یادتان هست اولین بار که پدر شدید، چه احساسی داشتید؟
پشتوانه هر زندگی مشترکی دسترنجی است که از آن به وجود می‌آید. شقایق اولین فرزند من بود و از نظر من، تولد او یکی از به‌یاد‌ماندنی‌ترین روزهای عمرم بود.
برای اولین بار که او را دیدید، چه واکنشی داشتید؟
یادم است اصلا حرفی نمی‌توانستم بزنم. نامش را از ابتدا می‌دانستم و عکس‌العملم بازی نبود، بلکه خرسندی و حسی درونی بود. از ته دل خوشحال بودم.
از قبل تولدش نام شقایق را انتخاب کرده بودید؟
بله، نام همه فرزندانم را از قبل به دنیا آمدنشان انتخاب کرده بودم، البته با مشورت همسرم، چون صاحبشان اوست.
در تربیت فرزندانتان چقدر با همسرتان مشارکت داشتید؟
ما 2 فرهنگ متفاوت داشتیم؛ همسر من فرهنگ شهروندی و اندکی روشنفکری و فرادستی داشت و دارد. با اینکه متعلق به یک خانواده زحمتکش است اما تجربه و تمرین اخلاقی‌اش مال آن طبقه است. اما من یک روستایی بودم. هنوز هم هستم.
هیچ مشکلی هم از داشتن خصلت‌های روستایی‌ام ندارم. خداراشکر من و همسرم مشکلی نداشتیم و خیلی سعی کردیم عاشقانه به هم نزدیک شویم زیرا برای رسیدن به یکدیگر خیلی تلاش کرده بودیم. اکنون هم زندگی خوبی داریم. زندگی‌مان خدا را شکر شیرین است.
از اینکه فرزندانتان مسیر شما را ادامه دادند، راضی هستید؟
مسلم است. من هیچ‌کدام را تشویق نکردم که به سمت حرفه من بیایند، خودشان به این سمت آمدند. البته هر مسیری را انتخاب می‌کردند، راضی بودم زیرا من نمی‌توانم برای آنها تصمیم بگیرم.
یادتان هست نخستین هدیه‌ای که برای شقایق خریدید، چه بود؟
شقایق خیلی کوچک بود که یک مریمی طلا برایش خریدم.
روز تولد فرزندانتان را به خاطر دارید؟
بله، به یاد دارم. روز تولد شقایق و آذرخش که در دسترس هستند، برایشان جشن می‌گیریم یا در جشنشان شرکت می‌کنیم.
چه چیزی در تربیت فرزندانتان برای شما اهمیت داشته؟
آزادی و صداقت. من همیشه از آنها خواسته‌ام که دروغ نگویند، صادق باشند و به همنوعان خود احترام بگذارند و البته همیشه تاکید داشته‌ام که برای قشر زحمتکش اهمیت بیشتری قائل باشند.
عشق و محبت خاصی در کلام و رفتار آذرخش، شقایق و نوه‌تان با یکدیگر وجود دارد. به‌طور حتم از شما و همسرتان آموخته‌اند.
اگر ژن من در وجودشان باشد، نمی‌توانند عاشق نباشند.
خودتان فکر می‌کنید شقایق و آذرخش چه چیزی را از شما بیشتر به ارث برده‌اند؟
شقایق لوطی‌گری و فداکاری‌اش به من نزدیک است و آذرخش هم مهربانی و عارف‌مسلکی‌اش.
شما پدر سختگیری برای فرزندانتان بودید؟
نه، من پدرسالار نیستم. البته بچه‌هایم به‌عنوان پدر خانواده احترام خاصی برایم قائل می‌شوند. راستش گاهی درباره شقایق، آن هم در دوران نوجوانی‌اش، خشونت داشتم اما درباره سایر فرزندانم این‌گونه نبودم.
پس شما اهل تنبیه هم بوده‌اید؟
فقط درباره شقایق، بله. او را تنبیه کردم. فرزندان دیگرم را هرگز تنبیه نکردم و دلیلش هم مطالعات و تجربه‌ای بود که در فاصله بین تولد شقایق و سایر فرزندانم داشتم. پای درس معلم‌های خوبی مثل استاد آریان‌پور نشستم و این شاگردی تجربه خوبی برایم به دنبال داشت.
پس با این توضیح جنبه روانی خانواده برایتان اهمیت زیادی دارد؟
بله، جزو مهم‌ترین‌هاست. بعد از هنر، خانواده و آزادی برایم بسیار ارزشمندند.
لطفا ادامه مطلب را در خاطرات پدرانه بهزاد فراهانی رنگ و بوی پدرسالارانه ندارد! (قسمت دوم) بخوانید
منبع: هفته نامه سلامت
لینک مرتبط: پدر و مادرها به گوش باشید!