بیشتر عفونت های مخمری توسط یک نوع مخمر به نام Candida
albicans ایجاد می شوند. کاندیدا آلبیکانس (Candida albicans) یک قارچ و
مخمر و عامل ایجاد عفونتهای برفک دهان و واژینیت قارچی است.
کاندیدا آلبیکانس بصورت همزیست، بر روی پوست و در دهان، دستگاه
گوارش و دستگاه تناسلی می‌روید. این قارچ میکروسکوپی جزو میکروارگانیسمهای
تشکیل دهنده فلورمیکروبی بدن هستند و بطور طبیعی بصورت هم‌زیستی مسالمت
آمیز با ما زندگی می‌کنند و بیماری ایجاد نمی‌کنند.
بهم خوردن تعادل محیط زیست فلورمیکروبی بدن سبب رشد بی رویه این
قارچ می‌شود که در مواردی باعث ایجاد عفونتهای شدید مخاطی و جلدی،
کاندیدیازیس واژن ، برفک دهان یا سایر بیماریهای قارچی می‌گردد.
در واژن سالم تعداد زیادی باکتری و به تعداد کمی مخمر وجود دارد.
لاکتوباسیلوس اسیدو فیولوس (Lactobacillus acidophilus) یکی ازانواع باکتری
های مفید موجود دراین ناحیه است که رشدارگانیسم های دیگر مثل مخمرها
راکنترل می کنند.
هنگامی که تعادل این ارگانیسم ها به هم می خورد، مخمرهای موجود
در واژینال بیشتر رشد کرده و سبب بروز بیماری می شوند. گاهی اوقات استفاده
از آنتی بیوتیک ها سبب بروز این عدم تعادل می شود. سطح استروژن بالا که در
اثر بارداری به وجود می آید و یا استفاده از هورمون ها نیز می تواند این
توازن را بر هم زند. به همین ترتیب برخی بیماری های خاص نظیر دیابت و یا
ایدز نیز می تواند باعث بر هم خوردن تعادل میکروارگانیسمی ناحیه واژن شود.
نشانه های عفونت مخمری واژینال چیست؟
درعفونت مخمری، خارش یا درد در ناحیه واژن و یا سوزش در موقع
ادرار و یا درد در موقع مقاربت، از نشانه های این بیماری است. این علائم در
هفته قبل از زمان پریود بیشتر است.
راه های تشخیص عفونت مخمری واژینال چیست؟
دربسیاری ازموارد ممکن است این بیماری اشتباه تشخیص داده شود، بنابراین
مراجعه به پزشک به هنگام بارداری در زمان حاملگی و یا زمانی که برای اولین
بار این عفونت عارض می شود، لازم و ضروری می باشد.
راه های درمان عفونت مخمری واژینال چیست؟
اگر بیمار قبلا عفونت مخمری داشته است می تواند نشانه های بیماری را
تشخیص داده و در صورتیکه باردار نباشد با استفاده از داروهایی که بدون نیاز
به نسخه پزشک در داروخانه ها به فروش می رسند به درمان خود اقدام نماید. بیمار
می تواند از کرم های ضد قارچ، شیاف های مخصوص واژن و یا کپسول های ضد
قارچ استفاده نماید. عفونت های قارچی طی دوران بارداری معمول هستند، ولی
در این موارد حتما” لازم است با پزشک مشورت گردد.
در تعداد زیادی از زنان، عفونت ها ممکن است چندین بار در سال
اتفاق بیافتد. اگر خانمی در سال بیش از ۴ بار دچار عفونت گردد، لازم است به
پزشک مراجعه کند. با انجام برخی آزمایشات ممکن است بیماری شما، دیابت تشخیص داده شود.
همچنین شایان ذکر است که روغن هایی که جهت ساخت کرم ها یا شیاف ها استفاده می گردند باعث از بین رفتن لاتکس کاندوم می شوند.
راه های جلوگیری از ایجاد عفونت مخمری در ناحیه واژینال چیست؟
– داشتن روابط جنسی سالم
– رژیم غذایی مناسب و سالم
– کاهش استرس
– پوشیدن لباس های زیر آزاد و راحت
– پرهیز از مصرف خوشبوکننده های زنانه نا مناسب
– رعایت صحیح و دقیق نکات بهداشتی و استفاده از یک شوینده ملایم بعد از دستشویی
– خوردن منظم لبنیات دارای لاکتوباسیلوس (یک باکتری کاملا مفید) به ویژه ماست
– استفاده از یک شوینده ملایم بعد از قاعدگی و یا مقاربت جنسی
چه فاکتورهایی ابتلا به عفونت مخمری واژینال را افزایش می دهد؟
فاکتورهای معمولی که باعث افزایش عفونت مخمری واژینال می شوند عبارتند از:
– استفاده از آنتی بیوتیک ها، این داروها باکتری های مفید را در ناحیه
تناسلی از بین برده، تعادل بین مخمرها و باکتری ها را بر هم می زنند. و در
نتیجه مخمرها در واژن بیشتر رشد می کنند.
– بیماری هایی مانند دیابت و ایدز مشکلاتی را در سیستم ایمنی ایجاد
کرده، تعادل بین مخمرها و باکتری ها را در ناحیه تناسلی بر هم می زنند؛ و
باعث رشد بیشتر مخمرها در واژن می شوند.
– استفاده از داروهای کورتیکو استروئید نیز سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرده و خطر ابتلا به عفونت مخمری واژینال را افزایش می دهند.
– همچنین حاملگی می تواند خطر ابتلا به عفونت مخمری واژینال را افزایش
دهد زیرا تغییرات هورمون ها می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند.
– پوشیدن لباس های زیر تنگ و لباس های زیر غیر جاذب که باعث نگه داشتن رطوبت و گرما در ناحیه واژن می شوند.
– استفاده از اسپری های زنانه و یا عطر در ناحیه واژینال
– استفاده از فشار آب در هنگام شستشوی ناحیه واژینال
چه بیماری هایی علائم مشابه با عفونت مخمری واژینال دارند؟
علائم عفونت مخمری واژینال خارش و ترشح در ناحیه واژینال
است. بیماری های دیگری که مشابه عفونت مخمری واژینال ایجاد خارش در این
ناحیه می کنند عبارتند است:
– ورم پوست (حساسیت در پوست که معمولاً توسط یک ماده شیمیایی مانند صابون و یا شوینده ها ایجاد می-شود.)
– واکنش های آلرژیک
– سرایت بیماری ها از طریق مقاربت. بیماری هایی مانند تبخال دستگاه
تناسلی، زگیل های دستگاه تناسلی (ویروس برآمدگی پوستی یا ایدز) یا ورم مهبل
(در اثر بیماری تریکوموناس)
– کرمک ها
– ورم مهبل آترونیک (یک حالت معمول در یائسگی زنان)
– پسوریایس آسیب سیستم ایمنی بدن، از قبیل عفونت یا ایدز
بیماری های دیگری که مشابه عفونت مخمری واژینال ایجاد ترشح در این ناحیه می کنند عبارتند است:
– باکتری vaginosis از انواع دیگر عفونت واژینال است که معمولا در اثر عدم تعادل ارگانیسم های واژن اتفاق می-افتد.
– انتفال بیماری از طریق جنسی از قبیل تریکوموناس، کلامیدیا، سوزاک، تبخال مهبل
– التهاب گردنه
– ورم مهبل آترونیک
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
در صورت وجود علائم زیر، فورا به پزشک مراجعه کنید:
– درد شکم و تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد همراه با ترشح واژینال.
– حاملگی و داشتن علائم عفونت واژینال و یا داشتن یک عفونت ادراری
در صورت داشتن علائم زیر ظرف مدت یک هفته به پزشک مراجعه نمائید:
– ترشح غیر عادی در واژن
– خارش غیر معمول ناحیه واژینال
– درد در طول مقاربت
– درد در موقع ادرار
چه کسانی بیشتر در معرض عفونت های مخمری واژینال هستند؟
عفونت های مخمری واژینال یکی از شایع ترین نوع عفونت واژینال در
زنان است و علائم مشابهی با بیماری vaginosis دارد به طوریکه طبق بررسی
های به عمل آمده:
– در طول زندگی ۷۵% از زنان حداقل یک بار اتفاق می افتد.
– در طول زندگی ۴۰%- ۴۵% از زنان حداقل دو یا چند عفونت ایجاد می شود.
– کمتر از ۵% از زنان دچار عفونت مزمن و عفونت برگشت پذیر می شوند.
– وجود بیش از حد مخمر در واژن به این منظور نیست که شما عفونت مخمری
خواهید داشت. بیشتر زنان بیشتر از حالت طبیعی در ناحیه واژنشان مخمر دارند،
اما هیچ مشکلی ندارند.
– سطح استروژن بالا: بالا رفتن میزان استروژن معمولا در اثر بارداری و هورمون درمانی لست.
– کنترل ضعیف دیابت: تغییر در مقدار سطح قند خون در تعادل ارگانیسم های واژن موثر بوده و سبب رشد بیش از حد مخمرها می شوند.
– بعضی از بیماری ها از قبیل سرطان یا ایدز، در ایجاد این نوع عفونت ها موثر هستند.
– استفاده از آنتی بیوتیک ها
لطفا ادامه مطلب را در «علت عفونت مخمری ناحیه واژینال چیست؟-قسمت دوم» بخوانید
منبع: سیمرغ
علایم و درمان عفونت قارچی واژن