فیبروئیدهای رحمی به شکل تومور بوده و در اغلب موارد غیرسرطانی هستند و در دیواره‌ی رحم رشد می‌کنند. درمان آنها بر اساس شدت این فیبروئیدها متفاوت است و بسیاری از پزشکان متخصص زنان برای زنانی که بدترین علائم آن مانند دردهای مزمن یا مشکلات جنسی را دارند، عمل رحم‌برداری را توصیه می‌کنند.
زنانی که عمل آمبولیزاسیون فیبروئید رحمی انجام می‌دهند –‌در واقع عملی با میزان پیشروندگی کم که با حضور یک رادیولوژیست انجام می‌‌گیرد‌– وضعیت عملکرد جنسی آنها بهتر شده و در کل کیفیت زندگی‌شان هم بهتر خواهد بود.
در امریکا، آمبولیزاسیون فیبروئید رحمی طی این ۲۰ سالی که انجام می‌شود هنوز نتوانسته آن‌طور که باید و شاید به روشی شایع و موفق تبدیل شود. متأسفانه بیمارانی که دارای فیبروئید هستند اغلب درباره‌ی آمبولیزاسیون اطلاعاتی ندارند.
طی عمل آمبولیزاسیون فیبروئید رحمی، یک رادیولوژیست، برش کوچکی در پوست و در کشاله‌ی ران و یا در کمر ایجاد کرده و یک سوند را به داخل سرخرگ ران هدایت می‌کند. با استفاده از پرتو ایکس، دکتر قادر است که سوند را به محل سرخرگ‌های رحمی بفرستد و آن را به سوی شاخه‌هایی که خون در آن به سمت فیبروئیدهای مختلف منشعب می‌شود هدایت کند. در این قسمت، رادیولوژیست مربوطه ذرات ریزی را به اندازه‌ی یک دانه و از جنس اسفنج ژلاتینی و یا پلیمر ترکیبی منتشر می‌کند تا هر نوع جریان خونی را که به فیبروئیدها می‌رود مسدود کند. این کار به مرور باعث کوچک شدن و از بین رفتن رگ‌ها می‌شود.
بیش از ۸۰  درصد زنان به مرور و در سنین ۵۰ سالگی دچار فیبروئید می‌شوند و از هر ۴ نفر، تنها یک نفر از آنها دچار علائم شدید آن شده و مستلزم درمان خواهد بود.
منبع: medicinenet

روش طبیعی‌‌ رها شدن از شر فیبروئید رحم