لطفا ابتدای مطلب را در «افراد افسرده را بشناسیم- قسمت اول« بخوانید
آنچه باید در صورت احساس افسردگی انجام دهید
ـ
با فردی که به او اعتماد دارید، درباره احساسات خودتان حرف بزنید. بیشتر
افراد پس از حرف زدن با فردی که به احساسات آنها توجه می‌کند، احساس بهتری
پیدا می‌کنند.
ـ دنبال درمان افسردگی خود باشید، مراجعه به پزشک یا روانشناس، قدم اول شروع درمان است.
ـ فراموش نکنید که برای بهبودی نیاز به درمان صحیح دارید.
ـ تلاش کنید به سمت انجام کارهایی بروید که قبلا آنها را دوست داشتید.
ـ ارتباطات اجتماعی خودتان را قطع نکنید. با دوستان و اعضای خانواده‌تان در تماس و ارتباط بمانید.
ـ سعی کنید حتی اگر در حد یک پیاده‌روی کوتاه هم باشد، به طور منظم ورزش کنید.
ـ سعی کنید به الگوی غذا خوردن و خواب شبانه‌روزی خود نظم بدهید.
ـ مصرف مشروبات الکل، مواد مخدر و داروهای غیرمجاز که افسردگی را تشدید می‌کنند؛ از مصرف آنها بپرهیزید.
فرد افسرده ممکن است افکار خودکشی و یا آسیب به خود داشته باشد. در این صورت فوراً به پزشک مراجعه کنید.
افسردگی
سالمندان معمولاً در همراهی با بیماری‌های جسمی آنها (مانند فشار خون،
دیابت، دردهای مزمن و بیماری‌های قلبی) بروز می‌کند. گاهی نیز نشانه‌های
افسردگی سالمندان پس از تجربه‌های تلخ و دشوار زندگی (مانند مرگ همسر یا
فرزند) بروز و یا تشدید می‌شوند.
خطر ناشی از فوت خودکشی در سالمندان افسرده بیشتر از جوانان افسرده است.
افسردگی
در سالمندان قابل درمان است. این بیماری را می‌توان به کمک دارو درمانی،
درمان‌های روانشناختی و یا ترکیبی از این دو درمان کرد.
آنچه باید در مورد افسردگی پس از زایمان بدانید
افسردگی پس از زایمان بسیار شایع است. از هر ۶ زنی که نوزادی را به دنیا می‌آورند، یک زن دچار افسردگی پس از زایمان می‌شود.
علامت
اصلی افسردگی، احساس غمگینی مداوم و عدم علاقه به انجام اموری است که فرد
پیش از این به راحتی انجام می‌داده است. در صورتی که این علائم بیش از دو
هفته طول بکشد و در عملکرد روزانه فرد اختلال ایجاد کند، به آن بیماری
افسردگی اساسی گفته می‌شود.
علاوه بر علائم بالا، علائم دیگری نیز ممکن
است در مبتلایان به افسردگی دیده شوند که عبارتند از کاهش سطح انرژی، کاهش
یا افزایش اشتها، کاهش یا افزایش میزان خواب، احساس اضطراب و بیقراری،
تحریک‌پذیری و زود از کوره در رفتن، کاهش توان تمرکز، کاهش قدرت
تصمیم‌گیری، احساس بی‌ارزشی یا پوچی، احساس ناامیدی، احساس گناه و افکار
خودکشی و آسیب به خود.
علاوه بر آنچه گفته شد، علائم افسردگی پس از
زایمان ممکن است به شکل احساس درماندگی، گریه‌های طولانی و بی‌دلیل، احساس
عدم دلبستگی به نوزاد و احساس ناتوانی در مراقبت و حمایت از نوزاد و حتی
احساس خشم و تنفر از همه نیز ظاهر شود.
در صورت احساس افسردگی پس از زایمان، چه کارهایی باید انجام بدهید
افسردگی
پس از زایمان، قابل درمان است. این درمان ممکن است از طریق تجویز دارو
توسط پزشک، درمان‌های روانشناختی و یا ترکیبی از این دو روش صورت گیرد.
