از میان تغییرات دوران ده ـ دوازده سالگی کودکان، نوسانات خلقی بیش‌ترین
ناراحتی را برای والدین ایجاد می‌کند. آن‌ها گاهی یک لحظه غرولند می‌کنند و غمگین
هستند و لحظه بعد نسبتاً منطقی و سرحال و رابطه بین والدین و فرزندان که قبلاً
نزدیک و عاشقانه بود، گاهی به رابطۀ متشنج و دوری تبدیل می‌شود. بچه‌ها در این مرحله از رشد، اغلب با والدین خود
اصطکاک پیدا می‌کنند. پسرها یکی دو سال بعد از دختر ها بالغ می‌شوند و در ده –
دوازده سالگی نوسانات خلقی شدید ندارند و در نوجوانی دچار این حالت‌های انفجاری می‌شوند.
برخی علّت این نوسانات خلقی را تغییرات هورمونی در بدن نوجوان می‌دانند، امّا آنچه
مهمّ است این است بدانیم که این حالات در نوجوانان ده – دوازده سالگی طبیعی است.
وقتی فرزندتان دچار نوسانات خلقی است، هرگز کنایه‌ها، حالت‌ها و نیش‌خند‌های
او را به خود نگیرید. والدین نیز در این دوران دچار سردرگمی‌می‌شوند و می‌گویند:”برای
بچۀ ما که تا دیروز با محبت و نازنین و شاد بود، چه اتفاقی افتاده است؟ این بچه
مثل ابر بهار شده است، یک لحظه اخمو و بد اخلاق است و لحظه بعد شاد. من نمی‌دانم با او چه کنم؟
منبع(سایت سیمرغ)