بیماری بِرگر (buerger)عبارت است از مسدود شدن سرخرگ‌های کوچک و متوسط ناشی از التهاب رگهای خونی که معمولاً در پا بروز میکند و باعث تشکیل لخته می‌شود. سیگار کشیدن یک عامل بسیار مهم در بروز این بیماری است. به واقع، این بیماری در افراد غیرسیگاری بسیار نادر است. حداکثر شیوع این بیماری در مردان سیگاری 20 تا 40 ساله است.
آزمایشات تشخیصی ممکن است شامل این موارد باشند: سونوگرافی، پلتیسموگرافی برای کمک به تشخیص کاهش جریان خون در رگهای محیطی و آرتریوگرافی (عکسبرداری مخصوص از سرخرگ‌ها) برای تعیین محل ضایعات عروقی. درعین حال، مهمترین روش درمانی قطع مصرف دخانیات است. خودداری از قرار گرفتن در معرض سرما، استفاده از جوراب، شلوار و دستکش گرم در هوای سرد، استفاده از کفی مناسب و نیز پوشش نرم داخل کفش، پرهیز از پا برهنه راه رفتن در محیطهای باز و مصرف داروهای گشادکننده عروقی زیر نظر پزشک نیز از جمله راهکارهای درمانی است. البته گاهی عمل جراحی برای قطع اعصاب سمپاتیکی که به این ناحیه می‌روند انجام می‌گیرد. همچنین در صورت بروز قانقاریا، احتمال قطع انگشتان پا یا دست، یا حتی قطع عضو وجود دارد اما اگر سیگار کشیدن ادامه پیدا کند، هیچ درمانی موثر نخواهد بود.
سیگار نکشید. این مهمترین پیشگیری از بیماری برگر است.
علت بروز برگر ناشناخته است اما بررسیها نشان میدهند که این بیماری احتمالاً در اثر نیکوتین ایجاد می‌شود. در واقع سیگار کشیدن بروز اسپاسم در رگهای خونی را به همراه دارد که در اثر آن، رگهای خونی مهم پا انسداد می‌یابند. عوامل افزایش‌دهنده خطر نیز عبارتند از:
- درد متناوب روی پا یا ساق پا به هنگام ورزش که البته با استراحت بهبود می‌یابد.
- درد، تغییررنگ به‌صورت آبی شدن، گرمی و سوزن سوزن شدن پاها به هنگام قرار گرفتن در معرض سرما
- گاهی بروز زخم‌های دردناک روی انگشتان و نوک انگشتان پا
در حال حاضر برای بیماری برگر درمان قطعی وجود ندارد اما در صورت عدم کنترل علایم بیماری این احتمال وجود دارد که این عوارض ایجاد شود: