پوست، نقش مهمی در تنظیم حرارت بدن دارد. در واقع جریان خون گسترده
پوست، باعث حفظ گرمای طبیعی بدن می‌شود.
گسترش خونی پوست در برابر سرما به نحوی تغییر می‌یابد که بتواند در دمای 15 تا
50 درجه سانتی‌گراد
محیط، دمای مرکزی بدن را در حدود 37 درجه سانتی‌گراد حفظ کند. تغییر در جریان
خون پوست، مکانیزم لرزیدن بدن در اثر سرما و تغییر رنگ پوست، همگی برای حفظ سلامت
ارگان‌های
داخلی بدن صورت می‌گیرند.
با این‌که
واکنش پوست درنوزادان، بزرگسالان و افراد مسن تا حدودی متفاوت است؛ اما پاسخ کلی
پوست در جهت ثابت ماندن دمای مرکزی بدن یکسان است.
البته استعدادهای فردی مشخص نیز در انجام واکنش‌های سرمایی مهم‌اند، به‌نحوی که بعضی افراد نسبت به
سرما حساس‌تر
بوده و سرمای خفیف می‌تواند دراین افراد، علایم
اختلالات سرمایی را بروز دهد. برعکس، افرادی که به مدت طولانی در معرض سرما بوده‌اند (به‌ویژه اگر در سال‌های اولیه زندگی در محیط های
سرد زندگی کرده باشند)، توانایی بدنشان دربرابر با سرما بالاتر می‌رود. همه مسائلی که به آن اشاره
شد، نشان می‌دهند
پوست در جهت حفظ منافع بدن، تغییراتی را در خود ایجاد می‌کند؛ اما در این میان ممکن است
خود پوست نیز آسیب‌های
خفیف یا جدی ببیند.