فریز کردن بافت تخمدان رویکردی است که بافت تخمدانی را برای استفاده در آینده برمی‌دارند و فریز می‌کنند و می‌تواند برخی از اهداف را برآورده سازد و برخی از چالش‌ها را حل کند اما این رویکرد هنوز در سطح آزمایشگاهی است.
مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که از هر ده زنی که به فریز کردن بافت تخمدان دست می‌زنند، چهار نفر از آنها (37.7درصد) این شانس را دارند که در آینده بچه‌دار شوند. برخلاف پیشرفت‌های بالینی صورت گرفته در دو دهه گذشته، این رویکرد هنوز در همان مراحل ابتدایی و در مراحل آزمایشگاهی باقی مانده است. در حال حاضر زنان زیادی به دنبال استفاده از این رویکرد در حفظ باروری‌شان و به البته به تاخیر انداختن بچه‌دار شدن هستند و داده‌هایی که اخیرا از مطالعات آزمایشگاهی به دست آمده، می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای حفظ باروری این افراد باشد.
از سال 1999 تا 2016، پزشکان زیادی دست به استفاده از روش انجماد بافت تخمدانی زده‌اند که دستاوردهای آن به شرح زیر بوده است:
از 309 بافت تخمدانی که فریز شد و بعدا مورد استفاده قرار گرفت، 84 مورد به تولد فرزند انجامید و 8 بارداری نیز در سه ماهه اول از دست رفت.
113 مورد از این زنان، در زمان فریز کردن تخمدان، تخمک‌های خاص خودشان را داشتند و میانگین سنی آنها نیز 27 سال بود.
این رویکرد موجب احیای عملکرد تولید مثلی و معکوس کردن یائسگی در دو سوم زنان شد و برخی از آنها مجددا دچار عادت ماهیانه، رشد فولیکول‌های تخمدان و باروری طبیعی شدند.
در مجموع به نظر می‌رسد که رویکرد فریز کردن بافت تخمدان در مقایسه با فریز کردن تخمک ارجحیت دارد و می‌تواند از یائسگی جلوگیری کرده و باروری را نیز احیا کند.
منبع:سپیدآنلاین