دانشمندان مدعی هستند یک راهب ۲۰۰ ساله‌ی مومیایی شده «نمرده» است، بلکه در مراقبه‌ای عمیق فرو رفته است. آزمایش‌های بیشتری روی پیرمرد ۲۰۰ ساله‌ای که با پوست حیوانی مومیایی شده در جریان است. اما متخصصان اصرار دارند که این میراث انسانی در واقع در یک وضعیت نادر و بسیار ویژه‌ی روحی به نام «تاکدم» است که تنها یک مرحله پیش از تبدیل شدن به بوداست.
گانگهوجین پدروباتا که موسس انیستیتوی مغولی هنر بودایی در دانشگاه بودایی‌های اولان باتو است گفت: «این راهب به شکل نیلوفری نشسته طوری که دست چپش باز است و دست سوترا را نشان می‌دهد. این نشان دهنده آن است که راهب نمرده اما مطابق با سنت باستانی بودایی‌ها، در مرحله بسیار عمیق مراقبه است.»
در ۵۰ سال گذشته گفته شده که ۴۰ راهب در هند به این مرحله‌ی مراقبه عمیق رسیده‌اند.
دکتر پری کرزین، راهب بودایی مشهور و پزشک دالایی لاما گفت: «من این شانس را داشته‌ام که از چند مراقبه‌کننده‌ای که در وضعیت تاکدوم هستند مراقبت کرده‌ام. اگر کسی بتواند بیش از سه هفته در این وضعیت بماند – که به ندرت اتفاق می‌افتد – بدن او به تدریج کوچک و کوچک‌تر می‌شود و در پایان از او فقط، مو، ناخن و لباس‌هایش باقی می‌ماند. در این موارد معمولا کسانی که در کنار راهب زندگی می‌کنند رنگین‌کمانی را در آسمان می‌بینند که چند روز دیده می‌شود. این به معنای آن است که او «جسم رنگین‌کمانی» یافته است. این بالاترین وضعیت به وضعیت بوداست.»
او همچنین گفت: «اگر مراقبه‌کننده بتواند در این وضعیت بماند، می‌تواند به یک بودا تبدیل شود.»
براساس ارزیابی بودایی‌ها او احتمالا معلم لاما داشی دورژو ایتیگیلف بوده است.
داشی دورژو ایتیگیلف، یک راهب بودایی اهل بوراث بود که به خاطر وضعیت بدن‌اش مشهور بوده است.
مومیایی باقی‌مانده که در پوست گاو پیچیده شده، ۲۷ ژانویه در ایالت سونگینخاریخان مغولستان کشف شد.
اما پلیس گفته که مومیایی از جای دیگری درمغولستان دزدیده شده و قرار بود فروخته شود. یک مقام رسمی که نخواست نامش فاش شود گفت سارق او را از یک غار در منطقه کوب دسک ربوده و در خانه‌اش رد اولان باتور مخفی کرده بود. او تصمیم داشت مومیایی را در بازار سیاه با قیمت بسیار بالا بفروشد.
(منبع: میرور)
مطلب مرتبط:
یک روش طبیعی قابل اعتماد در درمان