بسیاری از داروهای ضد افسردگی را می‌توان در دوران شیردهی نیز با تجویز روانپزشک مصرف نمود.
اگر
افسردگی پس از زایمان درمان نشود، ممکن است ماه‌ها و حتی سال‌ها طول بکشد و
هم بر سلامت شما و هم بر رشد و تکامل فرزندتان تأثیر منفی بگذارد.
در صورت امکان، با مادران دیگری که شرایط مشابه را داشته یا دارند، صحبت کنید و از توصیه‌ها و تجربه‌هایشان بهره‌مند شوید.
اگر افکار خودکشی و آسیب به خود و یا آسیب به نوزاد دارید، حتما به صورت فوری به پزشک مراجعه کنید.
ـ
با نزدیکان خود درباره احساسات و مشکلات خود صحبت کنید و از آنها کمک و
مشورت بخواهید. برخی از آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا از نوزادتان
مراقبت کنید و هم زمان بتوانید زمانی را به مراقبت از خودتان اختصاص بدهید و
یا استراحت کنید.
ـ سعی کنید ارتباطتان را با دوستان و اعضای خانواده خود حفظ کنید و زمان‌هایی را در کنار آنها بگذرانید.
ـ
اگر برایتان مقدور است، از خانه خارج شوید و زمانی را در فضای باز
بگذرانید و حتی اگر محیط اطراف شما مناسب است، می‌توانید نوزادتان را هم به
همراه خودتان ببرید. در چنین شرایطی، یک پیاده‌روی مختصر، در حالی که
نوزادتان را هم به همراه خود آورده باشید، هم برای سلامت خود و هم برای
سلامت خود و هم برای سلامت نوزادتان مفید است.
آنچه باید درباره فردی که نگرانش هستید، بدانید
خودکشی قابل پیشگیری است.
ـ حرف زدن درباره خودکشی باعث افزایش احتمال وقوع آن نمی‌شود.
ـ
پرسیدن از افکار خودکشی در بیمار افسرده معمولا نگرانی و اضطراب فرد را کم
می‌کند و همدلی و تلاش برای درک احساسی که فرد دارد نیز می‌تواند تا حدی
به او احساس آرامش بدهد.
چه کسانی در معرض خطر اقدام به خودکشی هستند
ـ افرادی که سابقه اقدام به خودکشی داشته‌اند.
ـ مبتلایان به افسردگی و مبتلایان به سوءمصرف مواد مخدر و الکل.
ـ افرادی که دچار بحران عاطفی شده‌اند، مثلاً متعاقب شکست عاطفی، مرگ همسر، طلاق یا ورشکستگی.
ـ افرادی که از درد یا بیماری مزمن رنج می‌برند.
ـ افرادی که در معرض جنگ، خشونت، تصادفات رانندگی، سوءاستفاده جنسی و تبعیض اجتماعی قرار داشته‌اند.
ـ افراد منزوی که معمولاً از حضور در اجتماع پرهیز کنند.
ـ آنچه شما باید برای کسی که نگرانش هستید، انجام بدهید.
ـ
زمان و مکان مناسبی برای گفت‌وگو با فردی که نگرانش هستید در نظر بگیرید.
به او بگویید در این زمان و مکان قصدتان فقط شنیدن حرف‌ها و احساسات اوست.
ـ
او را تشویق کنید به پزشک مراجعه کند. به او پیشنهاد بدهید که در صورتی که
او بخواهد، شما نیز در مراجعه به پزشک او را همراهی خواهید کرد.
ـ اگر
فکر می‌کنید که او در معرض خطر فوری یا شدید اقدام به خودکشی است، به هیچ
وجه تنهایش نگذارید. با اورژانس تماس بگیرید و یا خودتان او را نزد پزشک
ببرید و به اعضای خانواده‌اش حتماً اطلاع دهید.
ـ اگر فردی که نگرانش
هستید، با شما زندگی می‌کند، تا زمانی که خطر رفع نشده است، ابزارهای
خودکشی مانند داروها، سموم و اشیای برنده را از دسترس او خارج کنید، کامل
مراقب او باشید و رفتارهای او را زیر نظر داشته باشید.
راه حلی جادویی برای درمان افسردگی