فرامرز صفائی دارای بورد تخصص جراحی عمومی (پلاستیک -ترمیمی):
با انجام جراحی پروتز سینه اعتماد به نفس، احساس زنانگی و زیبایی توام با تناسب را دوباره به‌دست آورید. بهبود شکل و تناسب اندام شما به وسیله روش‌های مختلف جراحی پلاستیک، باعث افزایش اعتماد به نفس شما شده و نیز باعث تغییر در نگرش دیگران نسبت به شما می‌شود. همه ساله تعداد زیادی از زنان در سراسر دنیا، عمل جراحی پروتز سینه را انجام می‌دهند و درواقع جراحی پروتز سینه شایع‌ترین عمل جراحی زیبایی روی پستان‌هاست. طبق مطالعات انجام شده، میزان رضایت بیماران بعد از انجام عمل پروتز سینه بسیار بالاست و انجام جراحی پروتز سینه علاوه بر افزایش اعتماد به نفس فرد، باعث بهبود روابط زناشویی وی نیز شده است.
در چه مواردی از پروتز سینه استفاده می‌شود؟
– تمایل فرد برای بزرگ کردن اندازه سینه
– اصلاح ناهنجاری مادرزادی سینه که در آن یک یا هر دو سینه رشد کافی نداشته‌اند
– اصلاح تفاوت اندازه سینه‌ها
– اصلاح کاهش سایز سینه به‌دنبال بارداری، شیردهی یا کاهش وزن شدید
– برای بازسازی سینه به‌دنبال جراحی مانند سرطان سینه یا تروما
آیا محدودیت سنی برای انجام جراحی پروتز سینه وجود دارد؟
مساله مهم این است که دوران بلوغ فرد تمام شده باشد، بنابراین ارجح آن است که برای انجام عمل پروتز حداقل 6تا7سال از زمان شروع اولین قاعدگی فرد گذشته باشد و حجم سینه‌ها حداقل برای 2سال افزایش نیافته باشد.
موارد منع انجام جراحی پروتز سینه کدامند؟
زنانی که سرطان سینه درمان نشده یا ضایعه پیش بد‌خیم دارند.
وجود عفونت فعال در هر نقطه‌ای از بدن
افرادی که دچار ضعف سیستم ایمنی بدن هستند (افرادی که تحت شیمی‌درمانی یا درمان با داروهای سرکوب‌کننده ایمنی هستند).
افرادی که دچار اختلال انعقادی و اختلال در ترمیم زخم هستند.
در افرادی که خون‌رسانی به بافت پستان بر اثر عمل جراحی قبلی یا رادیوتراپی کاهش یافته باشد.
سن زیر 18سال (در صورتی که هدف از جراحی پروتز و زیبایی باشد)
زنانی که باردار هستند یا در دوران شیردهی به‌سر می‌برند.
توضیح: در صورت تمایل این افراد می‌توانند 6ماه بعد از زایمان یا 6ماه بعد از قطع شیردهی اقدام به جراحی پروتز کنند.
در حال حاضر چند نوع پروتز وجود دارد؟
در حال حاضر عمدتا از دو نوع پروتز استفاده می‌شود:
– آب نمکی (سالین)
– ژلی (سیلیکونی)
جدار هر دو نوع پروتز از سیلیکون غیرقابل نفوذ ساخته شده است و وقتی به نوع پروتز آب نمکی یا ژلی اشاره می‌شود منظور موادی که پروتز توسط آن پر شده یا می‌شود.
پروتزهای آب نمکی اولین‌بار در سال1965 وارد بازار شدند و اولین نسل پروتزهای ژلی در سال1962 معرفی شدند و از سال1993 نسل پنجم آنها وارد بازار شده است. به‌طور معمول پروتزهای آب نمکی بعد از قراردادن در محل با سرم نمکی (سالین) پر می‌شوند (هر چند انواع پروتز آب نمکی که از قبل پر شده‌اند یا prefilled نیز وجود دارد) ولی پروتزهای ژلی از قبل با سیلیکون پر شده‌اند.
به‌طور معمول پروتزهای آب نمکی سفت‌ترند و پروتزهای ژلی شکل طبیعی‌تری ایجاد می‌کنند.
انواع برش‌ها در جراحی پروتز سینه کدام است؟
1- از طریق چین زیر سینه (inframammary fold) که شایع‌ترین نوع برش مورد استفاده است.
2- از طریق برش اطراف هاله (periareolar) در مواردی که لیفت همزمان انجام می‌شود، می‌توان از این نوع برش استفاده کرد.
