در جامعه امروزی افراد زیادی هستند که از چاقی‌های موضعی رنج می‌برند و در آنها تجمع چربی در یک قسمت از بدن از مشکلات رایج است. بیشتر آنها از این مسئله شاکی هستند که سایز قسمت فوقانی بدن آنها با سایز قسمت پایینی سازگار نیست. چاقی شکمی نسبت به سایر چاقی‌های موضعی (مثل چاقی ران، باسن و…) شایع‌ترین شکایت مراجعان است.
افراد مبتلا به چاقی موضعی شکم به 2 دسته تقسیم می‌شوند:
1- افراد دارای اضافه‌وزن
2- افراد بدون اضافه‌وزن ولی دارای شکم بزرگ.
بایدها و نبایدهایی را که باید برای درمان چاقی موضعی‌تان بدانید:
چاقی موضعی در شکم به دلیل نامناسب بودن یک یا چند مورد از لایه‌های چربی موجود در شکم ایجاد می‌شود:
1- پوست: شلی و افتادگی پوست شکم همراه با ترک‌های پوست
2- لایه چربی زیر پوست و سلولیت: شکل برآمدگی شکم به‌خصوص در زیر شکم ناشی از آن است.
3- لایه چربی‌های احشایی: در لایه عمقی پشت عضلات و اطراف دیواره‌های شکم، رودهها و … چربی ذخیره می شود. چربی احشایی به میزان اضافه‌وزن و کالری مصرفی وابسته است.
4- ماهیچه‌های دیواره شکم: تجمع چربی درماهیچه‌های مسئول جمع نگه داشتن شکم و پهلوها
5- احشای شکم (معده، رودهها): اندام‌های درون حفره شکم سبب بزرگی شکم و پهلوها و ایجاد چاقی موضعی می‌شوند.
اقداماتی که باید برای درمان چاقی موضعی انجام شود:
1- بررسی علل چاقی موضعی مهمترین اقدام در برخورد با بیمار است.
2- استفاده از دستگاه رادیوفرکائنسی یا RF
رشته‌های کلاژن و الاستین موجود در پوست به‌طور مداوم جایگزین شده و رشته‌های قدیمی در حال نوسازی بوده و با کلاژن و الاستین جدید جایگزین می‌شوند. کاهش فعالیت سلولهای فیبروبلاست در ساخت کلاژن و الاستین و درنتیجه کمتر شدن میزان نوسازی این رشته‌ها منجر به بروز روند پیری پوست در صورت و افتادگی آن در شکم، سینه و بازو می‌شود، بنابراین برای رفع این مشکل باید سلولهای فیبروبلاست را دوباره فعال کرد تا تولید کلاژن و الاستین افزایش یابد.
1- برای رفع شلی پوست می‌توان با استفاده از امواج دو قطبی رادیو فرکائنس و با ایجاد حرارت درونی تا سطح مورد نظر سبب ایجاد انقباضات کلاژنی شده که این انقباضات باعث کاهش سایز رشته‌های کلاژن و درنتیجه جمع شدن، استحکام و کشیدگی در پوست شکم می‌شود. اثر دیگر RF، تحریک سلولهای فیبروبلاست برای ساخت کلاژن و نوسازی رشته‌های الاستین است. میزان این تحریک بسیار ماندگار و اثر آن بر استحکام شکم دائمی است.
2- اگر علت چاقی موضعی در لایه چربی زیر پوست و سلولیت باشد، می‌توان با ترکیب اندرمولوژی (Rolling & Palpating ) سبب افزایش جریان خون در مویرگ‌های پیرامون بافت سلولیت شد. اکسیژن‌رسانی سبب تحریک لیپولیز و افزایش متابولیسم سلولهای چربی و کاهش توده چربی درون سلولی می‌شود. همچنین با امواج تک‌قطبی رادیوفرکائنسی نیز می‌توان سبب افزایش متابولیسم از طریق اکسیژن‌رسانی در بافت چربی و باعث کوچک شدن اندازه سلولهای چربی و افزایش در ناژ لنفی و لیپولیز چربی‌ها شد.
برای رفع سایر موارد می‌توان از روش‌های ترکیبی به همراه جراحی سود برد.
3- اگر مشکل فرد در قسمت ماهیچه‌های دیواره شکم و همچنین شلی عضلات و افتادگی شکم باشد از طریق ورزش یا روش‌های جراحی می‌توان برای رفع آن اقدام کرد.
4- چربی احشایی را می‌توان با رژیم غذایی و ورزش کوچک‌تر کرد.
5- بخش چربی مرتبط با احشای شکم قابل تغییر نبوده یا اینکه روش‌های متداول اثری بر آنها ندارد.
نتیجه مطلوب از لیزر لیپولیز