خانم دی چان در سن ۵۲ سالگی حدود ۲۵۴ کیلوگرم بود. به سختی می‌توانست لباس اندازه‌ی خود پیدا کند، بیشتر مواقع هم مجبور بود قبل از رفتن به رستوران بگردد تا رستورانی پیدا کند که صندلی متناسب با وضعیت او را داشته باشد. خودش می‌گوید: زندگی من مصیبت بار است. مجبورم کفش‌های مردانه بپوشم چرا که اگر کفش زنانه بپوشم چربی پایم از آن میزند بیرون.
این خانم در گذشته بارها به انجمن‌های کاهش وزن پیوسته بود اما هیچ چیز نتوانست جلوی تمایل او برای خوردن زیاد یا دسرهای سرشار از بستنی و اسنک‌های نمکی را بگیرد. یکی از گزینه‌های درمانی او٬ عمل جراحی بای‌پس معده بود که دکترها به او گفته بودند به خاطر حجم بدنش زنده نخواهد ماند. آنها موافقت کردند که به جای آن٬ یک جراحی حلقه‌گذاری معده با حداقل پیشروندگی انجام دهند٬ اما این عمل هم تأثیری روی خانم چان نداشت و او باز هم به خوردن هله هوله ادامه داد.
او می‌گوید: نقطه‌ی تحول برایم زمانی رخ داد که روی ساق پایم خراشی افتاد و عفونی شد و مستقیم به استخوانم رسید. آنجا بود که او را به یک کلنیک هیپنوتیزم درمانی منتقل کردند و متخصصی به نام استیو میلر او را با علم هیپنوتیزم آشنا کرد. او توانست جلسه به جلسه تابوی کاهش وزن را در خانم «چان» از بین ببرد.
دکتر استیو تمرکز خود را در جلسات هیپنوتیزم درمانی بر کنترل وزن زیاد بدن قرار می‌داد و در عین حال سعی می‌کرد خانم چان را در نقطه‌ی آرامش نگه دارد. ایشان می‌گوید: وقتی با بیماران کار کرده و از روش هیپنوتیزم خود استفاده می‌کنم٬ همیشه این باور را دارم که بیمار است که باید گرداننده‌ی جلسه باشد و به من کمک کند تا برنامه‌ای را در ذهنش محقق کنم تا انگیزه و کنترل او را نسب به کم غذا خوردن افزایش دهم.
با استفاده از تمرین کنترل حجم٬ صحبت‌های انگیزه‌دهنده و تمرینات عزت نفس، خانم چان موفق شد برنامه‌ی دکتر استیو را در زندگی پیاده کرده و ظرف سه سال چیزی حدود ۱۴۰ کیلو وزن کم کند تا در نهایت به وزن ایده‌آل خود یعنی ۸۴ کیلو برسد.
(منبع: dailymail)