سردردها و قلب دردها، استخوان‌های شکسته و دل‌های شکسته، جسم‌‌های آسیب دیده و احساسات جریحه‌دار شده از جمله واژه‌هایی هستند که اغلب برای توصیف دردهای جسمی و روحی به کار گرفته می‌شوند. از مدت‌ها پیش، از داروهای مسکن برای کاهش دردهای جسمانی استفاده می‌شود؛ در حالی که درمان افسردگی و اضطراب مستلزم بکارگیری داروهای دیگری است.
یک تیم تحقیقاتی به رهبری روانشناس نیتن دی‌وال از دانشگاه کالج کنتاکی وزارت علوم و هنر روانشناسی به این نتیجه رسید که مصرف استامینوفن (ماده فعال در تیلنول) درد اجتماعی و روانی را کاهش می‌دهد.
به گفته دکتر دی‌وال، این ایده که یک داروی تعیین شده برای از بین بردن درد جسمی می‌تواند درد اجتماعی و روانی را نیز کاهش دهد ظاهرا ساده به نظر می‌‌رسد و بر اساس دانشی است که ما درباره تداخل عصبی بین سیستم‌های درد اجتماعی و جسمی داریم. تعجب‌آور است که هیچ کس تاکنون روی این ایده آزمایش و تحقیق نکرده است.
این تحقیق نشان می‌دهد که دکتر دی‌وال و دستیارانش درست می‌گویند. یعنی ظاهرا درد جسمی و درد روانی در مغز با هم تداخل دارند و این امر با برخی از مکانسیم‌های رفتاری و عصبی مشابه توجیه می‌شود.
این ایده در دو آزمایش مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت. در آزمایش اول، 62 داوطلب سالم به صورت روزانه هزار میلی‌گرم استامینوفن یا دارونما دریافت کردند. داوطلبان هر شب گزارشی از میزان درد اجتماعی خود را ارائه کردند. با بررسی گزارشات مشخص شد که درد اجتماعی در داوطلبانی که استامینوفن مصرف می‌کردند، به تدریج کاهش یافته است. در مقابل، داوطلبانی که دارونما مصرف می‌کردند، پیشرفت قابل توجهی نداشتند.
(منبع: webmd)
تفاوت ژلوفن و استامینوفن چیست و چه وقت باید مصرف شوند؟