زخم پای دیابتی درچه کسانی بیشتر است؟

زخم پای دیابتی یکی از مهم‌ترین عوارض دیابت است. 15 درصد بیماران
دیابتی دچار زخم پای دیابتی هستند که از میان آنها هم 15 درصد دچار قطع عضو می‌شوند.
در هر 30 ثانیه یک پا در دنیا به دلیل دیابت قطع می‌شود. در صورتی که اگر مراقبت لازم انجام شود 80 درصد از این
زخم‌ها قابل بهبود است. این زخم‌ در افرادی دیده می‌شود که سابقه طولانی مدت بیماری
دیابت دارند،‌ هموگلوبین A1C  آنها قابل کنترل نیست، فشار خون بالا دارند و سیگاری
هستند. در افراد دیابتی که دچار زخم می‌شوند موهای ساق پا ریزش پیدا می‌کند،‌ پوست
پا براق می‌شود، ناخن‌ها بدشکل می‌شوند و پاها سرد است. این زخم معمولا در افرادی ایجاد
می‌شود که کفش تنگ استفاده می‌کنند یا پابرهنه در خانه راه می‌روند و  به دلیل اختلال حس دچار سانحه می‌شوند. به دلیل
دیابت فشار روی کف پا بیشتر است ولی درد آن کم است. از آنجا که آناتومی پای افراد دیابتی
به هم می‌ریزد بنابراین دستگاه‌هایی وجود دارد که 
فشار کف پای بیمار را اندازه می‌گیرد و یک کفی تجویز می‌شود که فشار را از روی
مناطق پرفشار بردارد. افرادی که دیر برای درمان مراجعه می‌کنند‌، اغلب کسانی هستند
که دچار قطع عضو می‌شوند. بنابراین در مورد این زخم معاینه روزانه واجب است و امروزه
درمان آن به صورت تیمی انجام می‌شود که شامل فوق‌تخصص غدد، ارتوپد، جراح عروق، متخصص
پوست، پزشک عمومی و جراح قلب است.