سینه پهلو،
در گذشته کودکی که ذات‌الریه داشت همیشه بستری می‌شد ولی اکنون جوان‌ترین و بیمارترین آنها بستری می‌شوند. بیشتر موارد ذات‌الریه باکتریائی به آنتی‌بیوتیک‌ها پاسخ می‌دهند. بیماری که عفونت استرپتوکوکی یا استافیلوکوکی دارد ممکن است نیازمند به مصرف آنتی‌بیوتیک شود. ذات‌الریه مایکوپلاسمائی به بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها پاسخ می‌دهد ولی ذات‌الریه ویروسی پاسخ نمی‌دهد. در مورد ذات‌الریه‌های ویروسی پزشک شما استراحت، مقادیر زیاد مایعات و صبر و تحمل را توصیه خواهد کرد تا بیماری مراحل خود را طی کند
واکسیناسیون سالیانه علیه آنفلوانزا در گروه پرخطر (مبتلایان به بیماری‌های قلبی، ریوی یا سایر بیمای‌های مزمن، کارکنان پزشکی و افراد بالای 65 سال) توصیه می‌شود
ذات الریه یک بیماری منفرد نیست. این بیماری می تواند بیش از ۳۰ علت مختلف
داشته باشد. که پنج تا از شایعترین علل آن شامل: علل باکتریایی، علل ویروسی،
مایکوپلاسمائی، سایر علل عفونی نظیر قارچها و ترکیبات شیمیایی مختلف است.
عفونت‌های ویروسی، شامل آنفلوانزا، آبله‌مرغان و ویروس سن‌سیشیال تنفسی (RSV) (به ویژه در بزرگسالان)، ویروس‌های
تنفسی، سرخک، وسیتومگالوویروس (به ویژه در شیرخواران) دوره نوزادی و شیرخوارگی
سن بالای 60 سال
آسم
فیبروز کیستیک
استنشاق جسم خارجی به داخل ریه
استعمال دخانیات
زندگی در شرایط پرجمعیت یا غیربهداشتی
علائم شایع آن عبارتند از
عفونت باکتریایی ثانویه ریه