آرامش حرف اول را می زند

الو دکتر-پوریا پورسرخ از معدود بازیگرانی است که به شدت به سلامت روحی و جسمانی خود اهمیت می‌دهد و حالا بعد از 3سال دوری از مصاحبه‌های مطبوعاتی، درباره ابعاد تازه‌ای از زندگی و حرفه‌اش صحبت کرده است، از تجربیاتی که در این سال‌ها به دست آورده و آرامشی که این روزها در زندگی‌اش جاری است.

آرامش حرف اول را می‌زند
هر انسانی اخلاق و رفتار خاص خودش را دارد و من هم در تمام این سال‌ها سعی کرده‌ام زندگی شخصی و خانواده‌ام را وارد مسائل رسانه‌ای مرسوم این حرفه نکنم و البته ایرادی هم به دیگران نمی‌گیرم که چنین کاری کرده‌اند چون این موضوع کاملا شخصی است. شما خودتان بهتر این موضوع را می‌دانید چون از اولین کسانی بودید که با من مصاحبه کردید، اینکه من در همان سال‌های اول حضورم در این حرفه، همیشه از این فضا دور بودم و بعضا اذیت می‌شدم از اتفاقاتی که به زندگی شخصی‌ام ورود پیدا می‌کرد. ولی با تجربیاتی که کسب کردم و آنها را به کار گرفتم، حالا آرامش بسیار خوبی دارم و آن را با یک دنیا عوض نمی‌کنم. برای من آرامش امروزم از همه چیز مهم‌تر است و به همین دلیل همیشه سعی کردم زندگی شخصی و خانوادگی‌ام را از رسانه‌ای شدن و حواشی دور نگه دارم تا این آرامش را داشته باشم.

من هم ازدواج می‌کنم
ازدواج یک برگ از صفحات زندگی هر آدم نرمالی است که باید یک روز اتفاق بیفتد. به نظرم این عقیده و صحبت یک آدم نرمال نیست که مثلا بیاید در مصاحبه‌اش بگوید که «من امسال می‌خواهم ازدواج کنم!» چون به نظرم ازدواج اتفاقی است که نیاز به آن باید حس شود و سپس طرف مقابلت را پیدا کنی که این پروسه ممکن است یک ماه طول بکشد یا یک‌سال یا حتی بیشتر… مطمئنا من هم مثل هر آدم نرمال دیگری این اتفاق را در زندگی‌ام تجربه خواهم کرد، قطعا به آن فکر می‌کنم و ایده‌آل‌های خودم را دارم ولی تا زمانی‌که پیش نیاید، لزومی نمی‌بینم که راجع‌به آن صحبت کنم و حواشی رسانه‌ای برای خودم ایجاد کنم چون زمانی‌که این اتفاق بیفتد، همه متوجه خواهند شد. صحبت از ازدواج شد و جا دارد من بازهم به سام درخشانی عزیز و همسر محترم‌شان تبریک بگویم.

کمال‌گرایی مخصوص من
هر کسی در زندگی به دنبال کمال است و این ذات بشر است و تنها تفاوت انسان با سایر مخلوقات این است که همیشه به دنبال کمال و کمال‌گرایی است و این موضوع در زندگی، در شغل، در ازدواج و در تمام مسائل زندگی وجود دارد ولی من شخصا تا جایی به دنبال کمال‌گرایی هستم که تبدیل به آفت برای انجام کارهایم نشود و زمانی‌که حس کنم این کمال‌گرایی به کاری که می‌خواهم انجام بدهم، ضربه می‌زند، قطعا جلوی آن را می‌گیرم و نمی‌گذارم تبدیل به وسواس شود. ضمن اینکه کمال‌گرایی و ایده‌آل‌گرایی تا یک‌جاهایی دست خود آدم است و بخشی از آن از عهده انسان خارج است. مثلا من به عنوان یک بازیگر دوست دارم با بزرگ‌ترین فیلمسازان جهان مثل اسکورسیزی یا اسپیلبرگ کار کنم ولی آیا واقعا این شرایط در حالت نرمال و عادی وجود دارد؟ پس همه ما دنبال رسیدن به کمال هستیم ولی تا جایی‌که دست خودمان است و به زندگی‌مان لطمه نزند.

ادامه این گفت و گوی خواندنی را می توانید در شماره 148 مجله سیب سبز که از چهارشنبه دوم دی ماه روی کیوسک می آید،بخوانید.