3- از ناحیه زیر بغل (transaxillary)
4- از طریق ناف، که با آندوسکوپ انجام می‌شود. در این برش فقط می‌توان از پروتز آب نمکی استفاده کرد.
5- در بیمارانی که آبدومینوپلاستی (جراحی پلاستیک شکم) می‌شوند از طریق برش شکم، پروتز در قفسه سینه قرار داده می‌شود این روش به‌ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
محل قراردادن پروتز کجاست؟
الف) زیر غده: در این روش پروتز زیر بافت سینه و روی عضله سینه‌ای بزرگ (پکتورالیس ماژور) قرار داده می‌شود.
مزایای این روش: شکل‌گیری سینه‌ها بهتر است. خطر جابه‌جایی پروتز به سمت خارج به‌خاطر فشار عضله سینه‌ای و خطر بدشکلی سینه بر اثر انقباض عضله سینه‌ای کمتر است.
معایب این روش: پوشش بافت سینه در قسمت فوقانی و داخلی کافی نیست. میزان انقباض کپسولی و نیاز عمل مجدد ناشی از آن در این روش بیشتر است. احتمال تداخل با ماموگرافی بیشتر است. احتمال ایجاد حالتی به‌نام synmastia (چسبیدن پروتزهای دوطرف به یکدیگر) و باریک شدن قابل‌توجه فاصله بین دو سینه در این روش بیشتر است.
ب) ساب فاسیال (زیر فاسیا): در این روش پروتز زیر بافت سینه و فاسیای عضله و روی عضله سینه‌ای بزرگ قرار داده می‌شود. در هیچ مطالعه علمی معتبر مزیت ثابت شده‌ای برای روش زیر فاسیا در مقایسه با روش زیر غده‌ای گزارش نشده است.
ج) رتروپکتورال نسبی (زیر عضله‌ای نسبی): در این روش پروتز، زیر عضله سینه‌ای بزرگ قرار داده می‌شود و تمام اتصالات تحتانی عضله در ناحیه چین زیر سینه‌ای حفظ می‌شود.
مزایای این روش: پوشش خوب بافت نرم را در درازمدت برای پروتز فراهم می‌کند، تداخل کمتری با ماموگرافی دارد، احتمال مشاهده پروتز در قسمت داخلی و فوقانی کمتر است و احتمال جابه‌جایی پروتز به سمت پایین هم کمتر است.
معایب این روش: به علت فشار ناشی از قطع نشدنی اتصالات تحتانی عضله، احتمال جابه‌جایی پروتز به سمت بالا وجود دارد و با هر بار انقباض عضله سینه‌ای بزرگ احتمال بدشکلی نمای سینه وجود دارد. درد بعد از عمل، در مقایسه با سایر روش‌ها بیشتر است.
د) دوگانه(dual plane): در این روش پروتز در قسمت فوقانی زیر عضله سینه‌ای بزرگ قرار می‌گیرد و چون در این روش اتصالات تحتانی عضله در مسیر چین زیر سینه‌ای قطع می‌شود، قسمت تحتانی عضله به سمت بالا جمع می‌شود و در‌نتیجه پروتز در قسمت تحتانی زیر بافت سینه قرار می‌گیرد. در این روش اتصالات عضله سینه‌ای بزرگ به استخوان جناغ قطع نمی‌شود.
مزایای این روش:
بهترین پوشش بافت نرم را در درازمدت در قسمت فوقانی و داخلی سینه فراهم می‌کند، بنابراین روش ارجح در جراحی پروتز است.
معایب روش رتروپکتورال نسبی را ندارند. درد بعد از عمل، کمتر و احتمال نیاز به عمل مجدد در این روش کمتر است.
معایب این روش:
در مقایسه با روش رتروپکتورال نسبی، پوشش بافتی در ناحیه چین زیر سینه‌ای کمتر است.
فرامرز صفائی دارای بورد تخصص جراحی عمومی (پلاستیک -ترمیمی):
عضو آکادمی طب زیبایی آمریکا، عضو انجمن جراحان و انجمن جراحی اندوسکوپیک ایران و عضو انجمن علمی پزشکی لیزری ایران است.
شما عزیزان برای ارتباط با مطب دکتر فرامرز صفائی با شماره های ذیل تماس حاصل فرمائید:
02188202394
02188202395
02188202396
فکس: 02188202397
تلفن همراه: 09123067018
آدرس مطب: بلوار آفریقا، پایین تر از چهاراه جهان کودک، خیابان سپر، پلاک 22، طبقه سوم، واحد 9
آدرس وب سایت: drfsafaei.com