جنین های دوقلو معمولاً از بارور شدن دو تخمک مجزا ایجاد می شوند که به آنها دوقلوهای دو تخمی یا غیرهمسان گویند. تقریباً یک سوم دوقلوها از یک تخم بارور شده ایجاد می شوند که به آنها دوقلوهای تک تخمی یا دوقلوهای یکسان می گویند. فراوانی دوقلویی تک تخمی در دنیا ثابت و حدود یک در 250 تولد است و به ارث و نژاد و سن وابسته نیست. اما احتمال دوقلویی دو تخمی به طور مشخصی تحت تاثیر نژاد و ارث و سن مادر و تعداد زایمان و خصوصاً مصرف دارو جهت باروری قرار دارد.
– وجود سوابق دوقلویی در خانواده خیلی مهمتر از وجود سوابق دوقلویی در خانواده پدر است و هر دو اینها احتمال ایجاد جنین دوقلو را بالا می برد و اگر این سابقه هم در مادر و هم در پدر وجود داشته باشد احتمال دوقلویی بیشتر خواهد شد.
– با افزایش سن مادر تا حدود 40 سالگی احتمال دوقلویی افزایش می یابد.
– در مادران درشت اندام و قد بلند احتمال بروز دوقلویی بیشتر است.
– روش هایی که در درمان نازایی مورد استفاده قرار می گیرند و داروهای مصرفی در تحریک تخمک گذاری، اکثراً با افزایش در صد دوقلویی یا چند قلویی همراه هستند. به طور کلی با افزایش تعداد جنین ها در بارداری در صد جنس پسر کاهش می یابد و بقای جنس دختر بهتر از جنس پسر است. پس در چند قلویی ها احتمال جنس دختر بیشتر است.
منبع:نی نی سایت
مطالب مرتبط: