ممکن است
بیفتد و یا به طرفین خم شود.
نکته مهم این است که هیپوتونی بر عقل اثری ندارد
و باعث کم هوشی نمی گردد.
– مشکلات حرکتی و تعادل بدن
– مشکلات تنفسی و گفتاری
– سستی مفاصل و رباط ها
– عکس العمل های ضعیف
هنگام بلند کردن و حمل نوزاد مبتلا به این عارضه
باید مواظب بود تا آسیبی به او وارد نشود.
علل:
تخریب مغز یا آنسفالوپاتی در اثر کمبود اکسیژن،
قبل و یا درست بعد از زایمان و یا وجود مشکلاتی در عملکرد مغز.
اختلال در عضلات، مانند دیستروفی عضلات که یک اختلال
ارثی است و شامل ضعف عضلات و کاهش بافت عضلانی می باشد و با گذشت زمان بدتر می شود.
تشخیص:
– معاینه بدنی شامل معاینه سیستم عصبی و عملکرد
عضلات است. متخصص مغز و اعصاب در ارزیابی این مشکل کمک می کند. حرکت و مهارت های احساسی،
تعادل و هماهنگی بین دست ها و پاها، وضعیت ذهنی، عکس العمل ها و عملکرد اعصاب را ارزیابی
می کند.
– سی تی اسکن و یا MRI از مغز
– الکترومیوگرافی برای بررسی عملکرد اعصاب
و عضلات
– الکتروانسفالوگرافی برای سنجش فعالیت الکتریکی
مغز
– متخصص ژنتیک نیز ممکن است اختلالات خاصی
را تشخیص دهد.
درمان:
– فیزیوتراپی: کنترل حرکات را بهبود می بخشد
و بدن را قوی می کند.
– کاردرمانی و گفتاردرمانی به بهتر تنفس کردن،
حرف زدن و بلعیدن کمک می کنند.
– درمان برای نوزادان و کودکان خردسال شامل:
برنامه های تحریک حسی می باشد.
برخی موارد، هیپوتونی با گذشت زمان بهبود می یابد.